ਅਜੇ ਹੋਇਆ ਨਾਂ ਨਜ਼ਾਰਾ ਤੇਰੇ ਦੀਦ ਦਾ,
ਅਸੀਂ ਮਸਾਂ ਹੈ ਲੰਘਾਇਆ ਚੰਨ ਈਦ ਦਾ..||
... ਵੇ! ਓਹ ਧਨੀਆਂ ਦਾ ਪੁੱਤ, ਪੁੱਟ ਦੇਵੇ ਮੇਰੀ ਗੁੱਤ
ਜੇ ਮੈਂ ਆਖਾਂ ਨਾਨਕ ਨੇਂ ਸਾਨੂੰ ਹੈ ਉਜਾੜਿਆ..
ਬੇਬੇ ਨਾਨਕੀ ਕੀ ਜਾਣੇ, ਮੈਂ ਤਾਂ ਐਵੇਂ ਓਹਦੇ ਭਾਣੇ
ਭੁੱਖ-ਦੁੱਖ ਦਾ ਉਲਾਂਭਾ ਓਹਦੇ ਸਿਰ ਚਾੜ੍ਹਿਆ..
ਦਿਲ ਤ੍ਰਿਪਤਾ ਦਾ ਨਹੀਂ ਵੇ ਪਸੀਜਦਾ..
ਅਜੇ ਹੋਇਆ ਨਾਂ ਨਜ਼ਾਰਾ ਤੇਰੇ ਦੀਦ ਦਾ,
ਅਸੀਂ ਮਸਾਂ ਹੈ ਲੰਘਾਇਆ ਚੰਨ ਈਦ ਦਾ..||
ਮਿਲੇ ਆਨਾ ਨਾਂ ਉਧਾਰ, ਬਾਬੇ ਕਾਲੂ ਦੇ ਦੁਆਰ
ਕੀ ਮੈਂ ਦੱਸਾਂ ਓਹ ਹੈ ਆਖਰਾਂ ਦੇ ਸੂਮ ਵੇ..
ਕੱਢਾਂ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਭੜ੍ਹਾਸ, ਜਾ ਸੁੱਲਖਣੀਂ ਦੇ ਪਾਸ
ਕਹਿੰਦੀ ਕਿੱਧਰੇ ਨੀਂ ਜਾਂਦਾ ਤੇਰਾ ਡੂੰਮ ਵੇ..
ਸਾਡਾ ਲਾਰਿਆਂ ਤੇ ਚਿੱਤ ਨਾਂ ਪਸੀਜਦਾ..
ਅਜੇ ਹੋਇਆ ਨਾਂ ਨਜ਼ਾਰਾ ਤੇਰੇ ਦੀਦ ਦਾ,
ਅਸੀਂ ਮਸਾਂ ਹੈ ਲੰਘਾਇਆ ਚੰਨ ਈਦ ਦਾ..||
ਭੁੱਖੀ ਮਾਤਾ ਅਧਮੋਈ, ਅੰਨ੍ਹੀ ਅੱਖੀਆਂ ਤੋਂ ਹੋਈ
ਤੇਰੇ ਬਾਪ ਦਿਆਂ ਗੋਡਿਆਂ ਚ’ ਪੀੜ੍ਹ ਵੇ..
ਤੇਰੀ ਕੋਠੇ ਜਿੱਡੀ ਭੈਣ, ਮਤੇ ਬਿੱਜਾਂ ਉਹਨੂੰ ਪੈਣ
ਅਜੇ ਹੋਇਆ ਨਾਂ ਜੁਆਨ ਤੇਰਾ ਵੀਰ ਵੇ..
ਪੈਸਾ ਰੂਪ ਨੂੰ ਹੈ ਅੱਜ ਵੀ ਖਰੀਦਦਾ..
ਅਜੇ ਹੋਇਆ ਨਾਂ ਨਜ਼ਾਰਾ ਤੇਰੇ ਦੀਦ ਦਾ,
ਅਸੀਂ ਮਸਾਂ ਹੈ ਲੰਘਾਇਆ ਚੰਨ ਈਦ ਦਾ..||
ਚੜ੍ਹੇ ਵਿਹੜੇ ਵਿੱਚ ਚੰਦ, ਲਖਮੀਂ ਤੇ ਸ਼੍ਰੀ ਚੰਦ
ਜਦੋਂ ਹੁੰਦੇ ਨੇਂ ਸੁਲੱਖਣੀਂ ਦੇ ਕੋਲ ਵੇ..
ਤੂੰ ਕੀ ਜਾਣੇ ਅਨਜਾਣਾਂ, ਕੀ ਹੈ ਸੋਚਦਾ ਜ਼ਮਾਨਾਂ
ਸੁੰਨੀ ਹੋਵੇ ਬਾਲ ਬਾਝੋਂ ਜਦੋ ਝੋਲ ਵੇ..
ਕਾਸਾ ਭਰਨਾਂ ਹੈ ਕਦੋਂ ਮੇਰੀ ਰੀਝ ਦਾ..
ਅਜੇ ਹੋਇਆ ਨਾਂ ਨਜ਼ਾਰਾ ਤੇਰੇ ਦੀਦ ਦਾ,
ਅਸੀਂ ਮਸਾਂ ਹੈ ਲੰਘਾਇਆ ਚੰਨ ਈਦ ਦਾ..||