|
|
|
|
|
|
Home > Communities > Punjabi Poetry > Forum > messages |
|
|
|
|
|
ਪੁਰਾਣੀ ਬੋਅ |
ਜਿਸਮ ਮੇਰੇ ‘ਚੋਂ ਆ ਰਹੀ ਜ਼ਮੀਰ ਦੇ ਮਰਨੇ ਦੀ ਏਹ ਉਹੋ ਬੋਅ ਪੁਰਾਣੀ ਆਵੇ ਜੋ ਕਿਸੇ ਕੁੱਕੜ ‘ਚੋਂ ਦੱਬ ਜਾਏ ਬਾਂਗ ਜਿਸਦੀ ਕਿਸੇ ਸਰਕਾਰੀ ਜੁੱਤੀ ਥੱਲੇ ਆਵੇ ਜੋ ਕਲਮ ਸਿਆਹੀ ਵਿੱਚੋਂ ਅਫਸਰਸ਼ਾਹੀ ਤੋਂ ਡਰਦੀ ਮਾਰੀ ਸੱਚ ਦੇ ਬੋਲ ਜੋ ਨਾ ਬੋਲੇ ਕਾਲੇ ਅੱਖਰਾਂ ਅੱਗੇ ਵਿਕ ਕੇ ਸੁਰ ਅੰਤਰੀ ਜਿਸਦੀ ਨਾ ਚੱਲੇ ਆਵੇ ਜੋ ਜਿਊਂਦੀਆਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਪੁਰਦ-ਏ-ਖਾਕ ਜਦ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸਪਿਰਿਟ ਇਨਕਲਾਬੀ ਕਿਸੇ ਮੜੀ੍ ਮਸਾਣੀ ਹਾਂ! ਹਾਂ! ਏਹ ਓਹੋ ਬੋਅ ਪੁਰਾਣੀ !!
ਇਨਕਲਾਬੀ ਹਰਫਾਂ ਦੀ ਜਦ ਕਿਧਰੇ ਜੁੜ ਬੈਠੇ ਢਾਣੀ ਸੁਲਗਦੇ ਅੰਗਿਆਰਾਂ ਸੰਗ ਤਦ ਏਹੋ ਚੱਲੇ ਵਾਣੀ ਕਿ ਸਮਾਂ ਪਾ ਸ਼ਮਾਂ ਤੇ ਸੜਨਾ ਹੈ ਪਰਵਾਨਿਆਂ ਦੀ ਅਸਲ ਕਹਾਣੀ ਤਨ ਦੀ ਮੌਤ ਨੀ ਹੁੰਦੀ ਜ਼ਮੀਰ ਦਾ ਮਰਨਾ ਮੌਤ ਹੈ ਅਸਲੀ ਪਰ ਜਿਸਨੇ ਬਕਵਾਸੀ ਬੋਲਾਂ ਅੰਦਰ ਨਬਜ਼ ਆਤਮਾ ਦੀ ਨਹੀਂ ਪਛਾਣੀ ਆਦੀ ਹੈ ਉਹ ਲੱਗਦੀ ਹੈ ਚੰਗੀ ਉਸਨੂੰ ਜ਼ਮੀਰ ਦੇ ਮਰਨੇ ਦੀ ਏਹੋ ਬੋਅ ਪੁਰਾਣੀ !!!!!!!!!!!
|
|
17 Apr 2010
|
|
|
|
Wah 22 ji bahut khoob. Bade dina baad hazri lawai ae.
|
|
17 Apr 2010
|
|
|
|
|
awesome 22 g..... bahut khoob veere...
changa laggeya enne chir baad tuhadi koi rachna parh ke..
keep sharing..!!
|
|
17 Apr 2010
|
|
|
|
|
|
Bahut Khoob Veer G...!!
Thanks for sharing..
|
|
17 Apr 2010
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Copyright © 2009 - punjabizm.com & kosey chanan sathh
|