ਕੀ ਕਰਾ ਮੈਂ ਆਪਣੀਆ ਚੰਦਰੀਆਂ ਸੋਚਾਂ ਦਾ ਜੋ ਮੈਨੂ ਜੀਣ ਨਈ ਦਿੰਦਿਆ
ਜਿਹਨਾ ਚ ਕਈ ਸਾਲ ਪਹਿਲੇ ਦੁਖਾਂ ਵਾਲੇ ਬੀਜ ਬੀਜੇ ਗਏ ਸੀ .....
ਤੇ ਵਕ਼ਤ ਦੀਆ ਮਾਰਾਂ ਦਾ ਪਾਣੀ ਲੱਗ ਲੱਗ ਕੇ ਓਹ ਛੋਟੇ ਛੋਟੇ ਦੋਖੀ ਬੂਟੇ
ਹੁਣ ਦਰਦੀ ਬੋਹੜ ਦਾ ਦਰਖਤ ਬਣ ਚੁਕੇ ਨੇ.....
ਜੇ ਇਕ ਬੰਜਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਜਮੀਨ ਵਾਂਗ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਆਪ ਸ਼ਾਂਤ ਰਖਣ ਦੀ ਵੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਹਾਂ ਤਾਂ
ਇਹ ਦੁਖਾਂ ਰੂਪੀ ਕੰਡਿਆ ਵਾਲੇ ਬੂਟੇ ਓਸ ਬੰਜਰ ਜਮੀਨ ਦੀਆ ਦਰਾਰਾਂ ਚੋ ਵੀ ਉੱਗ ਆਉਂਦੇ ਨੇ .....
ਇਹਨਾ ਦੋਖੀ ਕੰਡਿਆ ਨੇ ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਨੂੰ ਏਨਾ ਵਿੰਨ ਦਿਤਾ ਹੈ ਕਿ ਲਹੂ ਲੂਹਾਨ ਹੋ ਚੁਕੀ ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਦੀ ਨੁਮਾਇਸ਼ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ....
ਤੇ ਰਿਸਦੇ ਜ਼ਖਮਾਂ ਚੋ ਚੋਂਦਾ ਲਹੂ ਹੰਝੂ ਬਣ ਕੇ ਮੇਰੀਆਂ ਅਖਾਂ ਚ ਉਤਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ....
ਜਿਸ ਦਾ ਲੋਕ ਤਮਾਸ਼ਾ ਵੇਖਦੇ ਨੇ.....
ਤਮਾਸ਼ਾ ਵੇਖਣਾ ਹੀ ਬਹੁਤ ਨਈ ਹੈ ਲੋਕਾਂ ਲਈ
ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ " ਦਾਤੀ ਨੂੰ ਇਕ ਪਾਸੇ ਦੰਦੇ ਤੇ ਦੁਨਿਆ ਨੂੰ ਦੋਹੀਂ ਪਾਸੇ "
ਮੇਰੇ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਨੂੰ ਰੋਜ ਖੁਰਚ ਖੁਰਚ ਕੇ ਸੱਜਰੇ ਕਰਨ ਵੀ ਘੱਟ ਨਹੀ ਕਰਦੀ ਦੁਨਿਆ ...
ਕਿਥੋਂ ਪਿਆਰ ਦੀ ਮਰਹਮ ਲਭ ਲਵਾਂ ਇਹਨਾ ਜ਼ਖਮਾਂ ਤੇ ਲਾਉਣ ਨੂੰ ...
ਤਾ ਜੋ ਖੋਰੇ ਇਹਨਾ ਦੇ ਭਰਨ ਦੀ ਕੋਈ ਉਮੀਦ ਬਝੇ
ਰੂਹ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਹੈ ਕਦੋ ਦੀ....
ਕਦੇ ਕਦੇ ਸੋਚਦੀ ਆ ਕਿ ਇਸ ਜਿਸਮਾਨੀ ਲਾਸ਼ ਦਾ ਬੋਝ ਕਿਉ ਢੋਹ ਰਹੀ ਆ ...
ਇਸ ਨੂੰ ਵੀ ਫੂਕ ਆਵਾਂ ਕੀਤੇ ਬੰਜਰ ਜਮੀਨ ਚ ਧੁਖਦੇ ਸਿਵਿਆ ਵਿਚ......
ਵਲੋ - ਨਵੀ.....
