ਲੋਕ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਲੋਕ-ਮਾਨਸ ਦੀ ਉਪਜ ਹਨ। ਲੋਕ-ਮਾਨਸ ਹਰੇਕ ਵਸਤੂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਣਵਾਨ ਮੰਨਦਾ ਹੈ । ਹਰੇਕ ਜੜ੍ਹ ਵਸਤੂ ਵਿੱਚ ਆਤਮਾ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨੇ ਜੜ੍ਹ ਵਸਤੂਆਂ ਦੀ ਪੂਜਾ ਅਤੇ ਅਨੇਕ ਲੋਕ - ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ । ਜੜ੍ਹ ਵਸਤੂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਣਵਾਨ ਮੰਨਣ ਸੰਬੰਧੀ ਲੋਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਅਜੇ ਵੀ ਪੰਜਾਬੀ ਲੋਕ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਹਨ। ਦੁਕਾਨਦਾਰ ਸਵੇਰੇ ਦੁਕਾਨ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਤੱਕੜੀ ਅਤੇ ਵੱਟਿਆਂ ਨੂੰ ਪੂਜਦਾ ਹੈ। ਧਰਤੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਣਵਾਨ ਸਮਝ ਕੇ ਇਸ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਦੁੱਧ ਚੋਣ ਸਮੇਂ ਕੁੱਝ ਧਾਰਾਂ ਜ਼ਮੀਨ ਤੇ ਵਗਾਈਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਲੋਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੈ ਕਿ ਰਾਤ ਨੂੰ ਦਰਖਤ ਦਾ ਪੱਤਾ ਨਹੀ ਤੋੜਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਕਿਉਂਕਿ ਰਾਤ ਨੂੰ ਦਰਖਤ ਸੋਂਦੇ ਹਨ। ਏਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੁਲਸੀ ਦੀ ਪੂਜਾ ਵੀ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

    ਪੰਜਾਬੀ ਲੋਕ- ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਚੰਨ ਨੂੰ ਪਤੀ, ਪੁੱਤਰ ਅਤੇ ਭਰਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਚਿਤਵਦੀਆਂ ਹਨ। ਔਰਤਾਂ ਚੰਨ ਜਿਹੇ ਪੁੱਤਰ ਦੀ ਕਾਮਨਾ ਕਰਦੀ ਹਨ। ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਚੰਨ ਸੰਬੰਧੀ ਪਹਿਲੀ ਜਾਣਕਾਰੀ 'ਚੰਨ ਮਾਮਾ' ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਔਰਤਾਂ ਚੰਨ ਦੀ ਪਤੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪੂਜ਼ਾ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। 'ਕਰਵਾ ਚੌਥ' ਦਾ ਵਰਤ ਪਤੀ ਦੀ ਚਿਰੰਜੀਵਤਾ ਲਈ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

    ਭੁਚਾਲ ਸੰਬੰਧੀ ਲੋਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ ਹੈ ਕਿ ਧਰਤੀ ਬਲਦ ਦੇ ਸਿੰਗਾਂ ਉੱਪਰ ਖੜੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਪਾਪ ਵੱਧ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਬਲਦ ਲਈ ਧਰਤੀ ਦਾ ਭਾਰ ਸਹਿਣਾ ਔਖਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਭਾਰ ਬਦਲਣ ਲਈ ਧਰਤੀ ਨੂੰ ਜਦੋਂ ਦੂਸਰੇ ਸਿੰਗ ਉੱਪਰ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਧਰਤੀ ਕੰਬਦੀ ਹੈ। ਅਸਮਾਨੀ ਬਿਜਲੀ ਸੰਬੰਧੀ ਇਹ ਲੋਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਉਹ ਲੜਕੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਰਾਜੇ ਕੰਸ ਨੇ ਜ਼ਮੀਨ ਤੇ ਪੜਕਾ ਕੇ ਮਾਰਿਆ ਸੀ। ਜਦ ਬਿਜ਼ਲੀ ਕੜਦੀ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਮਾਮੇ ਭਣੇਵੇਂ ਨੂੰ ਇੱਕਠੇ ਨਹੀ ਬੈਠਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਕਿਉਕੀ ਬਿਜਲੀ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਉਹਨਾ ਤੋਂ ਬਦਲਾ ਲੈਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ।

