ਮੁੜ ਆਂਵੀ ਦੋਸਤਾ,
ਮੈਂ ਓਡੀਕ ਕਰਾਂਗਾਂ,
ਚਾਨਣ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ,
ਅਜੇ ਤਾਂ ਸੂਰਜ ਨਿਕਲਿਆ ਨਹੀਂ,
ਬੱਦਲਾਂ ਛੁਪਾ ਰਖਿਆ ਹੈ।
ਪਹੁ ਫੁਟਾਲੇ ਦੀ ਅਾਸ,
ਅਜੇ ਤਾਂ ਲਗਦੀ ਨਹੀਂ,
ਰਾਹ ਰੋਕੀ ਫਿਰਦੇ ਹਨੇਰੇ,
ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਨੂੰ ਲੁਕਾ ਰਖਿਆ ।
ਹੁਣ ਤਾਂ ਰੇਤ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ,
ਕਦ ਤੱਕ ਰੋਕ ਸਕਣਗੇ ਸੈਲਾਬ,
ਵਹਿਣ ਤਰਾਸਦੇ ਆਪਣੇ ਰਸਤੇ,
ਤੈਰਾਕ ਕਦ ਰੁੱਕ ਸਕਿਆ ।
ਤੈਰਾਕ ਨਹੀਂ ਵੇਖਦੇ ਵਹਿਣ ਤੇ ਕਿਨਾਰੇ,
ਠਿੱਲ ਪੈਂਦੇ ਜਦ ਮਿਲਣ ਲਈ,
ਤਦ ਮੰਜ਼ਿਲ ਚੁੰਮਦੀ ਪੈਰ
ਸਿਰ ਜਿੰਂਨ੍ਹਾ ਤੱਲੀ ਰਖਿਆ ।
ਦਰਿਆਵਾਂ ਪਾਣੀ ਸੁੱਕ ਚੱਲੇ,
ਕਿੰਝ ਪਿਆਸ ਬੁਝਾਵਾਂ ਤੇਰੀ,
ਕੋਲ ਦੀ ਵਹੇ ਦਰਿਆ ਨਸ਼ੇ ਦਾ,
ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਪਿਆ ਨਾ ਸਕਿਆ।
ਮੁੜ ਆਂਵੀ ਦੋਸਤਾ,
ਮੈਂ ਓਡੀਕ ਕਰਾਂਗਾਂ,
ਚਾਨਣ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ,
ਅਜੇ ਤਾਂ ਸੂਰਜ ਨਿਕਲਿਆ ਨਹੀਂ,
ਬੱਦਲਾਂ ਛੁਪਾ ਰਖਿਆ ਹੈ।
ਪਹੁ ਫੁਟਾਲੇ ਦੀ ਅਾਸ,
ਅਜੇ ਤਾਂ ਲਗਦੀ ਨਹੀਂ,
ਰਾਹ ਰੋਕੀ ਫਿਰਦੇ ਹਨੇਰੇ,
ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਨੂੰ ਲੁਕਾ ਰਖਿਆ ।
ਹੁਣ ਤਾਂ ਰੇਤ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ,
ਕਦ ਤੱਕ ਰੋਕ ਸਕਣਗੇ ਸੈਲਾਬ,
ਵਹਿਣ ਤਰਾਸਦੇ ਆਪਣੇ ਰਸਤੇ,
ਤੈਰਾਕ ਕਦ ਰੁੱਕ ਸਕਿਆ ।
ਤੈਰਾਕ ਨਹੀਂ ਵੇਖਦੇ ਵਹਿਣ ਤੇ ਕਿਨਾਰੇ,
ਠਿੱਲ ਪੈਂਦੇ ਜਦ ਮਿਲਣ ਲਈ,
ਤਦ ਮੰਜ਼ਿਲ ਚੁੰਮਦੀ ਪੈਰ
ਸਿਰ ਜਿੰਂਨ੍ਹਾ ਤੱਲੀ ਰਖਿਆ ।
ਦਰਿਆਵਾਂ ਪਾਣੀ ਸੁੱਕ ਚੱਲੇ,
ਕਿੰਝ ਪਿਆਸ ਬੁਝਾਵਾਂ ਤੇਰੀ,
ਕੋਲ ਦੀ ਵਹੇ ਦਰਿਆ ਨਸ਼ੇ ਦਾ,
ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਪਿਆ ਨਾ ਸਕਿਆ।
|
