ਮੁਹੱਬਤ ਦੀ ਸਾਣ ਤੇ ਚਾੜਦਾ ਹੈ ਇਸ਼ਕ ਜਦੋਂ
ਕਦੇ ਆਸ਼ਕ ਤੇ ਕਦੇ ਮਸ਼ੂਕ ਬਣਾਵਦਾਂ ਏ
ਲੱਗ ਜਾਵੇ ਜਦੋਂ ਤੜਪ ਕਿਸੈ ਦੀ ਦੀਦ ਦੀ ਯਾਰੋ
ਇਹ ਅੱਗ ਹੰਝੂਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਲਾਂਵਦਾ ਏ


ਜਹਿਦੇ ਜਹਿਦੇ ਕੋਲ ਰੱਖਿਆ ਮੈਂ ਦਿੱਲ ਗਿਰਵੀ
ਵਿਆਜ ਛੱਡ ਉਹ ਤਾਂ ਮੂਲ ਵੀ ਖਾਂਵਦਾ ਏ
ਮੈਂ ਦਿੱਤੀ ਛਾਣ ਗਲ੍ਹੀ ਗਲ੍ਹੀ ਤੇਰੇ ਨਗਰ ਦੀ
ਨਾ ਕਿਸੇ ਮੋੜ ਤੇ ਪਿਆਰ ਨਜ਼ਰੀ ਆਂਵਦਾ ਏ


ਸਾਗਰਾਂ ਕੋਲ ਬਹਿ ਕੇ ਵੀ ਰਹੇ ਅਸੀਂ ਤਰਸਦੇ
ਨਾ ਇਕ ਬੂੰਦ ਕੋਈ ਪਾਣੀ ਪਿਆਂਵਦਾ ਏ
ਇਹ ਤਾਂ ਰਿਹਾ ਅਪਣੀ ਮਸ਼ਰੂਫੀਅਤ ਵਿਚ ਵਗਦਾ
ਨਾ ਪਤਾ ਇਸ ਨੂੰ ਨਾਲ ਕੀ ਕੀ ਵਹਾਂਵਦਾ ਏ


ਜਿਹਨਾਂ ਪੱਤਣਾਂ ਤੇ ਸੀ ਕਦੇ ਇਸ਼ਕ ਲੁੰਗਦਾ
ਉਹ ਵੀ ਵਾਂਜ ਪਿਆ ਅੱਜ ਅਖਵਾਂਵਦਾ ਏ
ਇਸ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਯਾਰੋ ਰੁਲ ਗਿਆ ਵਿਰਸਾ
ਨਾ ਕੋਈ ਰਾਂਝੇ ਵਾਂਗ ਹੀ ਵੰਝਲੀ ਸੁਣਾਂਵਦਾ ਏ


ਸੰਜੀਵ ਸ਼ਰਮਾਂ

Nice one

Waoooo. Great lines

ਸੰਜੀਵ ਜੀ,'ੲਿਸ਼ਕ' ੲਿਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸੋਹਣੀ ਰਚਨਾ ਹੈ, ਖਾਸ ਤੋਰ ਤੇ ੲਿਹ ਸਤਰਾਂ,

"ਜੀਹਦੇ ਜੀਹਦੇ ਕੋਲ ਰੱਖਿਆ ਮੈਂ ਦਿੱਲ ਗਿਰਵੀ,
ਵਿਆਜ ਛੱਡ ਉਹ ਤਾਂ ਮੂਲ ਵੀ ਖਾਂਵਦਾ ਏ
ਮੈਂ ਦਿੱਤੀ ਛਾਣ ਗਲ੍ਹੀ ਗਲ੍ਹੀ ਤੇਰੇ ਨਗਰ ਦੀ,
ਨਾ ਕਿਸੇ ਮੋੜ ਤੇ ਪਿਆਰ ਨਜ਼ਰੀ ਆਂਵਦਾ ਏ"

ਬਹੁਤ ਖੂਬ ਜੀ,ਲਿਖਦੇ ਰਹੋ ਤੇ ਸ਼ੇਅਰ ਕਰਦੇ ਰਹੋ ਜੀ ।

Beautifullllllllllllllllllllllllll Sanjeev Ji . . . i just loved it :)

 

TFS

Sanjeev Ji, Good One on the master of subjects !

Jio 22 G ! Thanks for Sharing !

Bhaot bhaot danvad saurian da g

ਕਮਾਲ ਦਾ ਲਿਖਿਆ ਹੈ veer 

 

jeo,......duawaan aap g lai

Thanks sukhpal Veer g

ਇਸ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਯਾਰੋ ਰੁਲ ਗਿਆ ਵਿਰਸਾ

ਨਾ ਕੋਈ ਰਾਂਝੇ ਵਾਂਗ ਹੀ ਵੰਝਲੀ ਸੁਣਾਂਵਦਾ ਏ  

Kmaal di rachna .thanks for sharing