ਚਮਨਦੀਪ ਦਿਓਲ,,,

ਸੰਗਰੂਰ ਜ਼ਿਲੇ ਦੇ ਇਕ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਪਿੰਡ 'ਬੇਨੜਾ' ਵਿਚ ਜੰਮਿਆ ਇਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਭਾਵੁਕ ਸ਼ਾਯਰ...ਨਵੋਦਿਆ ਵਿਦ੍ਯਾਲਯਾ ਵਿਚ ਪੜਿਆ ਇਹ ਸ਼ਾਯਰ ਬਹੁਤ ਹੀ ਡੂੰਘੀ ਸੋਚ ਰਖਦਾ ਹੈ . ਤੇ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਉਮਰ ਵਿਚ ਆਪਨੇ ਅਨੇਕਾਂ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕ ਬਣਾ ਚੁੱਕਾ ਹੈ ..ਆਓ ਉਸ ਅਜ਼ੀਮ ਪ੍ਯਾਰ ਵਿਚ ਹਾਰੇ ਪਰ ਸ਼ਾਯਰੀ ਵਿਚ ਜਿੱਤੇ ਇਸ ਸੁਖਨਵਰ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਲਿਖਤਾਂ ਸਾਂਝੀਆਂ ਕਰੀਏ ....

"ਮੇਰੇ ਯਾਰੋ! ਮੇਰੀ ਖਾਤਰ,ਸਬਰ ਇੱਕ ਰਾਤ ਤਾਂ ਕਰ ਲਓ.

ਉਦੈ ਹੋਵਾਂ ਕਿਵੇਂ? ਹਾਲੇ ਹੁਣੇ ਤਾਂ ਅਸਤ ਹੋਇਆ ਹਾਂ!

ਸਾਨੂੰ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ, ਦੋਸਤਾ !

ਕੌਣ? ਕਿੰਨਾ? ਬੇਵਫਾ ਹੈ, ਦੋਸਤਾ !

ਤੇਰੇ ਬਦਲਣ ਦਾ ਗਿਲਾ, ਕਰੀਏ ਕਿਵੇਂ?

ਵਕ਼ਤ ਵੀ ਤਾਂ ਬਦਲਿਆ ਹੈ ਦੋਸਤਾ !

ਕਤਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਤੂੰ ਜਿਸ ਸ਼ਕਸ ਨੂੰ,

ਓਹ ਅਜੇ ਵੀ , ਜੀ ਰਿਹਾ ਹੈ ਦੋਸਤਾ !

ਤੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ, "ਵਕ਼ਤ ਭਰ ਦਿੰਦੈ ਜ਼ਖਮ,"

ਦਰਦ ਤਾਂ , ਪਰ ਵਧ ਗਿਆ ਹੈ ਦੋਸਤਾ !

ਮੈਨੂੰ ਮਾਰਨ ਭੇਜਿਆ ਸੀ, ਤੂੰ ਜੋ ਗਮ,

ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਓਹ ਕਰ ਗਿਆ ਹੈ, ਦੋਸਤਾ !

'ਦਿਓਲ' ਦੀ, ਸੁਣਦਾ ਨਹੀ ਭਾਵੇਂ ਕੋਈ,

ਤਾਂ ਵੀ ,ਬੋਲੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਦੋਸਤਾ !!!!

ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ 22 ਜੀ...

thats a great job... would love to read more..

Awesome!

ਜੇ ਤੂੰ ਜੱਗ ਦੀ ਰਜ਼ਾ ‘ਚ ਰਹਿਣਾ ਸੀ॥
ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਰਾਹ ਹੀ ਕਾਹਤੋਂ ਪੈਣਾ ਸੀ॥
ਬੁਝ ਗਿਆ ‘ਉਹ’ ਤੇ ਹੁਣ ਬੁਝੇਂਗਾ ਤੂੰ,
ਨਾਮ ਕਾਹਤੋਂ ਹਵਾ ਦਾ ਲੈਣਾ ਸੀ॥

ਉਹ ਮੇਰਾ ਗਲ ਹੀ ਲੈ ਗਏ ਲਾਹ ਕੇ,
ਏਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੁਸੀਨ ਗਹਿਣਾ ਸੀ॥
ਇਸ਼ਕ ਚੜ੍ਹਿਆ ਸੀ ਤੈਨੂੰ ਮੈਅ ਵਾਂਗੂ,
ਤੇ ਚੜ੍ਹੇ ਨੇ ਕਦੀ ਤਾਂ ਲਹਿਣਾ ਸੀ॥
'ਦਿਓਲ' ਰਸਤਾ ਦਿਖਾ ਗਿਆ ਤੈਨੂੰ,
ਭਾਵੇਂ ਨਿੱਕਾ ਜਿਹਾ ਟਟਹਿਣਾ ਸੀ॥

by chamandeep deol