ਓਹ ਹਰ ਸਾਲ ਇਕ ਖ਼ਤ ਮੈਨੂ ਪਾ ਹੀ ਦਿੰਦੀ ਹੈ,
ਕਿਵੇ ਬੀਤ ਰਹੀ ਓਸਦੀ ਮੇਤ੍ਹੋ ਲਖ ਸ਼ੁਪਾਵੇ
ਖ਼ਤ ਤੇ ਡਿਗਇਆ ਹੰਝੂਆ ਨਾਲ ਮਿਟੇ ਅਖਰਾ ਰਾਹੀ ਗਲ ਸਮਜਾ ਹੀ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ,
ਮੇਨੂ ਕਦੇ ਨਾ ਦਸਇਆ ਕੇ ਮਾਹੀ ਨਾਲ ਬਣਦੀ ਏ ਯਾ ਨਹੀ ,
ਵਿਚਲੀ ਗਲ ਲੁਕਾ ਹੀ ਲੇਦੀ ਹੈ,
ਮੈਂ ਕਿਝ੍ਹ ਭੁਲ ਸਕਦਾ ਮੇਤ੍ਹੋ ਦੂਰ ਹੋਣ ਵੇਲੇ ਓਸਦਿਆ ਅਖਾ ਵਿਚੋ ਜੋ ਹੰਝੂ ਡਿਗੇ ,
ਫਿਰ ਮੇਰੀ ਤਲੀ ਤੇ ਓਹੀ ਹੰਝੂ ਟਿਕਾ ਹੀ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ,
ਓਹ ਡਰਦੀ ਨਾ ਭੋਰਾ ਵੀ ਏਸ ਜੱਗ ਕੋਲੋ
ਖ਼ਤ ਪਿਛੇ ਆਪਣਾ ਸਿਰਨਾਵਾ ਲਾ ਹੀ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ,