ਕਦੇ ਮਹਫ਼ਿਲ ਜੁੜ ਦੀ ਸੀ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੀ,
ਹੁਣ ਪੀੜਾਂ ਨੂੰ ਗਲ ਲਾਇਆ ਏ!
ਮੇਰੇ ਨਚਦੇ ਟਪਦੇ ਗੀਤਾਂ ਨੂੰ,
ਕਿਸੇ ਬਿਰਹੋਂ ਦੇ ਵੱਸ ਪਾਇਆ ਏ !
ਕਦੇ ਨਫਰਤ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਮੈਨੂੰ,
ਮੈ ਤੇ ਮੈਖਾਨਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ,
ਇਹ ਕਿਹੋ ਜਿਹੀ ਸੱਟ ਮਾਰੀ ਏ,
ਉਹਨਾ ਦਾ ਹੀ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ ਏ!
ਮੇਰੇ ਨਚਦੇ ਟਪਦੇ ਗੀਤਾਂ ਨੂੰ,
ਕਿਸੇ ਬਿਰਹੋਂ ਦੇ ਵੱਸ ਪਾਇਆ ਏ !
ਕਦੇ ਮੇਰੇ ਗੀਤਾਂ ਦੇ ਪਾਤਰ,
ਗਿਧੇ ਭੰਗੜੇ ਪਾਉਂਦੇ ਸੀ ,
ਅਜ ਹੋਉਕੇ ਭਰਦੇ ਫਿਰਦੇ ਨੇ,
ਓਹਨੇ ਇਹ ਕੀ ਕਹਰ ਕਮਾਇਆ ਏ,
ਮੇਰੇ ਨਚਦੇ ਟਪਦੇ ਗੀਤਾਂ ਨੂੰ,
ਕਿਸੇ ਬਿਰਹੋਂ ਦੇ ਵੱਸ ਪਾਇਆ ਏ !
ਕਲ ਜਿਨਾ ਸਜਣਾ ਮੇਰੇ ਲਈ,
ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੀ ਸੇਜ ਵਿਛਾਈ ਸੀ,
ਅੱਜ ਓਹਨਾ ਸਜਣਾ ਮੇਰੀ ਹਿਕ ਤੇ,
ਦਰਦਾਂ ਦਾ ਬੂਟਾ ਲਾਇਆ ਏ,
ਮੇਰੇ ਨਚਦੇ ਟਪਦੇ ਗੀਤਾਂ ਨੂੰ,
ਕਿਸੇ ਬਿਰਹੋਂ ਦੇ ਵੱਸ ਪਾਇਆ ਏ !
ਨਾ ਮੁਰ੍ਝਾਵੇ ਸਾਡੇ ਪਿਆਰ ਦੀ,
ਦੁਖਾਂ ਭਰੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਇਹ,
ਮੈ ਯਾਦਾਂ ਦੇ ਬੂਟੇ ਤੇ,
ਹੰਝੂਆਂ ਦਾ ਮੀਹ ਵਾਰ੍ਸਾਇਆ ਏ,
ਮੇਰੇ ਨਚਦੇ ਟਪਦੇ ਗੀਤਾਂ ਨੂੰ,
ਕਿਸੇ ਬਿਰਹੋਂ ਦੇ ਵੱਸ ਪਾਇਆ ਏ !
ਇਕ ਜੋਤ ਜੋ ਓਹਦੇ ਨਾਮ ਦੀ,
ਮਨ ਮੰਦਰ ਵਿਚ ਬਲਦੀ ਸੀ,
ਓਹਨੁ ਇਹਨਾ ਤੁਫਾਨਾ ਤੋ,
ਬੁਜ੍ਣੋ ਮਾਸਾ ਬਚਾਇਆ ਏ,
ਮੇਰੇ ਨਚਦੇ ਟਪਦੇ ਗੀਤਾਂ ਨੂੰ,
ਕਿਸੇ ਬਿਰਹੋਂ ਦੇ ਵੱਸ ਪਾਇਆ ਏ !
ਗੁਰਿੰਦਰ ਨੇ ਸਦਾ ਜਿਹਨਾ ਨੂੰ,
ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਮੂਰਤ ਲਿਖਿਆ ਸੀ,
ਅੱਜ ਓਹਨਾ ਨੇ ਦੇ ਕੇ ਧੋਖਾ,
ਬੇਵਫਾ ਲਿਖਵਾਇਆ ਏ,
ਮੇਰੇ ਨਚਦੇ ਟਪਦੇ ਗੀਤਾਂ ਨੂੰ,
ਕਿਸੇ ਬਿਰਹੋਂ ਦੇ ਵੱਸ ਪਾਇਆ ਏ !
|
