ਜੇ ਤੂੰ ਓਦੋਂ ਆਉਂਦਾ ਜਦੋਂ
ਵਾਲ ਕਾਲ਼ੇ ਸੀ ਤੇ
ਹਿੱਕ ਵਿਚ ਝੱਲ ਸੀ

ਦੇਹੀ ਵਿਚ ਪਾ ਕੇ ਤੈਨੂੰ
ਦੇਣਾ ਮੈਂ ਘਚੱਲ ਸੀ
ਗੱਲਾਂ ਵਿਚੋਂ ਗੱਲ ਸੀ

ਤੱਤੜੇ ਨਸੀਬ ਮੇਰੇ
ਓਦੋਂ ਘੜਾ ਲੱਭਿਆ
ਜਦੋਂ ਹਾਕਾਂ ਮਾਰ ਮਾਰ
ਲੰਘ ਗਈ ਛੱਲ ਸੀ

ਖੜ੍ਹੀ ਖੜ੍ਹੀ ਬੀਤ ਗਈ
ਤੇਰੀ ਪੈੜ ਪੈੜ ਵਿਚ
ਨਿੱਕੀ ਜਿਹੀ ਗਲੀ ਸੀ
ਤੇ ਦੂਰ ਅੰਨ ਜਲ ਸੀ

ਫੁੱਲ ਭਰ ਧੁੱਪ ਦੇ ਕੇ
ਸਾਇਆ ਅਸਮਾਨ ਜੇਡਾ
ਭਲਾ ਹੋਵੇ ਜੀਹਨੇ ਦਿੱਤਾ
ਭਾਵੇਂ ਇੱਕੋੋ ਪਲ ਸੀ

ਨਵਤੇਜ ਭਾਰਤੀ

ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਲਿਖਿਆ ,.............superb

ਅਤੀ ਸੁੰਦਰ