ਮੰਜ਼ਿਲਾਂ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਮਿਲੀਆਂ
ਸਫ਼ਰ-ਏ-ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ..
ਪਰ ਸਭ ਤੌ ਦੁਰ ਦੀ ਨੂੰ ਹੀ ਦਿਲ ਲੌਚਦਾ ਰਿਹਾ...!

ਸਭ ਸਾਥੀ ਗੁਜਰ ਗਏ ਕਾਫਲੇ ਦੇ..
ਦਿਲ ਕਮਲਾ ਜਾਵਾਂ ਕੇ ਨਾ ਜਾਵਾਂ ਹੀ ਸੌਚਦਾ ਰਿਹਾ...!

ਕੁਝ ਸਾਨੂੰ ਹੀ ਪੈ ਗਈ ਸੀ ਠੌਕਰਾਂ ਖਾਣ ਦੀ ਆਦਤ..
ਸੜਕਾਂ ਤੇ ਪੱਗਡੰਡੀਆ ਦਾ ਤਾਂ ਕੌਈ ਦੌਸ਼ ਨਾ ਰਿਹਾ....!

ਜੀ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਕੀਤਾ ਕੇ ਦੌੜ ਕੇ ਮਿਲ ਜਾਵਾ ਉਸ ਨਾਲ
ਪਰ ਉਹਦੀਆਂ ਪੈੜਾਂ ਤੇ ਚਲਣ ਦਾ ਹੀ ਸ਼ੌਕ ਜ਼ਿਹਾ ਰਿਹਾ....!

ਹਰ ਮੌੜ ਤੇ ਮਿਲਿਆ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਦਿਲਦਾਰ
ਪਰ ਉਸ ਬੇ-ਦਿਲ ਦਾ ਪਿਆਰ ਹੀ ਦਿਲ ਲੌਚਦਾ ਰਿਹਾ....!

ਉਹਦੇ ਤੌ ਬਗੈਰ ਹਨੀ ਨੇ ਸੌਚਿਆ ਹੀ ਨਾ ਹੌਰ ਕੁਝ
ਸ਼ਾਇਦ ਇਹੀ ਕਸੂਰ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਸੌਚ ਦਾ ਰਿਹਾ...!

ਬਹੁਤ ਖੂਬ ਲਿਖਿਆ ਹਰਕਰਨ ਵੀਰ ,.............very nice written,................