|
|
|
|
|
|
Home > Communities > Punjabi Poetry > Forum > messages |
|
|
|
|
|
ਜੁਗਨੂੰ |
ਜੁਗਨੂੰ
ਪਤੰਗਾ ਤੇ ਜੁਗਨੂੰ ਪਰਵਾਨੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ, ਪਤੰਗਾ ਰੌਸ਼ਨੀ ਦਾ ਤਲਿਬਗਾਰ, ਰੌਸ਼ਨੀ ਲਈ ਸੜ ਮਰਨ ਨੂੰ ਤਿਆਰ।
ਕੁਦਰਤ ਨੇ ਬਖਸ਼ੀ ਦਿਲਬਰੀ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ, ਪਰਵਾਨੇ ਨੂੰ ਤਪਿਸ਼, ਜੁਗਨੂੰ ਨੂੰ ਰੌਸ਼ਨੀ ਦੀ ਸੁਗਾਤ, ਇਸ਼ਕ ਚ ਮਤਵਾਲਾ ਲਪਟਣ ਲਈ ਬੇਕਰਾਰ ਹੈ।
ਰੰਗੀਨੀਆ ਬਖੇਰੇ ਜੁਗਨੂੰ ਬੇਜ਼ੁਬਾਂ ਮੁਰਦੇ ਖਾਕ, ਗੁਲ ਨੂੰ ਜ਼ੁਬਾਨ ਦੇ ਤਾਲੀਮ-ਏ-ਖ਼ਾਮੋਸ਼ੀ ਦੀ, ਨਜ਼ਾਰਾ-ਏ-ਸ਼ਫ਼ਕਤ ਨੇ ਖ਼ੂਬੀ ਜ਼ਵਾਲ-ਏ-ਯਾਰ ਹੈ।
ਚਮਕਾ ਕੇ ਥੋੜ੍ਹੀ ਸੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਅੱਖੀਆਂ ਚ ਜਲਾਲ, ਰੰਗੀਨ ਕਰਕੇ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਸਕੂਨ ਮਿਲਿਆ ਰੂਹ ਨੂੰ, ਪਹਨਕੇ ਉਸ ਲਾਲ ਸਾਲੂ ਜਿੰਦਗੀ ਲਈ ਸਵਾਰ ਹੈ।
ਛਾਇਆ ਤਪਿਸ਼ ਹਵਾ ਨੂੰ ਪਰਵਾਜ ਰਵਾਨਗੀ ਆਬ ਨੂੰ, ਮੌਜ ਦੇ ਕੇ ਕਲੀ ਨੂੰ ਸੋਹਜ ਕਲਮ ਨੂੰ ਤੇ ਚਟਕ ਗੁੰਚੇ ਨੂੰ , ਹੁਸਨ-ਏ-ਅਜ਼ਲ ਨੂੰ ਝਲਕ ਸੁਖਨ ਇਨਸਾਨ ਹਜਾਰ ਹੈ।
ਦਿਲ ਦਾ ਗਾਫਿਲ ਹੋਸ਼ ਏ ਆਸ਼ਕ ਮੰਜਿਲ ਏ ਗੁਬਾਰ ਹੈ, ਚਾਂਦਨੀ ਹੈ ਦਰਦ ਏ ਕਸਕ ਆਸਮਾਂ ਦਾ ਸ਼ਾਇਰ ਹਾਂ, ਅੰਦਾਜ਼-ਏ-ਗੁਫ਼ਤਗੂ ਧੋਖੇ-ਏ-ਅੰਜਾਮ ਨਗ਼ਮਾ ਗਵਾਰ ਹੈ।
ਕਸਰ ਬਾਕੀ ਗੁੰਮ ਸੀਰਤ ਇਨਸਾਫ ਦੀ ਗੁਹਾਰ ਕਰ, ਰਾਜ਼ ਮਨਫ਼ੀ ਇਤਬਾਰ ਦਰਿਆ ਵਹਿਣ ਅਹਿਸਾਸ ਏ ਜਿੰਦਗੀ, ਜੁਗਨੂੰ ਪਤੰਗਾ ਚਮਕ-ਏ-ਮਹਿਕ ਪ੍ਰੇਮ ਵਫਾਦਾਰ ਹੈ।
ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਪੱਟੀ ਐਡਵੋਕੇਟ ਤਰਨਤਾਰਨ
|
|
22 Sep 2018
|
|
|
|
very well written sir,............brilliant always,............great
|
|
04 Oct 2018
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Copyright © 2009 - punjabizm.com & kosey chanan sathh
|