ਦਿਲ ਭਰ ਆਉਂਦਾ,ਅੱਖ ਰੋ ਪੈਂਦੀ, ਕਈ ਵਾਰ ਹਲਾਤਾਂ ਤੇ !

ਉਂਝ ਤਰਸ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਆਉਂਦਾ ਏ , ਆਪਣੇ ਜਜ਼ਬਾਤਾਂ ਤੇ !

ਨਾ ਆਪਣਾ ਕੋਈ ਦਿਸਦਾ ਏ, ਨਾ ਕੋਈ ਪਰਾਇਆ ਲੱਗਦਾ ਏ,

ਮੈਂ 'ਕੱਲਾ ਹੀ ਸੋਚੀਂ ਜਾਵਾਂ, ਰੱਬ ਦੀਆਂ ਇਹ ਕਰਾਮਾਤਾਂ ਤੇ !

ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਦਿਨਾਂ ਨਾਲ ਲੜਿਆ ਹਾਂ , ਆਪਣਾ ਆਪ ਬਚਾਉਣ ਲਈ,

ਜੋ ਜਾਗ ਜਾਗ ਕੇ ਕੱਟੀਆਂ ਨੇ, ਅਹਿਸਾਨ ਹੈ ਉਹਨਾਂ ਰਾਤਾਂ ਤੇ !

ਮੈਨੂੰ ਰਹਿ ਰਹਿ ਚੇਤੇ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਵਕਤ ਸੀ ਜੋ ਕਹਿਰਾਂ ਦਾ,

ਹੁਣ ਫ਼ਖ਼ਰ ਜਿਹਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹਦੀਆਂ ਨਿੱਘੀਆਂ ਮੁਲਾਕਾਤਾਂ ਤੇ!

ਤੂੰ ਕਿਉਂ ਲੈਂਦਾ ਸਬਕ ਨਹੀਂ , ਪ੍ਰੀਤ ਸਿਆਂ ਇਹ ਕੁਦਰਤ ਤੋਂ,

ਜੋ ਅੱਖ ਦੇ ਹੰਝੂ ਰੋਲ ਗਈਆਂ , ਕੀ ਗਿਲ਼ਾ ਕਰਾਂ ਬਰਸਾਤਾਂ ਤੇ !!

 ਮੈਨੂੰ ਰਹਿ ਰਹਿ ਚੇਤੇ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਵਕਤ ਸੀ ਜੋ ਕਹਿਰਾਂ ਦਾ,

 ਹੁਣ ਫ਼ਖ਼ਰ ਜਿਹਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹਦੀਆਂ ਨਿੱਘੀਆਂ ਮੁਲਾਕਾਤਾਂ ਤੇ! 

 ਤੂੰ ਕਿਉਂ ਲੈਂਦਾ ਸਬਕ ਨਹੀਂ , ਪ੍ਰੀਤ ਸਿਆਂ ਇਹ ਕੁਦਰਤ ਤੋਂ,

 ਜੋ ਅੱਖ ਦੇ ਹੰਝੂ ਰੋਲ ਗਈਆਂ , ਕੀ ਗਿਲ਼ਾ ਕਰਾਂ ਬਰਸਾਤਾਂ ਤੇ !!

Bai Waah !

very well written,..............great