ਅਸੀਂ ਵੀ ਅੱਖੀਆਂ ਲਾਈਆਂ ਸੀ |
ਕਿਸੇ ਦੇ ਰਾਹਾਂ ਚ’ ਪਲਕਾਂ ਵਿਛਾਈਆਂ ਸੀ |
ਲਾ ਕੇ ਰੋਗ ਇਸ਼ਕ ਦਾ,
ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ ਜੁੱਤੀਆਂ ਮਰਵਾਈਆਂ ਸੀ |
ਪਰ ਸਾਡੇ ਰੋਗ ਦੀ ਦਵਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਹੀ ਪੀ ਗਿਆ,
ਜੋ ਅਸੀਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਲਾਈਆਂ ਸੀ |
ਜਦੋਂ ਤੱਕਿਆ ਚੇਹਰਾ ਅਪਣੀ ਅਧੂਰੀ ਮੁਹੱਬਤ ਦਾ,
ਜਿਸਮ ਨੂੰ ਛਿੜੀ ਕੰਬਣੀ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਭਰ ਆਈਆਂ ਸੀ ||