ਅੱਜ ਫਿਰ ਮਾਤਾਜੀ ਨਾਲ ਇੰਡੀਆ ਵਿਚ ਬਿਤਾਇਆ ਸਮਾਂ ਯਾਦ ਆ ਗਿਆ.... ਚਾਰ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਘਰ ਦਾ ਗੇੜਾ ਵਜਿਆ ਸੀ... ਉਹ ਵੀ ਬਸ ਇਕ ਮਹੀਨਾ.... ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਕਿ ਮਾਤਾਜੀ ਦੇ ਨਾਲ ਈ ਰਹਾਂ, ਪਰ ਰੁਝੇਵੇਂ ਕਿਥੇ ਮਨ ਦੇ ਚਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਹੋਣ ਦਿੰਦੇ ਨੇ...
ਜਦ ਮੈਂ ਨਿੱਕੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਮਾਤਾਜੀ ਨੂੰ ਬੜਾ ਸ਼ੌਕ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ ਬੋਲਣੀ ਸਿਖ ਲਵਾਂ. ਮਾਂ ਨੇ ਕੋਈ ਵੀ ਇੰਗਲਿਸ਼ learning ਵਾਲੀ ਕਿਤਾਬ ਨਹੀਂ ਛਡੀ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਨਾ ਲਿਆ ਕੇ ਦਿੱਤੀ ਹੋਵੇ, ਭਾਵੇਂ ਕਿੰਨੇ ਦੀ ਵੀ ਆਉਂਦੀ ਹੋਵੇ ਤੇ ਕਿਦਾਂ ਦੀ ਵੀ ਹੋਵੇ... ਜੇ ਕਿਸੇ Book-store ਤੇ ਦੇਖ ਲੈਣੀ ਜਾਂ ਫਿਰ ਬਸ'ਚ ਮਿਲਦੀ ਹੋਣੀ... ਬਸ ਓਹ ਇੰਗਲਿਸ਼ Learning ਵਾਲੀ ਕਿਤਾਬ ਸਾਡੇ ਘਰ ਹੁੰਦੀ ਸੀ.... ਮਾਤਾਜੀ ਨੂੰ 24 hours ਇਹੀ ਸੋਚ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਕਿ ਬਚਿਆਂ ਨੂੰ ਇੰਗਲਿਸ਼ ਆ ਜਾਵੇ ਤੇ ਸਾਡੇ ਬਚੇ ਵੀ ਫਰਾਟੇਦਾਰ ਅੰਗ੍ਰੇਜੀ ਬੋਲਣ.... ਜਿਸ ਦਿਨ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦੇਖ ਲਿਆ ਮਾਤਾਜੀ ਨੇ ਅੰਗ੍ਰੇਜੀ ਬੋਲਦੇ.... ਉਸ ਦਿਨ ਸਾਰੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਬੰਦ ਤੇ ਬਸ ਓਹੀ ਇੰਗਲਿਸ਼ ਵਾਲੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਖੁੱਲੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਸੀ...
ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਮਾਤਾਜੀ ਨੇ ਅੰਗ੍ਰੇਜੀ ਤੇ Science ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਤੇ ਈ ਜੋਰ ਲਵਾਈ ਜਾਣਾ... ਬਾਕੀ ਕਿਤਾਬਾਂ ਨਾਲ Mummyji ਦਾ Personal ਮੋਹ ਹੈ ਨੀ ਸੀ.... ਸਾਰਾ ਦਿਨ 2 subjects ਈ ਪੜੀ ਜਓ.... ਜੇ ਮੈਂ ਕੁਝ ਦੇਖ ਕੇ ਵੀ ਪੜਦੀ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਵੀ ਮਾਤਾਜੀ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਮੁਸਕਾਨ ਆ ਜਾਂਦੀ.... ਮੈਨੂ ਦੇਖ ਕੇ ਹਸਦੇ ਰਹਿੰਦੇ .... ਹਰੇਕ ਸਾਲ ਅੰਗ੍ਰੇਜੀ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦਾ ਭਾਰ ਵਧੀ ਜਾਣਾ, 1 ਤੋਂ 2 ਫੇਰ 3-3 ਅੰਗ੍ਰੇਜੀ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਹੋ ਗਿਆਂ ਤੇ ਮਾਤਾਜੀ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਈ ਜਾਣੀ.... ਸਾਡੇ ਸਾਹ ਸੁਕ ਜਾਂਦੇ ਸੀ ਸੋਚ ਸੋਚ ਕੇ... ਸਕੂਲ ਵਿਚ Parent-Teacher Meeting ਵਿਚ ਅੰਗ੍ਰੇਜੀ ਤੇ Science ਵਾਲੀ ਮੈਡਮ ਨੂੰ ਈ ਮਿਲਣਾ.. ਕਿ ਕੁੜੀ ਦੀ ਅੰਗ੍ਰੇਜੀ ਕਿਵੇਂ ਆ... ਜੇ ਮੈਂ ਕਹਿਣਾ ਬਾਕੀਆਂ ਨੂੰ ਮਿਲ ਲੋ... ਮਾਤਾਜੀ ਦਾ ਜਵਾਬ ਹੁੰਦਾ ਸੀ... 'ਹੁਣ ਮੈਨੂ ਛੇਤੀ ਘਰ ਜਾਣ ਦੇ' !!!
ਕਾਲੇਜ ਤੇ University ਵਿਚ ਆਈ ਤਾਂ ਮਾਤਾਜੀ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਅੰਗ੍ਰੇਜੀ ਆਉਂਦੀ ਆ.... ਪਰ ਫੇਰ ਵੀ ਲਗਦਾ ਸੀ ਕਿ "ਕਿਤੇ ਘੱਟ ਈ ਨਾ ਆਉਂਦੀ ਹੋਵੇ" ਬਾਰ ਬਾਰ ਪੁਛਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ "ਤੇਰੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਅੰਗ੍ਰੇਜੀ'ਚ ਨੇ???" ਮੈਂ ਕਹਿਣਾ "ਹਾਂਜੀ".... ਫਿਰ Mummyji ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਮਿਲਣੀ.. .... ਇਕ ਦਿਨ ਮੇਰੇ University ਦੇ Professor ਸਾਡੀ switzerland ਦੀ ਟੀਮ ਨਾਲ ਘਰ ਆਏ... ਓਹਨਾਂ ਨੇ ਪਿੰਡ ਦੇਖਣਾ ਸੀ... Gaby (European Scientist) ਮਾਤਾਜੀ ਨੂੰ ਇੰਗਲਿਸ਼ ਵਿਚ ਕੁਝ ਕਹੇ ਤੇ ਮਾਤਾਜੀ ਬਸ "Thank you Thanks you" ਈ ਕਹੀ ਜਾਣ.... ਨਾਲੇ ਘਬਰਾਏ ਹੋਇਆਂ ਨੇ ਮੇਰਾ ਹਥ ਘੁੱਟ ਕੇ ਫੜਿਆ ਹੋਇਆ ਜਿਵੇ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਸੇ ਮੁਸੀਬਤ ਵਿਚ ਨੇ...
