ਚੁਫੇਰੇ
ਸ਼ਾਹ ਕਾਲੀਆਂ ਰਾਤਾਂ ਵਿਚ
ਜਦੋਂ ਹਨੇਰਾ ਤੇ ਸਾਹ
ਅਠਖੇਲੀਆਂ ਕਰਦੇ ਹਨ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਅਧਮਰੀ ਹੋ ਕੇ ਜਿਊਂਦੀ ਹੈ
ਜਿਸਮ ਫਿਕਰਾਂ ਨੂੰ ਸੂਰਜ ਨਾਲ ਹੀ ਛਿਪਾ
ਚਾਨਣੀ ਓੜ ਲੈਂਦੇ ਹਨ
ਅੱਖਾਂ ਦਿਨ ਭਰ ਦੀ ਤ੍ਰਾਸਦੀ ਨੂੰ
ਆਂਚਲ 'ਚ ਲਿਟਾ ਸੌਂਦੀਆਂ ਨੇ
ਕੁਝ ਲੋਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ
ਜੋ ਉਦੋਂ ਵੀ ਸਾੜੇ ਮੁਰਦੇ ਵਾਂਗ ਧੁਖਦੇ ਹਨ
ਕਲਮ ਉਠਾ ਕੇ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਨਕਸ਼ ਖਿੱਚਦੇ ਹਨ
ਮੱਧਮ ਜਿਹੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਬਦਲੇ
ਉਹ ਸੂਰਜ ਨਾਲ ਗੱਦਾਰੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ~

ਬਹੁਤ ਹੀ ਕਮਾਲ ਦਾ ਲਿਖਿਆ ,...............very well written,................jio veer