ਬੀਤੇ ਸਮੇਂ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਚੋਂ,
ਖੰਡਰ ਦਾ ਭੁਲੇਖਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ,
ਅਜੇ ਸਾਬਤ ਬਚਿਆ ਦਿਸਦਾ ਜੋ,
ਉਹ ਵੀ ਹੁਣ ਜਾਂਦਾ ਢਹਿੰਦਾ ਹੈ,
ਦਰਦ ਇਹ ਮੱਠਾ ਪੈ ਜਾਵੇ,
ਤਾਂਹੀਓਂ ਲਿਖਣ ਰੁਬਾਈਆਂ ਬਹਿੰਦਾ ਹੈ,
ਭਾਵੇਂ ਮੁੱਕਿਆ, ਮੱਚਿਆ, ਬੁਝਿਆ ਪਿਆ,
ਕੁਝ ਹੈ ਜੋ ਧੁਖਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
ਬੁਰਾ ਹੁੰਦਾ ਦਰਦ ਵਿਛੋੜੇ ਦਾ,
ਖਬਰੇ ਉਹ ਕੀਕਣ ਸਹਿੰਦਾ ਹੈ।
ਅੱਖਾਂ ਤਾਂ ਝੀਲ ਜਿਹੀਆਂ ਅੰਦਰ
ਉਹ ਡੁੱਬਦਾ, ਤਰਦਾ, ਖਹਿੰਦਾ ਹੈ।

bohat vdhya likhya g tuc...

very nice....:):)

va ji kamaal kar ti tusi

Vadhia jee....tfs

bahut sohna likhia ji ........likhde rahi 

dard vichode da sachi aida hi hunda ae g

thnxxx frndzz