ਗਮ ਦਿਆ ਕਾਲਿਆਂ ਬੱਦਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ,
ਕੜਕ ਕੜਕ ਕੇ ਬਿਜਲੀ ਵਾਗੂੰ,
ਦੁੱਖ ਪਏ ਮਾਰਣ ਚਪੇੜਾਂ ਮੈਨੂੰ|

ਪਿੰਡ 'ਚ ਲੱਘਦੇ ਕਿਸੇ ਰਾਹੀ ਤਾਈ,
ਨਿੱਕੇ ਬੱਚੇ ਚੜਾਉਦੇ ਦੱਦੀਆਂ,
ਦੁੱਖ ਵੀ ਦੇਖ ਲੈ ਮੇਰੇ ਅੜੀਏ,
ਪਏ ਕਰਦੇ ਨੇ ਝੈੜਾਂ ਮੈਨੂੰ|

ਸੁਨਸਾਨ ਸ਼ਮਸ਼ਾਣ 'ਚ ਕਿਦਰੇ,
ਡੈਣ ਪਈ ਕੋਈ ਕੀਰਣੇ ਪਾਵੇ
ਇੰਜ ਪਿਆ ਅੱਜ ਮੈ ਰੋਵਾਂ ਅੜੀਏ,
ਆਣ ਵਰਾਵੇ ਕਿਹੜਾ ਮੈਨੂੰ?

ਹਰ ਖੁੰਜੇ ਕੋਈ ਸਾਜਿਸ਼ ਬੈਠੀ,
ਨੱਚੇ ਮੌਤ ਚੁਬਾਰੇ ਚੜਕੇ,
ਕੱਲੇ ਕੈਰੇ ਘਰ ਬੈਠੇ ਨੂੰ,
ਵੱਡ ਵੱਡ ਖਾਵੇ ਵਿਹੜਾ ਮੈਨੂੰ|

ਉਸ ਨੂੰ ਪੁਜਾਂ ਰੱਖ ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ,
ਜਿੰਦੜੀ "ਪੀ੍ਤ" ਤੋ ਘੋਲ ਘੁਮਾਵਾਂ,
ਉਮਰਾਂ ਭਰ ਦੀ ਨੌਕਰ ਬਣਜਾਂ,
ਯਾਰ ਮਿਲਾਵੇ ਜਿਹੜਾ ਮੈਨੂੰ|