ਕਿਆਸ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ 'ਚ ਮੀਲ ਪੱਥਰਾਂ ਤੋਂ,
ਸਫ਼ਰ ਦਾ ਕਿਆਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ,
ਉਦਘਾਟਣੀ ਨੀਂਹ ਪੱਥਰਾਂ ਤੋਂ,
ਕਦ ਵਿਕਾਸ ਦਾ ਕਿਆਸ ਹੋਵੇਗਾ ।

ਚੇਹਰੇ ਅਤੇ ਪਹਿਰਾਵੇ,
ਰਚਨਾਵਾਂ ਤੋਂ ਕਦ ਹਟੇਗੀ ਪਾਬੰਦੀ,
ਕਦ ਬਣਨਗੇ ਸੋਚ ਦੇ ਪ੍ਰਛਾਂਵੇ,
ਰੱਬ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਕਦ ਤੱਕ ਹੋਵੇਗੀ ਨਜ਼ਰਸਾਨੀ,
ਅਣਦੇਖੇ ਨੂੰ ਕੌਣ ਦਿਖਾਵੇ,
ਕਰਨਗੇ ਕਦ ਧਰਮ ਦੇ ਨਾਂ ਵਪਾਰ,
ਆਕ੍ਰਿਤਘਣ ਕਿਵੈ ਧੁਹ ਪਾਵੇ।

ਨਜ਼ਰ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੇ ਨਿੱਘਰੇ ਕਿਰਦਾਰ,
ਆਪਣੇ ਆਪ ਕਰੇ ਵਿਸਥਾਰ,
ਸਾਕਤ ਕਿੰਝ ਕਰੇ ਸਦਵਪਾਰ,
ਹੱਕ ਪਰਾਇਆ ਨਾ ਗਉ ਨਾ ਸੂਰ,
ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਇਹ ਡੋਬੇ ਪੂਰ।

ਦਿੱਖ ਨਾ ਅੰਤਰ,ਅੰਤਰ ਨਾ ਬਾਹਰ,
ਕਲ ਦਾ ਰਾਜਾ ਕਰੇ ਵਪਾਰ,
ਵੇਚੇ ਸ਼ਬਦ,ਨਾ ਚਿਤ ਵਸਾਵੈ,
ਮਨਮੁਖ ਗੁਰਮੁਖ ਰਾਹ ਦਿਖਾਵੈ,
ਕਲਜੁੱਗ ਲਗਦੈ ਰੰਗ ਦਿਖਾਵੈ।