ਖੌਰੇ ਕਦੋਂ ਬਣ ਗਈ
   ਜੁਨੂਨ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦਾ
ਜਾਂਦੀ ਹੋਈ ਲੈ ਗਈ
   ਸਕੂਨ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦਾ

ਚੇਤੇ ਮੈਨੂੰ ਜਦੋਂ ਉਹਨੇ
   ਆਖਰੀ ਸਲਾਮ ਕਿਹਾ
ਜਿੰਦਗੀ ਮੇਰੀ ਦਾ ਫਿਰ
   ਕੋਈ ਨਾ ਮੁਕਾਮ ਰਿਹਾ
ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ ਜ਼ਿਹਿਰ ਉਦੋਂ
     ਖੂਨ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦਾ
ਜਾਂਦੀ ਹੋਈ ਲੈ ਗਈ
   ਸਕੂਨ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦਾ

ਸੀਨੇ ਵਿਚ ਧੁਖਦੀਆਂ
   ਯਾਦਾਂ ਦੀ ਕਸਕ ਲੈਕੇ
ਪਿਆਰ ਵਿਚੋਂ ਮਿਲੀ ਉਸ
   ਨਾਕਾਮੀ ਦਾ ਸਬਕ ਲੈਕੇ
ਸੌਖਾ ਨਈ ਸੀ ਮੇਰੇ ਲਈ
   ਮਜਮੂਨ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦਾ
ਜਾਂਦੀ ਹੋਈ ਲੈ ਗਈ
   ਸਕੂਨ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦਾ

 

ਦੱਸ ਕਿੱਦਾਂ ਦਾ ਸੀ ਪਿਆਰ ਤੇਰਾ ?
   ਕਾਹਤੋਂ ਆਇਆ ਨਾ ਵਿਚਾਰ ਮੇਰਾ ?

ਕਿਉਂ ਬਦਲੇ ਖਿਆਲ ਉਦੋਂ ?
   ਕਿਉਂ ਛੱਡਿਆ ਵਿਚਾਲ਼ ਉਦੋਂ ?

ਆਇਆ ਮੈਨੂੰ ਰਾਸ ਨਾ
   ਕਾਨੂੰਨ ਤੇਰੇ ਦਿਲ ਦਾ

ਜਾਂਦੀ ਹੋਈ ਲੈ ਗਈ
   ਸਕੂਨ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦਾ

 

                  -ਗਗਨ ਦੀਪ ਢਿੱਲੋਂ

bahut sohni rachna Gagandeep ji...

likhde raho and share karde raho 

ਸ਼ੁਕਰੀਆ ਕੁਲਜੀਤ ਜੀ

ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਲਿਖਤ ਪੜ ਕੇ ਬਿਲਕੁਲ ਮੇਰੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਲਗੇ ਲੇਖਕ ਦੇ , ਪਿਆਰ ਵਿਚ ਕੁਝ ਵੀ ਅਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਪਰੇਮੀ ਨੂੰ ਇਕ ਖਿਡੌਣਾ ਨਾ ਸਮਝਿਆ ਜਾਵੇ ਕਿ ਜਦੋਂ ਦਿਲ ਕੀਤਾ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਜਦ ਜੀ ਕੀਤਾ ਆਪਣਿਆਂ ਦੀ ਇਜਤ ਦੇ ਵੈਣ ਸੁਣ ਕੇ ਛਡ ਦਿਤਾ , ਆਪਣਿਆਂ ਦੀ ਇਜਤ ਪਰੇਮ ਵਿਆਹ ਵਿਚ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੀ , ਆਪਣੇ ਸਸਿਮਤ ਹੋਣ ਤੇ ਜਗ ਤੋਂ ਕੁਝ ਲੁਕਾ ਕੇ ਕਰਨ ਦੀ ਸੋਚ ਨਾ ਸੋਚਣ , ਧੀ ਦੇ ਪਰੇਮ ਵਿਆਹ ਨੂੰ ਗੁਪਤ ਕਰ ਦੇਣੇ ਜਾਂ ਉਸ ਦੇ ਮਰਜੀ ਦੇ ਵਰ ਨੂੰ ਮਾੜਾ ਸਮਝਦਿਆਂ ਜਗ ਤੋਂ ਲੁਕਾਉਣਾ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਆਪਦੀ ਨਾਸਮਝੀ ਹੈ , ਪੁਰਾਤਨ ਤੇ ਜੰਗਾਲੀ ਸੋਚ ਹੈ , ਜੇ ਧੀ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਘਰ ਲਭ ਕੇ ਤੋਰਨ ਦੀ ਗਲ ਕਰਦੇ ਨੇ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਵੀ ਤਰਕ ਹੈ ਟਿ ਰਾਜ ਭਾਗ ਉਤੋਂ ਰਬ ਨਹੀਂ ਸੁੱਟਦਾ , ਬੰਦਾ ਵਕਤ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮਿਹਨਤ ਦਾ ਵਖਤ ਪਾ ਕੇ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲਾ ਹੋਵੇ ਬਸ ,
ਬਾਕੀ ਕੁੜੀਆਂ ਦਾ ਪਰੇਮ ਵਿਆਹ ਵਿਚ ਹਾਰ ਜਾਣਾ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸੋਚ ਦੀ ਹਾਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ , ਮੈਂ ਖੁਦ ਪਰੇਮ ਵਿਆਹ ਲਈ ਜਦੋਜਹਿਤ ਕਰ ਰਹੀ ਹਾਂ , ਘਰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਸਹਿਮਤ ਕਰ ਰਹੀ ਹਾਂ , ਚਾਹੇ ਲਖ ਮੁਸ਼ਕਿਲਾਂ ਨੇ ਮੈਂ ਹਾਰ ਨੀ ਮੰਨਦੀ ,
ਜੇਕਰ ਮੈਂ ਮੁੰਡਾ ਹੁੰਦੀ ਮੇਰੀ ਸੋਚ ਤੇ ਮੇਰੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਤਾਂ ਵੀ ਉਹੀ ਹੋਣੀਆਂ ਸੀ , ਸੁਤੰਤਰ ਤੇ ਬੇਖੌਫ਼ , ਆਸ਼ਾਵਾਦੀ , ਜੇ ਮੈਂ ਮੁੰਡਾ ਹੁੰਦੀ ਮੇਰੀ ਪਰੇਮਿਕਾ ਮੇਰੇ ਲਈ ਜਦੋਜਹਿਤ ਨਾ ਕਰਦੀ , ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲੈਂਦੀ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਵੀ ਇਹੋ ਸਵਾਲ ਹੋਣੇ ਸੀ ਉਸਨੂੰ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਅਖੀਰ ਵਿਚ ਪੁਛੇ , ਕਵਿਤਾ ਦੇ ਅੰਤਲੇ ਭਾਗ ਵਿਚ ।
ਕਵਿਤਾ ਸਾਂਝੀ ਕਰਨ ਲਈ ਧੰਨਵਾਦ ਜੀ ।

