ਰੋਜ਼ ਹੀ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਧਿਆਨ ਧਰੇਯਾਤੇਰਾ ਚੇਹਰਾ ਅਖਾਂ ਅੱਗੇ ਆਣ ਖੜੇਯਾ
ਇਹ ਦਿਲ ਤਾਂ ਇਸ ਦੀ ਜਗਾਹ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੌਕਾ ਕਿਸ ਤਰਾਹ ਇਸ ਵਿਚ ਆਣ ਵੜੇਯਾ
ਕਿਹੜੇ ਪਰ੍ਬ੍ਤੋੰ ਚਲ ਕੇ ਆਏ ਇਥੇ ਨੈਣਾਂ ਵਿਚ ਜੋ ਵਗਦੇ ਪਏ ਦਰਿਯਾ
ਤੂੰ ਤਾਂ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਕਰ ਕੇ ਤੁਰ ਗੇਓਂਇਕ ਵਾਰ ਤਾਂ ਮੁੜ ਕੇ ਆ ਅੜੇਯਾ