ਮੇਰਾ PAU ਵਿਚ Admission ਦਾ ਦਿਨ ਸੀ, ਸਾਰੇ ਪਾਸੇ students ਦੀਆਂ ਕਤਾਰਾਂ ਲੱਗੀਆਂ ਤੇ ਮੈਂ ਮੇਰੇ ਪਾਪਾ ਜੀ ਨਾਲ ਗਈ ਸੀ. ਮੇਰੇ ਪਾਪਾਜੀ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਸਨ ਕਿ ਕੁੜੀ ਨੂੰ PAU ਵਿਚ ਦਾਖਲਾ ਮਿਲ ਜਾਣਾ ਹੈ.. ਤੇ ਅਸੀਂ ਬੜੇ ਖੇਆਲ ਨਾਲ ਫਾਰਮ ਭਰ ਰਹੇ ਸੀ.
ਥੋੜੇ ਚਿਰ'ਚ ਅਸੀਂ ਫਾਰਮ ਫੜਾਉਣ ਗਏ ਤੇ ਕਲਰਕ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਕ ਫਾਰਮ missing ਹੈ, ਅਤੇ ਓਹਦੇ ਲਈ line ਲੱਗੀ ਸੀ... ਪਾਪਾ ਕਹਿੰਦੇ ਮੈਂ ਹੁਣੇ ਲੈ ਕੇ ਆਉਨਾ... ਤੂੰ ਇਥੇ ਈ ਰਹ....
ਪਾਪਾ ਨੇ ਕਿਸੇ ਕੁੜੀ ਤੋਂ ਫਾਰਮ ਦੇ ਬਾਰੇ ਪੁਛਿਆ ਤੇ ਪਾਪਾ ਦਾ ਅਜੀਬ ਜਿਹਾ reaction ਦੇਖ ਕੇ ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਗਈ.... ਮੈਨੂੰ ਸੀ ਕਿ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿ ਗੱਲ ਆ ਜਿਹੜਾ ਪਾਪਾਜੀ ਸੋਚੀਂ ਪੈ ਗਏ... ਪਾਪਾ ਕਹਿੰਦੇ "ਰਾਣੀ (ਮੇਰਾ ਘਰ ਦਾ ਨਾਮ ) ਬੇਟਾ ਤੁਸੀਂ ਈ ਪੁਛ ਲੋ ਪਤਾ ਨਈ ਗੁੱਡੀ ਨੇ ਕੀ rate ਦਸਿਆ"
ਉਥੇ ਕੁੜੀ ਖੜੀ ਸੀ, goggles ਲਾਈਆਂ ਹਾਲਾਂਕਿ ਹਾਲ ਚ ਹਨੇਰਾ ਜਿਹਾ ਈ ਸੀ ਤੇ ਏਦਾਂ ਲਗਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇ ਬਸ ਮੁੰਬਈ ਤੋਂ ਸਿਧਾ ਲੁਧਿਆਣੇ ਉੱਤਰੀ ਆ, ਪੂਰੀ model look .... ਮੈਨੂੰ ਏਦਾਂ ਦੇ Live Drame ਦੇਖ ਕੇ ਹਾਸਾ ਆ ਹੀ ਜਾਂਦਾ....
ਉਹ ਬੀਬੀ line ਚ ਖੜੀ ਸੀ, ਮੈਂ ਪੁਛਿਆ ਕਿ ਫਾਰਮ ਦਾ price ਕੀ ਆ ਤੇ ਕਹਿੰਦੀ"10 Bucks " ... ਉਦੋਂ ਮੈਨੂ ਵੀ ਨਈ ਸੀ ਪਤਾ ਕਿ ਇਹ bucks ਕੇਹੜੀ currency ਦਾ ਨਾਮ ਆ... ਮੈਂ ਫੇਰ ਪੁਛਿਆ ਓਹਨੇ ਫੇਰ ਓਹੀ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ.... ਮੈਂ ਕੇਹਾ "you have ? ਕੇਹਂਦੀ "yeah ".... ਮੈਂ ਕੇਹਾ "show me "...
ਜਦ ਦੇਖੇ ਤੇ ਦਸ ਦਾ ਨੋਟ .... ਨੋਟ ਦੇਖ ਕੇ ਇਕ ਵਾਰ ਤੇ ਸਿਰੇ ਦੀ ਖਿਝ ਆਈ... ਪਰ ਮੈਂ ਸ਼ਾਂਤੀ ਜੇਹੀ ਨਾਲ ਕਿਹਾ "ਤੁਹਾਨੂੰ ਪੰਜਾਬੀ ਨਈ ਆਉਂਦੀ", ਕਹਿੰਦੀ "ਆਉਂਦੀ ਆ...."... ਮੈਂ ਕਿਹਾ "ਫੇਰ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲ, ਆਵੇਂ ਅਧੇ ਘੰਟੇ ਤੋਂ ਮੇਰੇ ਪਾਪਾਜੀ ਨੂੰ ਚੱਕਰਾਂ ਚ ਪਾਇਆ.."
