ਮਾਰੀ ਨਾ ਮਾਏ ਮੈਨੂੰ ਤੂੰ ਕੁੱਖ ਵਿੱਚ, 

ਰੋਈ ਨਾ ਮੇਰੇ ਆਉਣ ਦੇ ਦੁੱਖ ਵਿੱਚ ,, 

ਲਿਖਾਂ ਲਿਆਂਦੇ ਨੇ, ਆਪਣੇ ਲੇਖ ਮੈਂ, 

ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਤੂੰ, ਮਾਰੀ ਨਾ ਕੁੱਖ ਵਿੱਚ,, 

 

ਪੁੱਤ ਦੀ ਚਾਹ ਵਿੱਚ ਮੈਨੂੰ ਕਿਉਂ ਮਾਰੇ, 

ਨਾ ਮੰਗੀ ਮੁਰਾਦ ਸਮਝ ਕਿਉਂ ਦੁਰਕਾਰੇ ,, 

ਪੁੱਤਾਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪਿਆਰ, ਦੇਵਾਂਗੀ ਤੈਨੂੰ, 

ਇਸਤਰੀ ਹੋ, ਇਸਤਰੀ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਮਾਰੇ,, 

 

ਮੈਂ ਉਡਣਾ ਹਾਂ, ਅਕਾਸ਼ ਵਿੱਚ ਦੂਰ ਤੱਕ, 

ਮੈਂ ਭੱਜਣਾ ਹਾਂ, ਔਖੇ ਰਾਹਾਂ ਤੇ ਦੂਰ ਤੱਕ,, 

ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਸਰਦਾਰ ਪਿਓ ਦੀ ਪੱਗ ਹਾਂ, 

ਫੜ ਹੱਥ ਉਸਦਾ ਤੁਰਨਾ ਮੈਂ, ਦੂਰ ਤੱਕ,, 

 

ਨਾ ਸੋਚ ਲੋਕੀਂ ਮੈਨੂੰ ਟਿੱਚਰਾਂ ਕਰਨਗੇ, 

ਨਾ ਸੋਚ ਤੂੰ ਲੋਕ ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਕਹਿਣਗੇ,, 

ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਮਸਤੀ ਵਿੱਚ ਹੈ ਜਿਉਂਣਾ , 

ਨਾਜ ਹੈ ਸਾਨੂੰ ਇਸ ਤੇ ਸਾਰੇ ਕਹਿਣਗੇ,, 

 

ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਬਣਦੀ ਚੰਡੀ ਤੇ ਦੁਰਗਾ, 

ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਲੜਦੀ ਵਾਂਗ ਚੰਡੀ ਤੇ ਦੁਰਗਾ,, 

ਕਿਉਂ ਜਿਉਂਦੀ ਹੈ,ਦਿਵਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਘੁੱਟ ਕੇ, 

ਵਿਖਾ ਵਿਕਰਾਲ ਰੂਪ ਬਣ ਚੰਡੀ ਤੇ ਦੁਰਗਾ,, 

 

ਕਿਉਂ ਲਗਾਉਂਦੀ ਹੈ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦਾ ਮੁੱਲ, 

ਕਿਉਂ ਕਰਦੀ ਹੈ ਦਾਜ ਦੀ ਮੰਗ ਨਾਰੀ ਹੋ ਕੇ, 

ਮੈਨੂੰ ਮਾਰੀ ਨਾ ਮਾਏ ਇੱਕੋ ਹੈ ਅਰਜ਼ ਮੇਰੀ, 

ਕਿਉਂ ਕਮਾਉਂਦੀ ਹੈ ਪਾਪ ਨੂੰ, ਨਾਰੀ ਹੋ ਕੇ 

 

ਮਨਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਮਨੀ" 

 

Bhout Vadiya Lines ji

thank you veer.........................