ਦੋ ਮਹੀਨੇ ਤੋਂ ਡੀਸੀ ਦਫ਼ਤਰ ਦੇ ਚੱਕਰ ਕੱਟਦਾ ਰਾਜਾ ਵਿਕਰਮ, ਵੇਤਾਲ ਨੂ ਆਪਣੇ ਕੰਧੇ ਤੋ ਉਤਾਰ ਕੇ ਆਪਣਾ ਡਾਰੈਵਿੰਗ ਲਸੇੰਸ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਨੋਨਸੇੰਸ ਬਾਬੂ ਦੀ ਖਿੜਕੀ ਦੇ ਅੱਗੇ ਲੱਗੀ ਲਾਇਨ ਵਿਚ ਫਿਰ ਤੋਂ ਸਬ ਤੋਂ ਪਿਛੇ ਜਾ ਖੜ ਗਿਆ....
ਦੋ ਘੰਟੇ ਬਆਦ ਕਿਤੋਂ ਬਾਬੂ ਗਾਲਾਂ ਦੇਂਦਾ ਹੋਇਆ ਆਇਆ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਸੀਟ ਤੇ ਬੈਠ ਦਿਆਂ ਹੀ ਬੋਲਿਆ, ਇਹ ਲਾਇਨ ਦੇਖ ਕੇ ਤੇ ਇਹ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕੀ ਬਿੰਨਾ ਡਾਰੈਵਿੰਗ ਲਸੇੰਸ ਤੋਂ ਇਹਨਾ ਲੋਕਾਂ ਨੂ ਕੋਈ ਕੰਮ ਹੀ ਨਹੀ ਹੈ, ਮੇਜ ਤੇ ਪਏ ਕਾਗਜ ਠੀਕ ਕਰਦਾ ਬੋਲੀਆ....
ਹਾਂ ਕੀ ਹੈ ਤੇਰਾ....
ਜਨਾਬ ਮੈਂ ਇਕ ਮਹੀਨੇ ਤੋਂ ਤੁਹਾਡੀ ਹਾਜਰੀ ਲੱਗਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਮੋਟਰ ਸਾਇਕਲ ਦਾ ਲਸੇੰਸ ਬਣਾਉਣਾ ਹੈ....
ਠੀਕ ਹੈ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਘਰ ਆ ਜਾਵੀ ਅਤੇ ਇਕ ਦਰਜਨ ਅੰਡੇ ਵੀ ਲੈਂਦਾ ਆਵੀ....
ਸਾਬ ਲਸੇੰਸ ਮਿਲਜੇਗਾ ਨਾ....
ਹਾਂ ਹਾਂ ਹਾਂ....
ਤੂੰ ਬੋਲ ਤੇਰਾ ਕੀ ਹੈ....
ਸਾਬ ਡੰਡੇ ਦਾ ਲਸੇੰਸ ਬਣਾਉਣਾ ਹੈ, ਚਾਰ ਮਹੀਨੇ ਹੋ ਗਏ,ਸਾਬ ਹੁਣ ਤਾਂ ਬਣਾ ਦੇਓ....
ਕੀ ਕਰੇਂਗਾ ਡੰਡੇ ਦਾ, ਪੁਲਿਸ ਦਾ ਸਿਰ ਫ਼ੋੜੇਗਾ.....
ਨਹੀ ਸਾਬ ਕੁੱਤੇ ਬਹੁਤ ਤੰਗ ਕਰਦੇ ਨੇ ਬੱਸ ਉਹਨਾ ਲਈ ਚਾਹਿਦਾ ਹੈ, ਬਿਨਾ ਲਸੇੰਸ ਤੋਂ ਡੰਡਾ ਲੈ ਕੇ ਚਲੋ ਤਾਂ ਪੁਲਿਸ ਵਾਲੇ ਤੰਗ ਕਰਦੇ ਨੇ ਕੀ ਬਿੰਨਾ ਲਸੇੰਸ ਤੋਂ ਹਥਿਆਰ ਲੈ ਕੇ ਘੁਮਦਾ ਹੈ....
