ਕਿਸੇ ਗੱਭਰੂ ਦੇ ਕੈਨੇਡਾ ਆਉਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਉਸਦੀ ਇੰਡੀਆ ਵਸਦੇ
ਪਿਆਰ ਦਾ ਕਿਤੇ ਹੋਰ ਵਿਆਹ (ਬੇਗਾਨਾ ਚੰਨ) ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,
ਤੇ ਓਹ ਚਿੱਠੀ ਰਾਹੀਂ ਕਿਵੇਂ ਹਾਲ ਬਿਆਨ ਕਰਦੀ ਹੈ ............
ਤੂੰ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ ਮੈਂ ਅੰਬਰਾਂ ਤੋਂ ਤੋੜ ਲਊਂਗਾ ਤਾਰੇ
ਤੇਰੀ ਚੁੰਨੀ ਉੱਤੇ ਸੋਹਣੀਏ ਸਜਾ ਦਿਆਂਗਾ ਸਾਰੇ,
ਓਸ ਚੁੰਨੀ ਨੂੰ ਰੰਗਾ ਲਿਆ ਮੈਂ ਚੰਨਾ ਕਈ ਵਾਰੀ
ਦੱਸ ਓਹਨੂੰ ਕੀ ਰੰਗਾ ਲਾ ਜੇਹੜਾ ਛੱਲ ਹੋ ਗਿਆ
ਪੈਰ ਇੰਡੀਆ ਤੋਂ ਪਾ ਲਿਆ ਤੂੰ ਜਦੋ ਦਾ ਕੈਨੇਡਾ,
ਓਸ ਦਿਨ ਤੋ ਬੇਗਾਨਾ ਮੇਰਾ ਚੰਨ ਹੋ ਗਿਆ |
ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਨੀ ਹਾਲਾਤ ਤੇਰੇ ਕਿੱਦਾ ਦੇ ਹੋ ਜਾਣੇ
ਇਥੇ ਆ ਕੇ ਯਾਰ ਚੰਨਾ ਵੇ ਤੂੰ ਕੇਹੋ ਜੇਹੇ ਬਣਾਉਣੇ,
ਇਹਨਾ ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਰੱਖ ਲਾਂ ਮੈਂ ਬੰਨ ਕੇ ਸਿਰਹਾਣੇ
ਦੱਸ ਚੰਦਰਾ ਇਹ ਮਨ ਕਿਥੋਂ ਮੰਨ ਹੋ ਗਿਆ
ਪੈਰ ਇੰਡੀਆ ਤੋ ਪਾ ਲਿਆ ਤੂੰ ਜਦੋ ਦਾ ਕੈਨੇਡਾ ......
............................... |
ਨੈਣ ਰਹਿਣ ਮੇਰੇ ਖੁੱਲੇ ਪਰ ਨੀਂਦ ਮੇਰੀ ਮੁੱਕੀ
ਅਜੇ ਜਾਨ ਬੜੀ ਬਾਕੀ ਪਰ ਜਿੰਦ ਰਹਿ ਗਈ ਸੁੱਤੀ,
ਕਾਹਦਾ ਇਸ਼ਕ਼ ਕਮਾਇਆ ਕੱਲੀ ਰਹਿ ਗਈ ਮੈਂ ਝੱਲੀ
ਜਿਵੇਂ ਰੂਹ ਕੋਈ ਪੁਰਾਣੀ ਦਾ ਜਨਮ ਹੋ ਗਿਆ
ਪੈਰ ਇੰਡੀਆ ਤੋਂ ਪਾ ਲਿਆ ਤੂੰ ਜਦੋ ਦਾ ਕੈਨੇਡਾ ..
................................. |
ਰਾਹ ਵੀ ਅਖ੍ੜੇ ਜੇਹੇ, ਅਖ੍ੜੇ ਜੇਹੇ ਇਹਨਾ ਦੇ ਸਵਾਲ
ਅੱਜ ਇਹੀ ਗੁਰਦੀਪ ਮੇਰਾ ਰੱਖਦੇ ਖਿਆਲ,
ਤੇਰੇ ਸਾਰਿਆਂ ਸਵਾਲਾਂ ਦਾ ਜਵਾਬ ਮੇਰੇ ਕੋਲੇ
ਤੈਥੋਂ ਇੱਕ ਨਾ ਸਵਾਲ ਮੇਰਾ ਹੱਲ ਹੋ ਗਿਆ
ਪੈਰ ਇੰਡੀਆ ਤੋਂ ਪਾ ਲਿਆ ਤੂੰ ਜਦੋ ਦਾ ਕੈਨੇਡਾ,
ਓਸ ਦਿਨ ਤੋਂ ਬੇਗਾਨਾ ਮੇਰਾ ਚੰਨ ਹੋ ਗਿਆ |
ਪੈਰ ਇੰਡੀਆ ਤੋਂ ਪਾ ਲਿਆ ਤੂੰ ਜਦੋ ਦਾ ਕੈਨੇਡਾ,
ਓਸ ਦਿਨ ਤੋਂ ਬੇਗਾਨਾ ਮੇਰਾ ਚੰਨ ਹੋ ਗਿਆ |
ਗੁਰਦੀਪ ਬੁਰਜੀਆ