    ਪੰਜਾਬੀ ਲੋਕ- ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਅੰਕਾਂ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਵੀ ਅਨੇਕਾਂ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹਨ। 5,7,11,1 ਆਦਿ ਅੰਕਾਂ ਦੇ ਰਹੱਸਮਈ ਪ੍ਰਭਾਵ ਮੰਨੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਪੰਜਾ ਵਿੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ਰ, ਪੰਜ ਪੀਰ, ਪੰਜ ਵਕਤ ਨਵਾਜ਼ ਆਦਿ ਵਿੱਚ ਅੰਕ ਪੰਜ ਨੂੰ ਰਹੱਸਮਈ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵਾਲਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਮੰਤਰ ਸਿਧਾਂਤ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਸਤੂ ਜਾਂ ਕਿਰਿਆ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਨਾਮ ਵਿਚ ਇੱਕ ਰਹੱਸਾਤਮਕ ਸੰਬੰਧ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਨਾਮ ਜਾਂ ਸ਼ਬਦ ਨੂੰ ਦੁਹਰਾਇਆ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਵਸਤੂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨੇ ਵੀ ਅੱਗੋਂ ਅਨੇਕਾਂ ਲੋਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ। ਲੋਕ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਸੱਪ ਨੂੰ ਸੱਪ ਨਹੀਂ ਕੀੜਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਰਥਾਤ ਉਸਦਾ ਅਸਲੀ ਨਾਮ ਨਹੀਂ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ। ਦੀਵਾ ਬੁਝਾਉਣਾ ਨਹੀਂ ਦੀਵਾ ਵੱਡਾ ਕਰਨਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

    ਨਜ਼ਰ ਲੱਗਣ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਹਰ ਇਲਾਕੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਵੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪੰਜਾਬੀ ਲੋਕ-ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਨਜ਼ਰ ਲੱਗਣ ਤੋਂ ਦੁੱਧ ਤੇ ਪੁੱਤ ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਬਚਾ ਕੇ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਜੇਕਰ ਕਿਸੇ ਓਪਰ੍ਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਦੁੱਧ ਜਾਂ ਲੱਸੀ ਦੇਣੀ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਕਾੜ੍ਹਨੀ ਜਾਂ ਲੱਸੀ ਵਾਲੀ ਚਾਟੀ ਦੇ ਅੱਗੇ ਪਰਦਾ ਕਰ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਗਾਂ ਮੱਝ ਦੀ ਧਾਰ ਕੱਢਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੁੱਧ ਢੱਕ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਲੋਕ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰਨ ਨਾਲ ਦੁੱਧ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੀ। ਨਜ਼ਰ ਤੋਂ ਬਚਾਉ ਲਈ ਥੋੜੀ ਔਲਾਦ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਨਾਂ ਘਟੀਆ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਰੱਖ ਦੇਂਦੇ ਹਨ।

    ਬੱਚੇ ਦੇ ਜਨਮ ਸਮੇਂ ਔਰਤ ਅਤੇ ਬੱਚੇ ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਬੁਰ੍ਹੀ ਨਜ਼ਰ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਤੇਰ੍ਹਾਂ ਦਿਨ ਕਮਰੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਹੀਂ ਜਾਣ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਅਜਿਹੀ ਔਰਤ ਜਾਂ ਮਰਦ ਨੂੰ ਜਿਸਦੀ ਨਜ਼ਰ ਬੁਰੀ ਹੋਣ ਦਾ ਸੰਦੇਸ ਹੋਵੇ ਉਹਨਾ ਦੇ ਮੱਥੇ ਨਹੀਂ ਲੱਗਣ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਬੱਚੇ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਦੂਸਰੇ ਵਿਕਤੀ ਵੱਲ ਵੇਖਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਇਸਦਾ ਬੁਰਾ ਅਸਰ ਅਚੇਤ ਹੀ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਤੇ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।