ਠੀਕ ਹੈ ਠੀਕ ਹੈ, ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਘਰ ਆ ਜਾਵੀ ਅਤੇ ਹਾਂ ਨਾਲ ਦੋ ਕੁ ਮੁਰਗੀਆਂ ਵੀ ਲੈ ਆਵੀ....
ਇਹ ਸੁਣਦੇ ਹੀ ਵੇਤਾਲ ਤੋਂ ਰਿਹਾ ਨਹੀ ਗਿਆ ਅਤੇ ਸੱਬ ਤੋਂ ਪਿਛੇ ਖੜੇ ਰਾਜਾ ਵਿਕਰਮ ਦੇ ਕੰਧੇ ਤੋਂ ਜੋਰ ਨਾਲ ਬੋਲੀਆ, ਉਏ ਗ੍ਰੇਟ ਪਬਲਿਕ ਸਰਵੇੰਟ ਇਕ ਹੀ ਚੀਜ ਖਾਉ ਅੰਡਾ ਜਾਂ ਮੁਰਗੀ, ਦੋਨੇ ਖਾਏਗਾ ਤਾਂ ਨਾ ਅੰਡਾ ਰਹੇਗਾ ਨਾ ਮੁਰਗੀ, ਫਿਰ ਲੋਕਤੰਤਰ ਦਾ ਕੀ ਹੋਏਗਾ.....
ਥੱਕੀ ਹੋਈ ਲਾਇਨ ਵਿਚ ਖੜੇ ਸਾਰੀਆਂ ਦੀ ਹਾਸੀ ਛੁੱਟ ਗਈ.....
ਕੋਣ ਹੈ ਇਹ ਬੱਤਮੀਜ, ਬਾਬੂ ਗੁੱਸੇ ਚ ਬੋਲੀਆ....
ਵੇਤਾਲ ਬੋਲੀਆ....ਪਬਲਿਕ ਹਾਂ, ਅਸਲੀ ਮਤਲਵ ਮਾਲਕ ਹਾਂ ਜਨਾਬ, ਜਿਹਨੇ ਤੁਹਾਨੂ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਲਈ ਰਖਿਆ ਹੈ, ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਗਾਲਾਂ ਸੁਣਨ ਲਈ ਨਹੀ, ਮਾਲਕ ਲਾਇਨ ਚ ਲੱਗਾ ਹੈ ਤੇ ਨੋਕਰ ਨੋ ਤੋਂ ਪੰਜ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਦਫ਼ਤਰ ਚ ਸੁੱਤਾ ਹੈ....
ਹੇ ਪਬਲਿਕ ਜੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲੋ ਨਹੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਤਾਂ ਮੈਨੂ ਕਹਿਣ ਦੇਓ, ਲੇਕਿਨ ਗਿੜਗੀੜਾਨਾ ਛੱਡ ਦੇਓ, ਮਾਲਕ ਹੋ ਤਾਂ ਮਾਲਕ ਦੀ ਤਰਾਂ ਰਹੋ, ਮੈਨੂ ਨੀ ਆਣਾ ਅਜਿਹੇ ਦਫ਼ਤਰ ਚ ਜਿਥੇ ਨੋਕਰ ਦੇ ਅੱਗੇ ਮਾਲਕ ਹਥ ਜੋੜੇ ਗਿੜਗੀੜਾਏ......
ਮੈਂ ਚੱਲਾ.........
ਰਾਜਾ ਵਿਕਰਮ ਹੈਰਾਨ ਸੀ ਕੀ ਇਸ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਇਸ ਸਿਟਟਮ ਦੀ ਏਨੀ ਮਾੜੀ ਹਾਲਤ ਨੋਕਰ ਮਾਲਕ ਅਤੇ ਮਾਲਕ ਨੋਕਰ, ਮੈਨੂ ਵੀ ਨਹੀ ਚਾਹੀਦਾ ਲਸੇੰਸ......