ਧੰਨਵਾਦ ਜਸਪਾਲ ਜੀ, ਆਪਣੇ ਜਜ਼ਬਾਤ ਸਾਂਝੇ ਕਰਨ ਲਈ, ਬਹੁਤ ਚੰਗਾ ਲੱਗਾ ਪੜ੍ਹਕੇ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਖੜ੍ਹੇ ਓ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਤੇ ਉਸ ਲਈ struggle ਕਰ ਰਹੇ ਓ...ਡੱਟੇ ਰਹੋ ਆਪਣੇ ਸਟੈਂਡ ਤੇ ਬਾਬਾ ਭਲਾ ਈ ਕਰੂ..ਇਕ ਵਾਰ ਫੇਰ ਧੰਨਵਾਦ ਮੇਰੀ ਨਿਮਾਣੀ ਕਵਿਤਾ ਨੂੰ time ਦੇਣ ਲਈ..

ਅਜ ਕਲ ਹਰ ਕੋਈ ਲਿਖਣ ਦੀ ਕਲਾ ਦੀ ਦਹਿਲੀਜਾਂ ਤੇ ਅਪੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਜੀ , ਮੈਂ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਹੀ ਇਕ ਹਾਂ , ਮਾਮੂਲੀ ਜਿਹੀ ਲੜਕੀ , ਜੇ ਮੈ ਲਿਖਦੀ ਹਾਂ , ਮੈਂ ਚਾਹੁਦੀ ਹਾਂ ਕਿ ਕੋਈ ਮੇਰੀ ਕਵਿਤਾ ਨੂੰ ਪੜੇ , ਤਾਂ ਜ਼ਾਹਿਰ ਜਿਹੀ ਗਲ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਅਪਣੇ ਕੀਮਤੀ ਵਕਤ ਚੋਂ ਕਤ ਕਢ ਕੇ ਪੜੇਗਾ , ਜੇ ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਦੀ ਕ ਕਵਿਤਾ ਨੂੰ ਵਕਤ ਨਾ ਦਵਾਂਗੀ , ਕਿਸੇ ਦੀ ਚੰਗੀ ਲਿਖਤ ਦੀ ਕਦਰ ਸਤਿਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਾਂਗੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਕਿਸ ਆਧਾਰ ਤੇ ਉਮੀਦ ਕਰਾਂ ਕਿ ਕੋਈ ਮੇਰੀ ਲਿਖਤ ੰ ਵਕਤ ਦੇਵੇਂ ਸਮਝੇ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਸਾਂਝੇ ਕਰਨ ਤਹਿਤ ਲਿਖਣ ਚ ਵੀ ਸਮਾਂ ਲਗਾ ਕੇ ਉਸ ਲਿਖਤ ਦੀ ਕਦਰ ਚ ਵਾਧਾ ਕਰੇ । ਪਿਆਰ ਦੀ ਗਲ ਆ ਤੇ ਜਾਨ ਜਾਂਦੀ ਜਾਊਗੀ , ਆਪਣੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਆਪ ਨਾਇਨਸਾਫ਼ੀ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀ ਨਿਗਾ ਚ ਡਿਗਣਾ ਮੇਰੀ ਫ਼ਿਤਰਤ ਵਿਚ ਨੀ ।ਧੰਨਵਾਦ ਜੀ

Chaa nahi si mera koi dil tera todan da 

Bas  lekhan di majboori 'ch rona menu pe gya

Aukha hunda channa rehna aapne yaar bina

Na kade bhull hona tere naal payia pyaar sohniya........

 

Well done Sir. I liked the way you wrote this poem. Amazing. These lines come in my heart while I was reading your poem. Your poem was Outstanding. Keep writing Sir. 

Thanks Sonali ji, for appreciating my poem it feels very good when someone likes your work..and you wrote great as well, I like that too...

but please don't call me "Sir"...come on yaa im not that old.... call me Deep, thats what frnds call me.

Thanks Again

Acha ji man lende aa aapa bhi pher ......Deep tussi bahut changa likhde o ......jad padh tuhadi kavita ta aap nu likhe bina nahi reh paayi....aise tarah hi likhde raho punjabi kavita.......

bahut hi umda kirat veer.......