    ਲੋਕ-ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਅਜੇ ਵੀ ਬੱਚਿਆਂ, ਜਵਾਨਾ ਤੇ ਬਜ਼ੁਰਗਾ ਦੇ ਗਲਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾਂ ਬਾਂਹ ਨਾਲ ਬੰਨੇ ਹੋਏ ਤਵੀਤ ਆਮ ਵੇਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲਦੇ ਹਨ। ਲੋਹਾ, ਚਾਂਦੀ, ਸੋਨਾ, ਤਾਂਬਾਂ ਆਦਿ ਧਾਤਾਂ ਨੂੰ ਤਵੀਤਾਂ ਵਿੱਚ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕੁੱਝ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਹੈ ਕਿ ਲੋਹਾ ਬੁਰੀ ਨਜ਼ਰ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਤੋਂ ਇਸ ਲਈ ਬਚਾੳਂਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਜੋ ਲੋਹੇ ਤੋਂ ਹੀ ਹਥਿਆਰ ਆਦਿ ਬਣਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਹਥਿਆਰਾਂ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਬਦਰੂਹ ਆਦਿ ਦਾ ਕੋਈ ਖਤਰਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।

ਕੁੱਝ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਹੈ ਕਿ ਨਜ਼ਰ ਦੇ ਮੰਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਲੋਹਾ ਇਸ ਕਰਕੇ ਰੋਕਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂ ਜੋ ਇਸ ਧਾਤ ਦਾ ਰੰਗ ਕਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਾਲੀ ਸਿਆਹੀ ਮੱਥੇ ਤੇ ਲਗਾਉਣ ਨਾਲ ਬੁਰੀ ਨਜ਼ਰ ਦਾ ਅਸਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਇਵੇਂ ਹੀ ਲੋਹੇ ਦੀ ਕੋਈ ਵਸਤੂ ਪਹਿਨੀ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਨਜ਼ਰ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੀ।
    ਸੋਨਾ ਅਤੇ ਚਾਂਦੀ ਵੀ ਅਜਿਹੀਆਂ ਧਾਤਾਂ ਮੰਨੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਬਦਰੂਹਾਂ ਦੂਰ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਧਾਤਾਂ ਨੂੰ ਗਹਿਣਿਆਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਧਾਰਨ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕਈ ਲੋਕ ਇਹਨਾ ਉੱਪਰ ਕਿਸੇ ਦੇਵੀ ਦੇਵਤੇ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਵੀ ਉਕਰਵਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਜੋ ਰਹੱਸਮਈ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਇਸ ਨੂੰ ਬੁਰੀ ਨਜ਼ਰ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇਂਦੇ ਹਨ। ਗਹਿਣਿਆਂ ਦਾ ਪਿਛੋਕੜ ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਗੱਲ ਵਿੱਚ ਲੁਪਤ ਹੈ ਕਿ ਮਨੁੱਖ ਨੇ ਬੁਰੀ ਨਜ਼ਰ ਤੋਂ ਬਚਾ ਲਈ ਧਾਤ ਜਾਂ ਹੱਡੀ ਤੋਂ ਤਿਆਰ ਤਵੀਤਾਂ ਨੂੰ ਪਹਿਨਿਆ ਹੋਵੇਗਾ ਅਤੇ ਇਹ ਤਵੀਤ ਜਦੋਂ ਸ਼ੌਕੀਨ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੇ ਧਾਰਨ ਕੀਤੇ ਹੋਣਗੇ ਤਾਂ ਇਹਨਾ ਵਿਚ ਸੁਹਜ ਅਤੇ ਸੌਂਦਰਯ ਦਾ ਵਾਧਾ ਕਰ ਲਿਆ ਹੋਵੇਗਾ, ਜੋ ਅੱਗੇ ਚੱਲ ਕੇ ਗਹਿਣਿਆਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਹੋਏ। ਬੁਰੀ ਨਜ਼ਰ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਲਈ ਕੌਡੀ ਨੂੰ ਧਾਗੇ ਵਿੱਚ ਪਰੋ ਕੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਗੱਲ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। 
    ਬੁਰੀ ਨਜ਼ਰ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਕੇਵਲ ਮਨੁੱਖਾਂ ਤੱਕ ਹੀ ਸੀਮਤ ਨਹੀਂ ,ਨਵੀਆਂ ਬਣੀਆਂ ਇਮਾਰਤਾਂ, ਪਸ਼ੂਆਂ ਤੇ ਫਸਲਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਬੁਰੀ ਨਜ਼ਰ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਦੇ ਯਤਨ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਮਕਾਨ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਤੋਂ ਬਆਦ ਕਾਲੀ ਤੋੜੀ ਮਕਾਨ ਉੱਪਰ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਇਸ ਉੱਤੇ ਬੁਰੀ ਨਜ਼ਰ ਦਾ ਅਸਰ ਨਾਂ ਪਵੇ। ਪਸ਼ੂਆਂ ਦੇ ਗਲ ਵਿੱਚ ਇਕ ਚਮੜੇ ਦਾ ਟੁੱਕੜਾ ਕੱਟ ਕੇ ਰੱਸੀ ਨਾਲ ਜਾਂ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮੁਥੇ ਉੱਤੇ ਬੰਨ੍ਹ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਾਂ ਗਲ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪਸ਼ੂਆਂ ਦੇ ਗਲਾਂ ਵਿੱਚ ਪਿੱਤਲ ਦੇ ਘੁੰਗਰੂਆਂ ਨਾਲ ਛਣਕਦੀਆਂ ਹਮੇਲਾਂ ਦਾ ਸੁੰਦਰਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਇੱਕ ਆਸ਼ਾ ਪਸ਼ੂਆਂ ਨੂੰ ਬੁਰੀ ਨਜ਼ਰ ਦੇ ਮੰਦ ਪ੍ਰਭਾਵ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਲੋਕ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੈ ਕਿ ਪਿੱਤਲ ਦੇ ਨੇੜੇ ਬਦਰੂਹਾਂ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀਆਂ।