ਫਿਰ ਆਪਾਂ ਇਧਰ ਆ ਗਾਏ... ਦਿਮਾਗ ਵਿਚੋਂ ਨਿਕਲ ਗਿਆ ਕਿ ਮਾਤਾਜੀ ਦੇ ਇਕ ਸੁਪਨੇ ਵਿਚ ਇਹ ਸੁਪਨਾ ਵੀ ਸੀ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਵਧੀਆ ਅੰਗ੍ਰੇਜੀ ਬੋਲਣੀ ਆਵੇ... ਜਦ ਵੀ ਮੈਂ ਫੋਨ ਕਰਨਾ ਤੇ ਕੁਝ ਅੰਗ੍ਰੇਜੀ ਵਿਚ ਬੋਲ ਦੇਣਾ ਤਾਂ ਮਾਤਾਜੀ ਦੇ ਓਹੀ 2-ਅਖਰ 'Thank you' ਖੁਸ਼ ਹੋ ਕੇ ਬੋਲ ਦੇਣੇ .... ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਮਾਤਾਜੀ ਨੂੰ ਵੀ ਅੰਗ੍ਰੇਜੀ ਦੇ ਅਖਰ ਆਉਣ ਲਗ ਗਏ.... ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਹੋਰ ਵੀ ਕਾਰਨ ਸਨ ਕਿ ਮੇਰੇ ਭੈਣ-ਭਰਾ ਵੀ ਵਧੀਆ ਅੰਗ੍ਰੇਜੀ ਬੋਲਦੇ ਸੀ.... ਮਾਤਾਜੀ ਦੀ ਤਾਂ Lottery ਲਗ ਗਈ... ਉਹ ਵੀ Bumper Draw.
ਹੁਣ ਜਦ ਇੰਡੀਆ ਗਈ ਸੀ ਤਾਂ ਬੋਲੀ ਦਾ ਕਾਫੀ ਫ਼ਰਕ ਪੈ ਗਿਆ ਸੀ.... ਚਾਰ ਸਾਲਾਂ ਚ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕਾਫੀ ਕੁਝ ਨਵਾਂ ਸਿਖਾ ਗਈ... ਅੰਗ੍ਰੇਜੀ'ਚ ਬਾਹਲਾ ਹਥ ਖੁੱਲ ਗਿਆ.... ਆਪਨੂੰ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਘਟ ਪਤਾ ਲਗਦਾ ਪਰ ਜਦ ਵੀ ਕੁਝ ਬੋਲਦੀ ਸੀ ਤਾਂ ਮਾਤਾਜੀ ਮੈਨੂੰ ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਦੇਖਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ... ਫੇਰ ਹੱਸ ਪੈਂਦੇ ਸੀ... ਮੇਰਾ ਵੀ ਹਾਸਾ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦਾ ਸੀ... ਪਰ Mummy ji ਦੀ ਮੁਸਕਾਨ ਵਖਰੀ ਸੀ... ਇਕ ਵਿਜੇਤਾ ਵਾਲੀ ਮੁਸਕਾਨ... ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਜਿੱਤ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ Celebrate ਕਰਦਾ ਹੋਵੇ ....
ਅੱਜ ਯਾਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ... ਸਾਡੇ ਲਈ ਕੁਝ ਗੱਲਾਂ ਆਮ ਨੇ ਜਾਂ ਸ਼ਾਯਦ ਆਮ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਘਟ ਨੇ... ਪਰ ਉਹ ਸਾਡੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਲਈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਭਰ ਦੀ ਪੂੰਜੀ ਹੈ.... ਅੰਗ੍ਰੇਜੀ ਬੋਲਨਾ ਜਾਂ ਸਿਖਣਾ ਆਮ ਗੱਲ ਹੈ... ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਆਉਂਦੀ ਹੈ.... ਨਾ ਈ ਅਜਕਲ ਦੀ Generation ਵਿਚ ਅੰਗ੍ਰੇਜੀ ਦਾ ਕੋਈ Craze ਹੈ.... ਪਰ ਕਦੇ ਇਹ ਆਮ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਸੀ...
ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਇਹ ਉਹ ਸੁਪਨਾ ਸੀ ਜੋ ਉਹ ਆਪ ਪੂਰਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕੇ.... ਤੇ ਬਸ ਫਿਰ ਸਾਡੇ ਵਿਚੋਂ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ.... ਨਿੱਕਾ ਜਿਹਾ ਖਵਾਬ ....
ਅੰਗ੍ਰੇਜੀ ਬੋਲਣ ਦਾ ਖਵਾਬ !!!
