ਵਿਹੜੇ ਵੱੜੀ ਕਿਸੇ ਰਿਸ਼ਤਾ ਨਾ ਪੁੱਛਿਆ,
ਪੁੱਛਦੇ ਸਾਰੇ ਨੇ ਕਾਰਨ ਮੇਰੇ ਆਉਣ ਦਾ।

 

ਰਸਤੇ ਮੰਜਿਲ ਲਈ ਨੇ ਬਣੇ ਸਾਹ ਰਗ,
ਸਾਧਨ ਨੇ ਸੁਰਤ ਟਿਕਾਣੇ ਲਗਾਉਣ ਦਾ।

 

ਪੁੱਛਦਾ ਮਨ ਸੁਰਤ ਨੂੰ,ਨਾਲ ਤੁਰਨ ਲਈ,
ਚਿੱਤਵੇ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਮਨ ਟਿਕਾਉਣ ਦਾ।

 

ਮਿਹਨਤ, ਮੁਹੱਬਤ, ਮਜਬੂਨ ਤੇ ਸਿਰਲੇਖ,
ਸਿਰਨਾਂਵਾਂ ਹੈ ਮੇਰਾ ਸੁਰਤ ਲਗਾਉਣ ਦਾ।

 

ਆਕਾਸ਼ ਮੇਰੇ ਦੇ ਜੋ ਸੱਭ ਮਧੱਮ ਸਿਤਾਰੇ,
ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਹੈ ਹੁਨਰ ਮੈਨੂੰ ਅਜ਼ਮਾਉਣ ਦਾ।

 

ਨਾ ਹੱਕ ਦੀ ਨਾ ਸੱਚ ਦੀ ਅਜ਼ਮਾਇਸ ਹੈ,
ਨਿਰਮਲ ਜੋਤ ਅੰਦਰ ਹੁਨਰ ਜਗਾਉਣ ਦਾ।

 

ਹੈ ਜ਼ੁਦਾ ਨਹੀਂ ਕਰਤਾਰ ਤੇਰੇ ਜਿਸਮ ਤੋਂ,
ਨੀਯਤ ਹੋਵੇ ਚਿੱਤ ਜੇ ਮਨ ਲਗਾਉਣ ਦਾ।

thanx to the viwers .......

thanx for sharing u r poem.... nice sir ji

Thanks prabh ji and all viewers

ਊਚੀ ਸੋਚ ਵਿਚਾਰ ਸਾਂਝੀ ਕਰਨ ਲਈ ਇਕ ਸ਼ਲਾਘਾ ਯੋਗ ਜਤਨ !
ਬਹੁਤ ਸੁੰਦਰ ! ਸ਼ੇਅਰ ਕਰਨ ਲਈ ਸ਼ੁਕਰੀਆ !

Thanks sir ji