ਕਈ ਹਜ਼ਾਰ ਖਿਆਲਾਂ ਦੀ ਚੁੱਪ ਤੇ ਕੀ ਲਿਖਾਂ
ਦੱਸ ਤੇਰੇ ਦਰਦਾਂ ਦੀ ੲਿਸ ਧੁੱਪ ਤੇ ਕੀ ਲਿਖਾਂ

ਥੋੜੀ ਧੂੜ ਉੱਡਣ ਤੇ ਰੁਖ਼ ਤਾਂ ਪਤਾ ਲਗ ਗਿਆ
ਪਰ ਆਤਿਸ਼ ਵੰਡਦੀ ਹਵਾ ਦੇ ਰੁਖ਼ ਤੇ ਵੀ ਕੀ ਲਿਖਾਂ

ਜਿਸ ਮੁੱਖੜੇ ਦੀ ਦੀਦ ਹੀ ਸਾਡੀ ਜਿੰਦਗੀ ਸੀ
ਦਿਲ ਦਾ ਲਹੂ ਕਸ਼ੀਦ ਹੋੲੇ ੳੁਸ ਵਿਮੁਖ ਤੇ ਕੀ ਲਿਖਾਂ

ਦਿਨ ਤਾਂ ਸਾਰਾ ਲੰਘਿਆ ਆਪਣੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ਨੂੰ ਲੱਭਦੇ
ਜਿੱਥੇ ਮਿਲਿਆ ਚੈਨ ੳੁਸ ਹਨ੍ਹੇਰੇ ਘੁੱਪ ਤੇ ਕੀ ਲਿਖਾਂ

ਪੱਤੇ ਤਾਂ ਸੀ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਪਰ ਸਭ ਝੜ ਗੲੇ ਅਖ਼ੀਰ
ੲਿਸ ਛਾਂਖ਼ੋਰੀ ਪਤਝੜ ਵਿੱਚ ਭਲਾ ਰੁੱਖ ਤੇ ਕੀ ਲਿਖਾਂ

ਤੇਰੇ ਬੋਲਾਂ ਤਕ ਹੀ ਸੀਮਤ ਨੇ ਮੇਰੇ ਖਿਆਲ ਵੀ
ਖਿਆਲਾਂ ਨੂੰ ਦੇ ਦਗ਼ਾ ਭਲਾ ਤੇਰੀ ਚੁੱਪ ਤੇ ਕੀ ਲਿਖਾਂ

ੳੁਹਦੇ ਪਿੱਛੋਂ ਤਾਂ ਲਾਹ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ ਯਾਦ ਸਫ਼ਿਆਂ ਤੇ
ਫਿਰ ਸਮਝ ਨੀ ਆੳੁਣੀ ਸਨਮੁਖ ਹੋਕੇ ਕੀ ਲਿਖਾਂ

ਕਈ ਹਜ਼ਾਰ ਖਿਆਲਾਂ ਦੀ ਚੁੱਪ ਤੇ ਕੀ ਲਿਖਾਂ
ਦੱਸ ਤੇਰੇ ਦਰਦਾਂ ਦੀ ੲਿਸ ਧੁੱਪ ਤੇ ਕੀ ਲਿਖਾਂ