ਆਸ਼ਕ, ਭੌਰ, ਫ਼ਕੀਰ ਤੇ ਕੋਮਲ-ਕਵੀਆਂ ਨੂੰ
ਸੱਜਣਾ ਕੌੜੀ ਅੱਖ ਦੇ ਨਾਲ ਨਈਂ ਵੇਖੀਦਾ
ਜਿਹੜੀ ਧੁੱਪ ਨੇ ਤੇਰੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਨਈਂ ਆਉਣਾ
ਉਹਨੂੰ ਉਹਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਦੇ ਨਾਲ ਸੇਕੀਦਾ

ਫਰਜ਼ ਬੜੇ ਤੇ ਕਰਜ਼ਾਂ ਦਾ ਵੀ ਭਾਰ ਬੜਾ
ਉੱਤੋਂ ਹੋਇਆ ਫਿਰਦੈ ਮਨ ਉਡਾਰ ਬੜਾ
ਕੈਸੀ ਕਲਮ ਦਵਾਤ ਮਿਲੀ ਹੈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ
ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਅੱਖਰ ਵਾਅ-ਵਾਅ ਕੇ ਫਿਰ ਮੇਟੀਦਾ

ਤੈਨੂੰ ਤੇਰੇ ਹਿੱਸੇ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰੇ ਨੇ
ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਿੱਸੇ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰੇ ਨੇ
ਮੰਨਣਾ ਤਾਂ ਤੂੰ ਹੈਨੀਂ, ਪਰ ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਜੀ
ਖ਼ਿਆਲ ਤੇਰਾ ਜਦ ਆਵੇ ਮੱਥਾ ਟੇਕੀਦਾ

ਜਿਹੜੀ ਧੁੱਪ ਨੇ ਤੇਰੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਨਈਂ ਆਉਣਾ
ਉਹਨੂੰ ਉਹਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਦੇ ਨਾਲ ਸੇਕੀਦਾ ~