ਪੰਜਾਬੀ ਲੋਕ-ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਬੁਰੀ ਨਜ਼ਰ ਦਾ ਸਹਿਮ ਅਜੇ ਵੀ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਨਜ਼ਰ ਲੱਗਣ ਦੇ ਡਰ ਕਰਕੇ ਹੀ ਚੰਗੀਆਂ ਵਸਤਾਂ ਦਾ ਉਪਭੋਗ ਲੁਕਾ ਕੇ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

    ਦੁੱਧ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਪਸ਼ੂ ਵੀ ਕਈ ਵਾਰੀ ਬੁਰੀ ਨਜ਼ਰ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹਨ ਅਤੇ ਦੁੱਧ ਦੇਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਪਸ਼ੂ ਦਾ ਹਵਾਨਾ ਦੁੱਧ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਪਸ਼ੂ ਆਪ ਵੀ ਇਸ ਜਮ੍ਹਾਂ ਹੋਏ ਦੁੱਧ ਕਰਕੇ ਔਖਾ ਹੋਵੇ ਪਰ ਥਣਾਂ ਨੂੰ ਹੱਥ ਨਾਂ ਲਗਾਉਣ ਦਿੰਦਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਇਹ ਪੱਕਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਸ਼ੂ ਬੁਰੀ ਨਜ਼ਰ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਵੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਨਜ਼ਰ ਲਗਾੳਣ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਮੰਤਰ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਨਜ਼ਰ ਦੀ ਕਰੂਰ ਸ਼ਕਤੀ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਵੀ ਗਾਂ,ਮੱਝ ਦਾ ਦੁੱਧ ਆਪਣੀ ਗਾਂ ਜਾਂ ਮੱਝ ਹੇਠ ਲੈ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਪਸ਼ੂ ਨਜ਼ਰਾਇਆ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਇਸ ਦੇ ਇਲਾਜ਼ ਲਈ ਗੁੱਗਲ ਅਤੇ ਮਿਰਚਾਂ ਦੀ ਧੂਣੀ ਪਸ਼ੂ ਅੱਗੇ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਫਟਕੜੀ ਦਾ ਘੋਲ ਮੰਤਰ ਕੇ ਪਸ਼ੂ ਦੇ ਚੁਫੇਰੇ ਉਸਦੇ ਛਿੱਟੇ ਦਿੱਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਆਟੇ ਦੇ ਪੇੜੇ ਵਿੱਚ ਹੇਠ ਲਿਖਿਆ ਮੰਤਰ ਲਿਖ ਕੇ ਪਸ਼ੂ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ:

