ਤਖਤ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸੀ ਓਏ ਸ਼ਹਿਰ ਮੁਟਿਆਰ ਦਾ,
ਜਿਥੋਂ ਕਿੱਸਾ ਜੁੜਿਆ ਸੀ ਮੇਰਾ ਓਹਦੇ ਪਿਆਰ ਦਾ,
ਕਾਲਜੇ 'ਚੋ ਲੈ ਗਈ ਮੇਰੇ ਰੁੱਗ ਭਰ ਕੇ ਓਹ ਜਦੋਂ,
ਹੱਸ ਕੇ ਜਿਹੇ ਮੋੜ ਤੋਂ ਮੁੜੀ ਸੀ,
ਜੀਹਨੇ ਸਾਡੇ ਕੰਨਾਂ 'ਚ ਪੁਆਈਆਂ ਮੁੰਦਰਾਂ, ਓਹੋ ,
ਰਾਂਝੇ ਦੇ ਪਿੰਡ ਦੀ ਕੁੜੀ ਸੀ.......
ਮੋਰਨੀ ਦੀ ਤੋਰ ਸੀ ਓਏ ਓਸ ਮੁਟਿਆਰ ਦੀ,
ਦਿਲ ਦੇ ਬਾਗਾਂ 'ਚ ਪੈਲ ਪੈਂਦੀ ਸੀ ਪਿਆਰ ਦੀ,
ਤਾਰਿਆਂ ਜਿਵੇਂ ਕਾਲੀ ਰਾਤ ਭਰਦੀ ਓਏ, ਓਹ ,
ਉਵੇਂ ਸਾਡੀ ਜਾਨ 'ਚ ਜੁੜੀ ਸੀ,
ਜੀਹਨੇ ਸਾਡੇ ਕੰਨਾਂ 'ਚ ਪੁਆਈਆਂ ਮੁੰਦਰਾਂ, ਓਹੋ ,
ਰਾਂਝੇ ਦੇ ਪਿੰਡ ਦੀ ਕੁੜੀ ਸੀ.......
ਵੰਝਲੀ ਮੇਰੀ ਓਹ ਹੂਕ ਨਾਲ ਗਾਉਂਦੀ ਸੀ,
ਕੰਬ੍ਕੇ ਨਾਲੇ ਮੈਨੂੰ ਹਿੱਕ ਨਾਲ ਲਾਉਂਦੀ ਸੀ,
ਦੱਸੋ ਕਿਵੇਂ ਅੱਜ ਓਹਨੂੰ ਜਹਿਰ ਕਹਿ ਦਿਆਂ,
ਜਿਹੜੀ ਸਚੀ ਮੁਚੀ ਖੰਡ ਦੀ ਪੁੜੀ ਸੀ,
ਜੀਹਨੇ ਸਾਡੇ ਕੰਨਾਂ 'ਚ ਪੁਆਈਆਂ ਮੁੰਦਰਾਂ, ਓਹੋ ,
ਰਾਂਝੇ ਦੇ ਪਿੰਡ ਦੀ ਕੁੜੀ ਸੀ.......
ਓ ਚੰਦਰੀ ਨੇ ਪੈਰਾਂ ਦੀਆਂ ਝਾਂਜਰਾਂ ਨਾ' ਪੱਤੇ ਸੀ,
ਓ ਚਾਦਰੇ ਨਾਲ ਖਹਿੰਦੇ ਓਏ ਰੰਗਲੇ ਦੁਪੱਟੇ ਸੀ,
ਓ ਵੈਲੀ ਕਿਥੋਂ ਰਹਿੰਦੇ ਦੱਸੋ 'ਵੀਤ' ਵਰਗੇ, ਓਏ,
ਜਦੋਂ ਆਸ਼ਕੀ 'ਚ ਮੱਤ ਹੀ ਰੂੜੀ ਸੀ,
ਜੀਹਨੇ ਸਾਡੇ ਕੰਨਾਂ 'ਚ ਪੁਆਈਆਂ ਮੁੰਦਰਾਂ, ਓਹੋ ,
ਰਾਂਝੇ ਦੇ ਪਿੰਡ ਦੀ ਕੁੜੀ ਸੀ.......
