ਕਾਲੀਆ ਬੌਲੀਆ ਸੁੰਨ ਨੇ ਰਾਤਾਂ

ਦੁੱਖਾਂ ਤੇ ਗਮਾਂ ਦਾ ਹੌੲੀ ਜਾਵੇ ਨੇਰ.

ਹੰਕਾਰ ਦੀ ਅੰਗ ਹੌ ਗੲੀ ਤੇਜ.

ਿੲਹਨਾਂ ਚੁੱਪ ਰਾਂਤਾ ਿਵੱਚ ਮਰਿਆ ਦੇ ਲੱਗ ਗੲ ਢੇਰ.

ਘਰਾਂ ਦੇ ਿਵੱਚ ਨਾ ਮੱਚੇ ਚੁੱਲਾਂ ਹੁਣ.

ਨਾਂ ਿੲਹ ਿਜੰਦਗੀ ਿਮਲਣੀ ਫੇਰ

ਪੁੱਤ ਮਾਵਾਂ ਤੌਂ ਿਵਛੜਣ ਲੱਗੇ

ਿੲਹਨਾਂ ਰਾਤਾਂ ਨੇ ਿਲਆ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਘੇਰ

ਸਮਸ਼ਾਨ ਘਾਟ ਿਵੱਚ ਲੱਭੇ ਨਾ ਥਾਂ ਹੁਣ

ਹਰ ਪਾਸੇ ਿਵਛੇ ਲਾਸ਼ਾ ਦੇ ਢੇਰ

ਸਮੇਂ ਤੌਂ ਪਹਿਲਾ ਦਰਖਤਾਂ ਨੂੰ ਘੁਣ ਿਪਆ ਖਾਵੇ

ਕੌੲੀ ਹੌਵੇ ਤਾਂ ਿਲਆ ਦੇ ਬਹਾਂਰਾ ਨੂੰ ਫੇਰ

bahut vadiya  lakhiya.....................

nice writing g

te

Main lihavan gan g bharan nu vapas

i will try  at my best