ਪਿੱਠ ਕਰਕੇ ਮੇਰੇ ਅੱਗੋਂ ਲੰਘਿਆ
ਸ਼ਖ਼ਸ ਸੀ ਪਰ ਜਾਣਿਆ ਪਹਿਚਾਣਿਆ

ਭੁਖਣ ਭਾਣਾ ਫੇਰ ਥਕ ਕੇ ਸੌਂ ਗਿਆ
ਭੋਰ ਤੋਂ ਜੋ ਬੋਝ ਸੀ ਢੋਂਦਾ ਰਿਹਾ

ਅੰਨ ਦਾਤਾ ਹੋਣ ਦਾ ਜਿਸ ਨੂੰ ਭਰਮ
ਗਲ 'ਚ ਰੱਸੀ ਪਾ ਫਲਾਹੀ ਟੰਗਿਆ

ਮਾਸ-ਖਾਣੇ ਲੋਥ ਨੂੰ ਰਹੇ ਨੋਚਦੇ
ਬਾਲ ਮਾਂ ਦੇ ਦੁੱਧ ਨੂੰ ਰੋਂਦਾ ਰਿਹਾ

ਖੂਨ ਵੀ ਪਰਤੱਖ ਸੀ ਰਹਬਰ ਦੇ ਮੂੰਹ
ਦੰਗਿਆਂ ਲਈ ਭੀੜ ਦਾ ਨਾਂ ਲੱਗਿਆ

ਪਿੱਛੇ ਉਜੜੇ ਆਲਣੇ ਹੈ ਸਾਂਭਦਾ
'ਰੁਖ ਵੀ ਲਗਦਾ ਹੈ ਮੇਰੇ ਬਾਪੂ ਜਿਹਾ '

ਵੇਚ ਭੋਇੰ ਬਾਹਰ ਪੁਤ ਨੂੰ ਤੋਰਿਆ
ਕੀ ਕਰੇ ਫਿਰ ਕਰਜ਼ਾਂ ਥੱਲੇ ਦੱਬਿਆ

ਗੁਰਦਵਾਰਾ ਜਾਤੀਂ-ਪਾਤੀਂ ਵੰਡਿਆ
ਮਾਣ ਅਪਣੇ ਗੁਰ ਦਾ ਵੀ ਨਾ ਰੱਖਿਆ

ਚੂਰ ਹੋਏ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਹਰ ਟੁਕੜਾ ਮੈਂ
ਰਾਤ ਬਹ ਕੇ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਚੁਗ ਲਿਆ

ਪਲਕਾਂ ਉੱਤੇ ਚੜ ਨਦੀ ਰਹੀ ਸ਼ੂਕਦੀ
ਰਾਤੀਂ ਜਦ ਸਬਰਾਂ ਦਾ ਬੰਨ ਸੀ ਟੁਟਿਆ

ਉਹ ਸਦਾ ਲਈ ਛੱਡ ਤੈਨੂੰ ਤੁਰ ਗਿਆ
ਚਲ 'ਚਮਨ'* ਇਹ ਵੀ ਝਮੇਲਾ ਮੁੱਕਿਆ


-kujh pehle eis takhallus haith likhda si.

ਗੁਰਦਵਾਰਾ ਜਾਤੀਂ-ਪਾਤੀਂ ਵੰਡਿਆ
ਮਾਣ ਅਪਣੇ ਗੁਰ ਦਾ ਵੀ ਨਾ ਰੱਖਿਆ

awesome piece of work..... bakamaal..........

m speechless...!!

bhut khoob veer........

ਵਾਹ ਵਾਹ ..............ਬਹੁਤ ਖੂਬ ਬਾਈ ਜੀ

ਲਫਜਾਂ ਦੇ ਮੋਤੀਯਾਂ ਨਾਲ ਪਿਰੋਯੀ ਸਚ ਦੀ ਮਾਲਾ....

Bahut khoob likhiya 22 G....tfs

Bahut khub charanjit ji............

Charanjit ji as usual bahut khoob...