ਮੇਰੇ ਭੁੱਲੇ ਭਟਕੇ ਰਾਹਵਾਂ ਤੇ
ਬੱਸ ਔਕੜਾਂ ਦੀ ਘਾਟ ੲੇ
ਨਾ ਤੇ ਪੈਰਾਂ 'ਚ ਕਿਤੇ ਕੰਡੇ ਨੇ
ਨਾ ਤੇ ਔਖੀ ਲੰਮੀ ਵਾਟ ੲੇ ।

ਰੱਬਾ ਦੇ ਦੇ ਕੁਝ ਤਾਂ ਔਕੜਾਂ
ਜੋ ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਮੈਂ ਯਾਦ ਕਰਾਂ
ਨਾ ਕੋੲੀ ਘਰ ਮਿਲਿਆ ਮੈਨੂੰ
ਨਾ ਹੀ ਮੇਰਾ ਕੋੲੀ ਘਾਟ ੲੇ ।

ਮਲਮਲ ਲੱਭਦੇ ਮੇਰੇ ਪਿੰਡੇ ਨੂੰ
ਤੂੰ ਰਕੀਬ ਦੇ ਤੂੰ ਸਲੀਬ ਦੇ
ਓਹਦੇ ਸੇਕ 'ਚ ਮੈਨੂੰ ਭੁੱਜਣ ਦੇ
ਵਿਛੋੜੇ ਬਲਦੀ ਰੂਹ ਦੀ ਜੋ ਲਾਟ ਏ ।

ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਦੇ ਹਰ ਕਤਰੇ ਦੀ
ਤੂੰ ਏ ਆਸ ਤੂੰ ੲੇ ਪਿਆਸ
ਮੈਂ ਰੂਹ ਤੋਂ ਹਾਂ ਗੁਲਾਮ ਤੇਰਾ
ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਦਾ ਤੂੰ ਸਮਰਾਟ ੲੇ ।

ਲੱਭਾਂ ਰਰ ਦਮ ਵਜੂਦ ਆਪਣਾ
ਮੈਂ ਕਿਹੜੇ ਰੁੱਖ ਤੋਂ ਝੜਿਆਂ ਹਾਂ
ਤੇਰੀ ਹਰ ਦਾਤ ਦਾ ਸ਼ੁਕਰ ਏ
ਬੱਸ ੲਿੱਕ ਤੇਰੀ ਹੀ ਘਾਟ ੲੇ ॥

-: ਸੰਦੀਪ 'ਸੋਝੀ'

Vry nce

ਰੂਹ ਨਾਲ ਲਿਖਿਆ ਸਭ ਕੁਝ ਸੁੰਦਰ, ਰੂਹ ਨਾਲ ਲਿਖਿਆ ਸਭ ਤੋਂ ਸੁੰਦਰ ...
ਸੰਦੀਪ ਬਾਈ ਜੀ ਡੂੰਘੀ ਸੋਚ, ਊਚੀ ਉਡਾਰੀ - ਨਤੀਜਾ ਇਕ ਵਧੀਆ ਰਚਨਾ ...

 

We human beings instinctively keep yearning for mundane pleasures and seldom remember Him - this prayer has the objective of keeping His memory fresh in heart and mind. That is what makes it sublime...

Thx for sharing...GodBless!

totally speechless sandeep g.....

 

very simple though very complicated.....

 

spritually felt feeling

 

thanx for sharing

ਗੁਰਪ੍ਰੀਤ ਜੀ, ਜਗਜੀਤ ਜੀ , ਨਵੀ ਜੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਦੀ ਤਰਾ ਤੁਸੀ ਵਕਤ ਕੱਢ ਕੇ ਹੌਸਲਾ ਅਫਜਾੲੀ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਲੲੀ ਤੁਹਾਡਾ ਬਹੁਤ ਬਹੁਤ ਸੁਕਰੀਆ ਜੀ,

ਤੁਸੀ ਸਭ active member ਹੀ ੲਿਸ ਫੋਰਮ ਦੀ ਬਹਾਰ ਹੋ, ਰੱਬ ਕਰੇ ਕਿ ੲਿਹ ਬਹਾਰ ਸਦਾ ਬਹਾਰ ਹੋਵੇ। ਜਿੳੁਂਦੇ ਵਸਦੇ ਰਹੋ।