ਵੀਤ ਬਲਜੀਤ (ਕਾਉਂਕੇ)
ਤਖਤ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸੀ ਓਏ ਸ਼ਹਿਰ ਮੁਟਿਆਰ ਦਾ,
ਜਿਥੋਂ ਕਿੱਸਾ ਜੁੜਿਆ ਸੀ ਮੇਰਾ ਓਹਦੇ ਪਿਆਰ ਦਾ,
ਕਾਲਜੇ 'ਚੋ ਲੈ ਗਈ ਮੇਰੇ ਰੁੱਗ ਭਰ ਕੇ ਓਹ ਜਦੋਂ,
ਹੱਸ ਕੇ ਜਿਹੇ ਮੋੜ ਤੋਂ ਮੁੜੀ ਸੀ,
ਜੀਹਨੇ ਸਾਡੇ ਕੰਨਾਂ 'ਚ ਪੁਆਈਆਂ ਮੁੰਦਰਾਂ, ਓਹੋ ,
ਰਾਂਝੇ ਦੇ ਪਿੰਡ ਦੀ ਕੁੜੀ ਸੀ.......
ਮੋਰਨੀ ਦੀ ਤੋਰ ਸੀ ਓਏ ਓਸ ਮੁਟਿਆਰ ਦੀ,
ਦਿਲ ਦੇ ਬਾਗਾਂ 'ਚ ਪੈਲ ਪੈਂਦੀ ਸੀ ਪਿਆਰ ਦੀ,
ਤਾਰਿਆਂ ਜਿਵੇਂ ਕਾਲੀ ਰਾਤ ਭਰਦੀ ਓਏ, ਓਹ ,
ਉਵੇਂ ਸਾਡੀ ਜਾਨ 'ਚ ਜੁੜੀ ਸੀ,
ਜੀਹਨੇ ਸਾਡੇ ਕੰਨਾਂ 'ਚ ਪੁਆਈਆਂ ਮੁੰਦਰਾਂ, ਓਹੋ ,
ਰਾਂਝੇ ਦੇ ਪਿੰਡ ਦੀ ਕੁੜੀ ਸੀ.......
ਵੰਝਲੀ ਮੇਰੀ ਓਹ ਹੂਕ ਨਾਲ ਗਾਉਂਦੀ ਸੀ,
ਕੰਬ੍ਕੇ ਨਾਲੇ ਮੈਨੂੰ ਹਿੱਕ ਨਾਲ ਲਾਉਂਦੀ ਸੀ,
ਦੱਸੋ ਕਿਵੇਂ ਅੱਜ ਓਹਨੂੰ ਜਹਿਰ ਕਹਿ ਦਿਆਂ,
ਜਿਹੜੀ ਸਚੀ ਮੁਚੀ ਖੰਡ ਦੀ ਪੁੜੀ ਸੀ,
ਜੀਹਨੇ ਸਾਡੇ ਕੰਨਾਂ 'ਚ ਪੁਆਈਆਂ ਮੁੰਦਰਾਂ, ਓਹੋ ,
ਰਾਂਝੇ ਦੇ ਪਿੰਡ ਦੀ ਕੁੜੀ ਸੀ.......
ਓ ਚੰਦਰੀ ਨੇ ਪੈਰਾਂ ਦੀਆਂ ਝਾਂਜਰਾਂ ਨਾ' ਪੱਤੇ ਸੀ,
ਓ ਚਾਦਰੇ ਨਾਲ ਖਹਿੰਦੇ ਓਏ ਰੰਗਲੇ ਦੁਪੱਟੇ ਸੀ,
ਓ ਵੈਲੀ ਕਿਥੋਂ ਰਹਿੰਦੇ ਦੱਸੋ 'ਵੀਤ' ਵਰਗੇ, ਓਏ,
ਜਦੋਂ ਆਸ਼ਕੀ 'ਚ ਮੱਤ ਹੀ ਰੂੜੀ ਸੀ,
ਜੀਹਨੇ ਸਾਡੇ ਕੰਨਾਂ 'ਚ ਪੁਆਈਆਂ ਮੁੰਦਰਾਂ, ਓਹੋ ,
ਰਾਂਝੇ ਦੇ ਪਿੰਡ ਦੀ ਕੁੜੀ ਸੀ.......
ਵੀਤ ਬਲਜੀਤ (ਕਾਉਂਕੇ)
