ਅਸੀਂ ਕੋਈ
ਸਰਕਾਰੀ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਥੋੜੀ ਹਾਂ
ਕਿ ਜਿਹੜੇ
ਲੌਕਰਾਂ ਵਿਚ ਸਾਂਭਕੇ ਰੱਖੇ ਜਾਈਏ

ਅਸੀਂ ਤਾਂ
ਆਸਮਾਨ ਦੀ ਧੁੱਪ,ਛਾਂ ਨੂੰ ਹੰਢਾਉਂਦੇ
ਆਵਾਰੇ ਮੈਲ਼ੀ ਕਿਸਮ ਦੇ ਰੱਦੀ ਕਾਗਜ਼ ਹਾਂ
ਸਾਡਾ ਹੋਣਾ ਧਰਤੀ 'ਤੇ ਬੋਝ ਹੈ

ਸਾਡਾ ਕੀ ਏ
ਜਿੱਥੇ ਹਵਾ ਰੁਕੀ,ਓਥੇ ਰੁੱਕ ਗਏ
ਜਦੋਂ ਹਵਾ ਚੱਲੀ ਤੇ ਚੱਲ ਪਏ

ਬਾਹਲਾ ਨਹੀਂ ਤਾਂ
ਕਦੇ ਮੀਂਹ ਦੇ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਰੁੜ੍ਹ ਗਏ
ਕਦੇ ਕੂੜਾ ਸਮਝਕੇ ਸਾੜ ਦਿੱਤੇ ਗਏ

ਹੋਰ ਤਾਂ ਹੋਰ
ਜਿੱਥੇ ਅਸੀਂ ਸੌਂਣਾ ਹੋਵੇ
ਅਮੀਰੀ ਓਥੇ ਪਿਸ਼ਾਬ ਕਰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ

ਮੈਂ ਕਹਿ ਤਾਂ ਰਿਹਾਂ
ਅਸੀਂ ਕੋਈ
ਸਰਕਾਰੀ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਥੋੜੀ ਹਾਂ
ਕਿ ਜਿਹੜੇ
ਲੌਕਰਾਂ ਵਿਚ ਸਾਂਭਕੇ ਰੱਖੇ ਜਾਈਏ ~

ਸੰਸਾਰਿਕ ਦਰਦ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅਲਫਾਜ਼ ਦੇਣੇ ਆਸਾਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ,.............ਆਪ ਜੀ ਨੇ ਉਸ  ਗ਼ਰੀਬੀ ਦੇ ਦਰਦ ਨੂੰ ਬਾਖੂਬੀ ਹਰਫ਼ਾਂ ਵਿਚ ਲਿਖਿਆ ਹੈ,...........ਇਕ ਮਹਾਨ ਸ਼ਾਇਰ ਦੀ ਮਹਾਨ ਸੋਚ ਨੂੰ ਹੀ ਰੱਬ ਦੀ ਬਖਸ਼ਿਸ਼ ਹੁੰਦੀ ਹੈ  ਇਹ ਸਭ ਗੱਲਾਂ ਲਿਖਣ ਦੀ ,............  and Time will change one day,...............Everything will be Good.

 

Es kavita nu salute hai veer............ 

 

ਬਹੁਤ ਹੀ ਸੋਹਣਾ ਬਿਆਨ ਕੀਤਾ... ਖ਼ਾਸਕਰ ਅੱਜ ਦੇ ਹਾਲਾਤ ਨੂੰ ...

 

ਇਹ ਕਵਿਤਾ ਤੁਹਾਡੀ ਖੁਦ ਦੀ ਲਿਖੀ ਹੈ ?