ਜਨ ਖੁਆਜ਼ਾ ਸਿਮਰੀਏ
ਹੋਡੀ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਪੀਰ,
ਬੁੱਧੀ ਨੀਰ ਛੁਡਾਂਵਦਾ
ਹਜ਼ਰਤ ਜ਼ਾਹਿਰਾ ਪੀਰ

    ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਇਹ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਪੰਜਾਬੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦਾ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਅੰਗ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾ ਰਾਂਹੀ ਪੰਜਾਬੀ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੇ ਅਨੇਕਾਂ ਸੰਕਟਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇੱਝ ਆਪਣੀ ਜੀਵਨ-ਤੋਰ ਨੂੰ ਸਾਵੀ-ਪੱਧਰੀ ਰੱਖਣ ਲਈ ਇਹਨਾ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ।

school times diya books yaad aa gayiaan.... ohde ch aidan topics hunde si... great job 22 g...

Nice posts veer g..!!

Thanks a lot for sharing..

jdon main chhoti hundi c es topic ch bht interest hunda c.. n u no main ghre saryan da bahut dimaaaag khandi c,, eh kahton hunda aa ,,kyun hunda aa,, jinna chir koi sahi answer na dewe,,

te mere papa khij k kehnde c---

hun tu kujje ch kana(stick)  sidha khda krna aa(coz oh hunda ni na,es lyi)..

but ikk gall aa bht sare vehman pichhe scientific reason v hunde aa,,

ki eh ho skda aa k asin ethe sare veham ya vishwas discuss kriye..te ral mil k answer v lbhiye..may b kise da answer kise nu pta howe te kise hor da kise hor nu..

kuch ikk de mainu pta aa..waise saryan nu pta hona aa shayd..

jharu bche nu es lyi ni khra krn dinde coz choota bcha j jhadu naal khra kruga tan bche di akh ch teeel lagg skdi aa..

chhik marde(sneezing) sme rukan lyi keha janda aa..

coz jdon asin chhik marde han odon sada poora shreeeeer ik war kuch micro seconds lyi kamm krno ruk janda aa.. n may b rukan lyi ese lyi keha howe k ikk waar bnda dekh lya jawe k bnda thik thak tan hai na,,(kise mere wrge ghattiti ne pd lya hona aa kite k body function ruk jande aa te rukan da vehm bna ta,lol)..

waise m not sure,,.mainu tan ehi karn mile aa,, j kise hor nu pta hon koi karn tan share kro plzzzzzzzz..

Bahut wadhiya sandeep 22 g. Thanks for sharing the all. And jassi oh sorry princess ji tuhadi philosphi ta bahli kaim aa chik bare. Mainu ta ena pata je koi shubh kam karn jayiye ta chik mare te lok kehnde ne ke vigar janda hai par main vishwash ni karda baki eh ta vehm bane hoye ne sareyan de alag alag vichar honge.

bahut khushi hoyi eh dekh k .. ki sare veham bharaman de scientific reasons discuss ho riha ... chalo ise bahane naal ...ehna da asli motive samajh ayuga ... shukriya