ਭੈਣਾਂ ਦੀ ਮੈਂ ਜਿੰਦ ਜਾਨ ਤੇ, ਵੀਰਾਂ ਰਾਜ ਦੁਲਾਰੀ ਸੀ

ਮੈਂ ਨਹੀ ਜਾਣਾ ਸੋਹਰੇ ਵੀਰੋ, ਡੋਲੀ ਇਥੌ ਚੁੱਕ ਲੋ ਵੇ

ਛੰਮ ਛੰਮ ਰੋਂਦੀ ਅੱਜ ਪਈ ਕਹਿੰਦੀ ਦੋ ਦਿਨ ਹੋਰ ਤੇ ਰੱਖ ਲੋ ਵੇ

ਵੀਰੇ ਨੂੰ ਛੇੜ ਕੇ ਲੋਕੋ ਜਦੋ ਅੱਗੇ ਅੱਗੇ ਨੱਸਦੀ ਸੀ

ਪੋਲੇ ਪੋਲੇ ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਵਿਹੜੇ ਦੇ ਵਿਚ ਨੱਚਦੀ ਸੀ

ਖੋਹ ਕੇ ਹੱਥੋ ਪੇੜੇ ਬਰਫ਼ੀ ਉੱਚੀ ਉੱਚੀ ਹੱਸਦੀ ਸੀ

ਮੇਰੇ ਪੈਰ ਨੂੰ ਠੁੱਡਾ ਲਗੇ ਵੀਰੇ ਨੂੰ ਗਾਲਾਂ ਕੱਡਦੀ ਸੀ

ਪਿੱਛੇ ਮੈਂ ਤੇ ਅੱਗੇ ਵੀਰਾ ਦੁਨੀਆਂ ਕਆ ਨਿਆਰੀ ਸੀ

ਬਾਬਲ ਦੀ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਲਾਡਲੀ ਮਾਂ ਦੀ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰੀ ਸੀ

bahut piaare jehe ehsaas ne veer........ thanks for sharing the nice work...

sweet and emotional.... good one !!!

vaah ji bahut vadiya likhyea hai ji..................i lkie it.,

ਭੈਣ-ਭਰਾ ਦੇ ਅਨਭੋਲ ਪਿਆਰ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ......
ਬਹੁਤ ਹੀ ਵਧੀਆ  ਹੈ ਜੀ

very nice veer g....

gud job bhupinder Veer ji.Khush Raho.

ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੇ ਅਹਿਸਾਸ ਲਿਖੇ ਨੇ .......ਬਹੁਤ ਖੂਬ ...ਲਿਖਦੇ ਰਹੋ

bht sohna veer ji jeonde raho

no coments yaar...emotional kar ditta...!!!