ਕੀ ਕਰਾ ਮੈਂ ਆਪਣੀਆ ਚੰਦਰੀਆਂ ਸੋਚਾਂ ਦਾ ਜੋ ਮੈਨੂ ਜੀਣ ਨਈ ਦਿੰਦਿਆ
ਜਿਹਨਾ ਚ ਕਈ ਸਾਲ ਪਹਿਲੇ ਦੁਖਾਂ ਵਾਲੇ ਬੀਜ ਬੀਜੇ ਗਏ ਸੀ .....
ਤੇ ਵਕ਼ਤ ਦੀਆ ਮਾਰਾਂ ਦਾ ਪਾਣੀ ਲੱਗ ਲੱਗ ਕੇ ਓਹ ਛੋਟੇ ਛੋਟੇ ਦੋਖੀ ਬੂਟੇ
ਹੁਣ ਦੁਖਦਾਈ ਬੋਹੜ ਦਾ ਦਰਖਤ ਬਣ ਚੁਕੇ ਨੇ.....
ਜੇ ਇਕ ਬੰਜਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਜਮੀਨ ਵਾਂਗ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਆਪ ਸ਼ਾਂਤ ਰਖਣ ਦੀ ਵੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼
ਕਰਦੀ ਹਾਂ ਤਾਂ
ਇਹ ਦੁਖਾਂ ਰੂਪੀ ਕੰਡਿਆ ਵਾਲੇ ਬੂਟੇ ਓਸ ਬੰਜਰ ਜਮੀਨ ਦੀਆ ਦਰਾਰਾਂ ਚੋ ਵੀ ਉੱਗ
ਆਉਂਦੇ ਨੇ .....
ਇਹਨਾ ਦੋਖੀ ਕੰਡਿਆ ਨੇ ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਨੂੰ ਏਨਾ ਵਿੰਨ ਦਿਤਾ ਹੈ ਕਿ ਲਹੂ ਲੂਹਾਨ ਹੋ
ਚੁਕੀ ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਦੀ ਨੁਮਾਇਸ਼ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ....
ਤੇ ਰਿਸਦੇ ਜ਼ਖਮਾਂ ਚੋ ਚੋਂਦਾ ਲਹੂ ਹੰਝੂ ਬਣ ਕੇ ਮੇਰੀਆਂ ਅਖਾਂ ਚ ਉਤਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ....
ਜਿਸ ਦਾ ਲੋਕ ਤਮਾਸ਼ਾ ਵੇਖਦੇ ਨੇ.....
ਤਮਾਸ਼ਾ ਵੇਖਣਾ ਹੀ ਬਹੁਤ ਨਈ ਹੈ ਲੋਕਾਂ ਲਈ
ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ " ਦਾਤੀ ਨੂੰ ਇਕ ਪਾਸੇ ਦੰਦੇ ਤੇ ਦੁਨਿਆ ਨੂੰ ਦੋਹੀਂ ਪਾਸੇ "
ਮੇਰੇ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਨੂੰ ਰੋਜ ਖੁਰਚ ਖੁਰਚ ਕੇ ਸੱਜਰੇ ਕਰਨ ਚ ਵੀ ਘੱਟ ਨਹੀ ਕਰਦੀ
ਦੁਨਿਆ ...
ਕਿਥੋਂ ਪਿਆਰ ਦੀ ਮਰਹਮ ਲਭ ਲਵਾਂ ਇਹਨਾ ਜ਼ਖਮਾਂ ਤੇ ਲਾਉਣ ਨੂੰ ...
ਤਾ ਜੋ ਖੋਰੇ ਇਹਨਾ ਦੇ ਭਰਨ ਦੀ ਕੋਈ ਉਮੀਦ ਬਝੇ
ਰੂਹ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਹੈ ਕਦੋ ਦੀ....
ਕਦੇ ਕਦੇ ਸੋਚਦੀ ਆ ਕਿ ਇਸ ਜਿਸਮਾਨੀ ਲਾਸ਼ ਦਾ ਬੋਝ ਕਿਉ ਢੋਹ ਰਹੀ ਆ ...
ਇਸ ਨੂੰ ਵੀ ਫੂਕ ਆਵਾਂ ਕੀਤੇ ਬੰਜਰ ਜਮੀਨ ਚ ਧੁਖਦੇ ਸਿਵਿਆ ਵਿਚ......
ਵਲੋ - ਨਵੀ.....
