ਕੱਲ ਦੀ ਗੱਲ ਨਾ ਕਰੀਂ,
ਉਦੋਂ ਅਸੀਂ ਗੁਲਾਮ ਸਾਂ।
ਕੱਲ ਦੀ ਆਸ ਨਾ ਕਰੀਂ,
ਗੁਲਾਮ ਫਿਰ ਹੋ ਜਾਣਾ ਹੈ।
ਜੀਣ ਦਾ ਹੱਕ ਉਦੋਂ ਵੀ ਤੇ ਹੁਣ ਵੀ,
ਕੁਝ ਘਰਾਣਿਆ ਨੂੰ ਹੋਵੇਗਾ,
ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਉਦੋਂ ਵੀ ਵਿਕਦੇ ਰਹੇ ਹਾਂ,
ਭੱਟਕਦੇ ਤੇ ਲੁੱਟੀ ਦੇ ਰਹੇ ਹਾਂ,
ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਰੁਤਬਿਆ ਨੇ ਵੀ,
ਕਦੀ ਹੈਸੀਅਤ ਨੂੰ ਪਹਿਚਾਣਿਆ ਨਹੀ ਹੈ,
ਆਪਣੇ ਫ਼ਰਜ਼ਾਂ ਤੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣਿਆ ਨਹੀ ਹੈ,
ਮਿਲਣ ਨੂੰ ਝੁਕਦੀਆਂ ਤਰਸਦੀਆਂ ਭੀੜਾਂ,
ਕਲਮ ਦੀ ਨੋਕ ਤੇ ਟਿਕੇ ਸੱਚ ਨੇ,
ਪੂਜਾ ਵਰਗੀ ਸੇਵਾ ਜਾਂ ਨੌਕਰੀ,
ਰੁਤਬਿਆਂ ਦੀ ਸ਼ਾਨ ਨੂੰ,
ਚੁੱਕੀ ਸੌਂਹ ਦੇ ਈਮਾਨ ਨੂੰ,
ਅੱਖ ਦੀ ਸ਼ਰਮ ਤੇ ਆਣ ਨੂੰ ,
ਬੇਗੈਰਤ ਹੋ ਘਰਾਣਿਆਂ ਦੇ ਮੂੰਹੋ ਡਿੱਗਦੀ,
ਕੀਤੀ ਜੂਠਣ ਪ੍ਰਵਾਨ ਨੂੰ,
ਗ਼ਰਜ਼ ਮਰਜ਼ ਅਤੇ ਹਰਜ਼ ਦੀ ਖਾਤਰ,
ਤੱਖਤਾਂ ਵਰਗੇ ਸੱਚ ਨੂੰ ਮਾਣਿਆ ਨਹੀਂ ਹੈ,
ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਜਦ ਕਦੇ ਆਪਾ ਪਹਿਚਾਣੇਗਾ,
ਸ਼ਾਇਦ ਕਦੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰੇਂ,
ਤੂੰ ਅੱਜੇ ਆਜ਼ਾਦ ਨਹੀਂ,ਸ਼ਾਦ ਨਹੀਂ,
ਕੱਲ ਤੋਂ ਕੱਲ ਦੇ ਦਰਮਿਆਨ,
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਸੱਚ ਤੇਰੇ ਹਿੱਸੇ ਨਹੀਂ,
ਪਰ ਇਹ ਤੂੰ ਨਹੀਂ ਤੇਰਾ ਅੰਤ੍ਰੀਵ ਅਤੀਤ ਹੈ,
ਸੱਚ ਜਾਣੀ ਇੰਝ ਦਾ ਜੀਵਨ ,
ਰਿਜ਼ਕ ਨਹੀਂ ਤੇਰੇ ਮੁਕਦਰ ਦਾ।
ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