|
ਅੱਜ ਵੀ ਵਿਹੜਾ ਦਿਲ ਦਾ ਮੇਰੇ,
ਆਪਣੇ ਇਸ਼ਕ ਦੀਆਂ ਬਾਤਾਂ ਪਾਉਂਦਾ ਏ,
ਇਹਨਾਂ ਧੁੰਦਲੀਆਂ ਜਿਹੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਚੋਂ,
ਤੇਰਾ ਚਿਹਰਾ ਨਜ਼ਰੀਂ ਆਉਂਦਾ ਏ।
ਕੁਝ ਸ਼ਰਾਰਤਾਂ ਤੇ ਮਨਮਾਨੀਆਂ ਦਾ,
ਚੇਤਾ ਆਉਂਦਾ ਤੇਰੀਆਂ ਨਾਦਾਨੀਆਂ ਦਾ,
ਵਿੱਚ ਨਫ਼ਰਤ ਦੇ ਜੋ ਉਜੜ ਗਿਆ,
ਮਹਿਕਦਾ ਬਾਗ਼ ਦਿਲਾਂ ਦੇ ਜਾਨੀਆਂ ਦਾ,
ਇਸ ਨਫ਼ਰਤ ਦੇ ਕਿਸੇ ਕੋਨੇ ਚੋਂ,
ਦਿਲ ਅੱਜ ਵੀ ਤੈਨੂੰ ਚਾਹੁੰਦਾ ਏ,
ਇਹਨਾਂ ਧੁੰਦਲੀਆਂ ਜਿਹੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਚੋਂ,
ਤੇਰਾ ਚਿਹਰਾ ਨਜ਼ਰੀਂ ਆਉਂਦਾ ਏ।
ਮੈਂ ਹੱਸ ਲੈਨਾਂ ਤੇਰੇ ਹਾਸਿਆਂ ਚੋਂ,
ਖੁਸ਼ੀ ਦਿਖੇ ਮੇਰੀ ਵਿਚ ਅੱਖਾਂ ਦੇ,
ਬਾਹਵਾਂ ਮਹਿਕਣ ਖੁਸ਼ਬੂ ਨਾਲ ਤੇਰੀ,
ਗਲ ਲੱਗਿਆ ਉਂਝ ਮੈਂ ਲੱਖਾਂ ਦੇ,
ਲੱਗਾ ਨਿਸ਼ਾਨ ਰੁਮਾਲ ਤੇ ਕੱਜਲੇ ਦਾ,
ਭੁਲੇਖਾ ਤੱਕਣੀ ਤੇਰੀ ਦਾ ਪਾਉਂਦਾ ਏ,
ਇਹਨਾਂ ਧੁੰਦਲੀਆਂ ਜਿਹੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਚੋਂ,
ਤੇਰਾ ਚਿਹਰਾ ਨਜ਼ਰੀਂ ਆਉਂਦਾ ਏ।
ਦਿਨ ਸਾਲਾਂ ਵਾਂਗੂੰ ਬੀਤਦੇ ਸੀ,
ਹੁਣ ਸਾਲ ਦਿਨਾਂ ਵਾਂਗ ਬੀਤ ਗਏ ਨੇ,
ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਭਰ ਨਾਲ ਸਮੇਂ ਦੇ,
ਦਿੱਤੇ ਜਖ਼ਮ ਵੀ ਹੋ ਹੁਣ ਠੀਕ ਗਏ ਨੇ,
ਪਰ ਪਸੰਦ ਤੇਰੀ ਦਿਆਂ ਗੀਤਾਂ ਨੂੰ,
ਰਹੇ ਸੁਣਦਾ ਤੇ ਨਾਲ ਗੁਣਗੁਣਾਉਂਦਾ ਏ,
ਇਹਨਾਂ ਧੁੰਦਲੀਆਂ ਜਿਹੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਚੋਂ,
ਤੇਰਾ ਚਿਹਰਾ ਨਜ਼ਰੀਂ ਆਉਂਦਾ ਏ।
ਹੁਣ ਬੇਸ਼ੱਕ ਰਿਸ਼ਤਾ ਦੋਵਾਂ ਦਾ,
ਵਿੱਚ ਦੁਨਿਆਵੀ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਖੋ ਗਿਆ ਏ,
ਪਰ ਵਿੱਚ ਕਿਤਾਬ ਮੁਹੱਬਤ ਦੀ ਦੇ,
ਨਾਂ ਅਮਰ ਦੋਵਾਂ ਦਾ ਹੋ ਗਿਆ ਏ,
ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਬਹਾਨੇ ਹੁਣ ਵੀ,
ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਜੁੜ ਜਾਂਦਾ ਏ,
ਤੇਰੇ ਦਿੱਤੇ ਕੱਪ 'ਚ ਕੌਫ਼ੀ ਪੀ ਲੈਨਾਂ ਆ,
ਤੇ ਘੜੀ 'ਅਪਿੰਦਰ' ਗੁੱਟ ਤੇ ਸਜਾਉਂਦਾ ਏ,
ਇਹਨਾਂ ਧੁੰਦਲੀਆਂ ਜਿਹੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਚੋਂ,
ਤੇਰਾ ਚਿਹਰਾ ਨਜ਼ਰੀਂ ਆਉਂਦਾ ਏ।
|
