ਸਮੰਦਰ ਸੰਗੀਤ ਦਾ ਫਰੋਲ ਛੱਡਿਆ ,
ਫਿਕਰਾ ਫਿਕਰਾ ਸ਼ਾਇਰੀ ਦਾ ਬੋਲ ਛੱਡਿਆ ,
ਟੇਕ ਫੇਰ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਆਂਦੀ ਹੀ ਨਹੀ ,
ਦਿਲ ਦੀ ਪੀੜ ਤਾਂ ਜਾਂਦੀ ਹੀ ਨਹੀ .
ਥੱਕ ਗਏ ਧੱਕੇ ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਸਹਿਦਿਆ,
ਅੱਕ ਗਏ ਦੁਖ ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਸਹਿਦਿਆ,
ਜੀਭ ਕਿਸੇ ਉੱਤੇ ਇਲ੍ਜ਼ਾਮ ਲਗਾਂਦੀ ਹੀ ਨਹੀ ,
ਦਿਲ ਦੀ ਪੀੜ ਤਾਂ ਜਾਂਦੀ ਹੀ ਨਹੀ.
ਮਘਦੇ ਅੰਗਿਆਰਾ ਉੱਤੇ ਲੰਘਦੀ ਏ ਰਾਤ ਸਾਰੀ ,
ਦਿਲ ਦੀ ਬੇਚੈਨੀ ਨੇ ਸੁਪਨਿਆ ਨੂੰ ਕਾਠ ਮਾਰੀ ,
ਜਿੰਦ ਕੱਲੀ ਭੈ ਭੀਤ ,ਫਿਰੇ ਅੰਤ ਲਭਦੀ ਵਿਚਾਰੀ ,
ਪਰ ਕੇਹੀ ਬਲਾ ਮੌਤ ਤਾਂ ਆਂਦੀ ਹੀ ਨਹੀ .
ਦਿਲ ਦੀ ਪੀੜ ਤਾਂ ਜਾਂਦੀ ਹੀ ਨਹੀ.
ਹਰ ਇਲ੍ਜ਼ਾਮ ਸੱਜਣਾਂ ਨੇ ਸਾਡੇ ਸਰ ਧਰਿਆ ਏ ,
ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਜਾਪੇ ਮੈਂ ਹੀ ਸਭ ਕਰਿਆ ਏ ,
ਉਹ ਤੇ ਕਦੇ ਆਪਣੀ ਗਲਤੀ ਤੇ ਪਛਤਾਂਦੀ ਹੀ ਨਹੀ ,
ਦਿਲ ਦੀ ਪੀੜ ਤਾਂ ਜਾਂਦੀ ਹੀ ਨਹੀ .
ਕੋਈ ਕਿਸੇ ਦਾ ਨਹੀ ਬਣਦਾ ਰਾਮਰੋਣੀ ,ਜਿੰਨਾ ਮਰਜ਼ੀ ਕਰਕੇ ਵੇਖ ਲਿਓ ,
ਯਾਰ ਵੀ ਹੈ ਝੂਠਾ ਤੁਸੀਂ ਬੇਸ਼ਕ਼ ਅਜ੍ਮਾ ਕੇ ਵੇਖ ਲੇਓ ,
ਪਰ ਪਾਖੰਡੀ ਦੁਨਿਆ ਯਾਰ ਖਿਲਾਫ਼ ਆਵਾਜ ਉਠਾਂਦੀ ਹੀ ਨਹੀ ,
ਦਿਲ ਦੀ ਪੀੜ ਤਾਂ ਜਾਂਦੀ ਹੀ ਨਹੀ..
|