ਤੇਰੇ ਸੱਚਪੱਲਕ ਝੱਪਦੇ ਗਵਾਚ ਗਏ,ਮੇਰੇ ਸੁੱਪਨੇ ਤੇਰੇ ਸੱਚ।ਅੱਖੀਉਂ ਅੱਥਰ ਕਿਰ ਗਏ,ਜਿਵੇਂ ਤਸਵੀਰ ਵਿੱਚੋਂ ਕੱਚ।ਬਣਕੇ ਪ੍ਰਛਾਂਵੇ ਕੰਧੀ ਲਗੇ,ਜਾਂ ਆਣ ਵੱਸੇ ਵਿੱਚ ਪੈਰੀਂਚਾਨਣ ਹੁੰਦੇ ਅਲੋਪ ਹੋ ਗਏ,ਰਾਫ਼ਤੇ ਰਸਤੇ ਤੇਰਾ ਰੱਬ।ਲਰਜ਼ ਜਾਵਾਂ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣ,ਆਹੱਟ ਕਰਨ ਹਵਾ ਦੇ ਬੁੱਲੇ,ਅਜ਼ੀਬ ਪਹੇਲੀ ਤਨ ਬਦਨ,ਵਲਵਲੇ ਜਲਵੇ ਪ੍ਰੀਤ ਸੱਭ।
ਅੰਤਰ ਮਨ ਦੀ ਸੰਵੇਦਨਾ ਹੈ