ਬੀਬੀਜੀ ਨੇ ਗੁੱਸਾ ਕੀਤਾ... ਤੇ ਕਹਿੰਦੀ "how illiterate , dont know why this University let you get Admitted in "
ਪਾਪਾਜੀ ਕੋਲ ਸੀ ਸੋ ਆਪਾਂ ਸਿਆਣੇ ਬਣ ਕੇ ਵਾਪਿਸ ਆ ਗਏ... ਪਰ ਮੇਰੇ ਵਰਗੇ ਲਈ ਏਨੀ ਗਲ ਕਹਾ ਲੈਣੀ ਸੌਖੀ ਨਈ... ਮੈਨੂੰ ਲੱਗੇ ਵੀ ਜਿਵੇਂ ਕਰਜਾ ਚੜਾ ਕੇ ਆ ਗੀ... ਪਤਾ ਨਈ ਕਦੇ ਮੋੜਇਆ ਵੀ ਜਾਉ ਯਾ ਨਾਲ ਈ ਲੈ ਕੇ ਮਰੂੰ...
ਅੱਜ 8 ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਫੇਰ ਮਿਲੀ, ਮੈਂ ਤੁਰੀ ਆਉਂਦੀ ਆਪਣੇ ਗਾਉਣ- ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਮਸਤ ਸੀ... ਤੇ ਉਹ ਕਾਰ ਵਿਚ ਸੀ, ਉਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ, ਕੇਹਂਦੀ "ਸ਼ਾਯਦ ਆਪਾਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ".... ਮੈਂ time ਲਾ ਕੇ ਸੋਚਿਆ ਤੇ ਯਾਦ ਆ ਗਾਇਆ... ਉਹਨੂੰ ਵੀ ਸ਼ਕਲ ਈ ਯਾਦ ਸੀ, ਕਿੱਸਾ ਬਾਅਦ ਚ ਈ ਯਾਦ ਆਇਆ ਤੇ ਫੇਰ ਕੇਹਂਦੀ "ਮੈਂ ਤੇ ਉਵੇਂ ਈ ਆ.... ਤੂੰ ਬਦਲ ਗਈ..ਮੇਰਾ ਹਾਸਾ ਨਿਕਲ ਗਇਆ".... ਉਹਨੂੰ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਘਰ ਲੈ ਕੇ ਆਈ ਤੇ ਅਸੀਂ ਕਾਫੀ ਗੱਲਾਂ ਮਾਰੀਆਂ....
ਮੈਂ ਉਹਨੂੰ ਸੁਣਾ ਦਿਤੀਆਂ ਜੋ ਸ਼ਾਯਦ ਉਸ ਦਿਨ ਰਹ ਗਈਆਂ ਸੀ... ਮੈਂ ਕੇਹਾ ਤੇਰਾ ਉਧਾਰ ਪਇਆ ਸੀ ਦਿਲ ਤੇ ਅੱਜ ਲੈ ਜਾ... ਅਸੀਂ ਹੱਸੇ ਤੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਤਜੁਰਬੇ ਜੋ ਵੀ ਹੋਏ share ਕੀਤੇ...
ਵਧੀਆ ਲਗਿਆ ਕਿਸੇ ਪੁਰਾਣੇ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਮਿਲ ਕੇ, ਭਾਵੇਂ ਓਹ ਮੁਲਾਕਾਤ ਏਨੀ ਵਧੀਆ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਪਰ ਨਾ ਭੁੱਲਣ ਵਾਲੀ ਸੀ...
ਹੁਣ ਸੋਚ ਰਹੀ ਆ, ਕੋਈ ਵੀ ਹਾਦਸਾ ਜੋ ਲੀਕ ਤੋਂ ਪਰਾਂ ਹਟ ਕੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਦਿਲ ਵਿਚ ਬਹਿ ਜਾਂਦਾ.... ਇਹ ਵੀ ਬਹਿ ਗਈ ਸੀ.... ਅੱਜ ਸਾਨੂੰ ਦੋਨਾਂ ਨੂੰ ਲਗਿਆ ਜਿਵੇਂ ਅਸੀਂ ਬਹੁਤ ਪੁਰਾਣੇ ਦੋਸਤ ਹਾਂ, ਜੋ 8 ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਫੇਰ ਚੱਕਰ ਲਾ ਕੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਖੜੇ ਆਂ ...
Life is beautiful .... !!!
