"ਨਵੀ ਪੀੜੀ"
ਦੇਖੇਆ ਅਜੇ ਮੈਂ ਇਕ ਬਾਪ ਦੀਆ,
ਅਖਾਂ ਚੋ ਵਗਦਾ ਨੀਰ,
ਦਾਗ ਲਗਾ ਪਗ ਨੂ ਵੇਖਕੇ ਜਿਡਾ ਗੇਯ ਕਲੇਜਾ ਚੀਰ,
ਜਿਸ ਧੀ ਨੂ ਮੋਦੇਯਾ ਬੇਤਹ ਕੇ ਮੇਲਾ ਸੀ ਦਿਖਾਇਆ 
ਅਜ ਉਸੇ ਧੀ ਨੇ ਬੇਫਿਕਰੀ ਨਾਲ
ਕੁਲ ਨੂ ਦਾਗ ਸੀ ਲਾਇਆ
ਮਾ ਦਾ ਹਾਲ ਨਾ ਦੇਖੇਆ ਜਾਵੇ
ਅਜ ਹੁਭਕੀ ਹੁਭਕੀ ਰੋਈ
ਕਿਵੇ ਲੇਆਵਾ ਇਜ਼ਤ ਵਾਪਸ 
ਜਦ ਨਾਲ ਖੜਾ ਨਾ ਕੋਈ
ਸੋਚਾਂ ਨੂ ਮਜਬੂਰ ਹੋਈ ਸੀ
ਕਿਥੇ ਕਮੀ ਰਹੀ ਵਿਚ ਸਿਖੇਆ????
ਪਤਾ ਨੀ ਰਾਬ ਨੇ ਕਰਮ ਅਸਾਡਾ ਕਿਸ ਕਲਾਮ ਨਾਲ ਲਿਖਇਆ??
ਮੈਂ ਤਾਂ ਮਾਰੇਆ ਕੁਖ ਵਿਚ ਧੀ ਨੂ ...
ਫੇਰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਕ੍ਯੋ ਬੀਤੀ 
ਕਿਵੇ ਲੇਆਵਾ ਇਜ਼ਤ ਵਾਪਸ 
ਕਿਵੇ ਰੇਹ੍ਲਾ ਚੁਪ ਚਾਪੀਤੀ
ਵੀਰ ਵੀ ਬੇਤਹਾ ਸੋਚੀ ਜਾਵੇ
ਭੇਣ ਇਹ ਕੀ ਕਰਮ ਕਮਾਇਆ 
ਅਜ ਫੇਸਲੇ ਖੁਦ ਕਰਦੀ ਹੈ
ਅਜੇ ਕਲ ਤਾਂ ਗੁੱਡੀ ਦਾ ਵ਼ਾਹ ਸੀ ਕਰਾਇਆ
ਇਹ ਤਾਂ ਕਹਾਨੀ ਸੀ ਇਕ ਘਰ ਦੀ
ਐਸੇ ਘਰ ਨੇ ਕਈ ਕਰੋੜਾ 
ਸਮਝ ਨੀ ਆਉਂਦੀ ਦੋਸ਼ ਹੈ ਕਿਸਦਾ 
ਸਬ ਦੀਆ ਵਖਰੀਆ ਵਖਰੀਆ ਲੋੜਾ
ਤੂ ਹੀ ਦਾਤਾ ਦੱਸੀ ਮੇਨੂ 
ਮੈਂ ਕਿਧਰ ਨੂ ਜਾਵਾ????
ਕਿਸ ਨਾਲ ਰਹਾ ਤੇ ਕਿਸਨੁ ਚਾਹਵ??
ਕੀ ਕਰ?? ਜੋ ਹੋਵਾਂ ਸੁਪਨੇ ਪੂਰੇ...
ਵਿਚ ਅਸਮਾਨ ਦੇ ਉਡਦੀ ਜਾਵਾ.....
ਅਸਮਾਨ ਵਿਚ ਉਡਦੀ ਜਾਵਾ......!!!!

ਚਾਹੇ ਇਸਨੂੰ ਚੰਗਾ ਸਮਝੀਏ ਜਾਂ ਮੰਦਾ ਕਹੀਏ।

ਤੁਰਦੇ ਰਹਿਣੇ ਇਸ ਜਗਤ ਦੇ ਪਹੀਏ।

ਹੋਏ ਅਮੀਰ ਤਾਂ ਪਰਦੇ ਤਾਣ ਬੈਠੇ ਰਥ

ਸਵਾਰੀ ਭਲੀ ਤਾਂਗੇ ਜੇ ਪੈਸੇ ਹੋਏ ਗਰੀਬਾਂ ਦੇ ਹੱਥ

ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਪੈਦਲ ਪੈਂਡਾ ਪੂਰਾ ਕਰਦੇ ਰਹੀਏ।

ਸੁਹਾਗਣ ਦੇ ਮੱਥੇ ਤੇ ਸੁਨਹਿਰੀ ਟਿੱਕਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸਜਦਾ

ਰੰਡੀ ਹੋਈ ਔਰਤ ਉੱਤੇ ਚਿੱਟਾ ਕਮੀਜ਼ ਜਚਦਾ

ਦੇਜਾ ਕਿੱਕਰੇ ਛਾਵਾਂ ਧੁੱਪ ਦੇ ਸਤਾਏ ਕਹੀਏ।

ਮੁਹੱਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਹਾਂ ਮਿਲਾਓ

ਬਹਿਸ ਦੀ ਗੁੰਜਾਇਸ਼ ਦਾ ਵਹਿਮ ਦਿਲੋਂ ਮਿਟਾਓ

ਸ਼ਰੀਕਾਂ ਦੇ ਮੇਹਣੇ ਮੁਸਕਰਾਕੇ ਵਧਾਈਆਂ ਵਾਂਗਰ ਸਹੀਏ।

ਸਿਰ ਝੁਕਾਓ ਜੇ ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਜਿਉਂਣਾ ਚਾਹੋ

ਸਿਆਣਪ ਹੈ ਆਪਣੇ ਮਾਣ ਨੂੰ ਥੱਲੇ ਲਾਹੋ

ਬਣਕੇ ਸੱਤਲੁਜ ਦੇ ਪਾਣੀ ਸਮੁੰਦਰ ਵੱਲ ਵਹੀਏ।

ਇਹ ਸੰਸਾਰ ਅੱਛਿਆਂ ਨੂੰ ਸਦਾ ਬੁਰਾ ਕਹੇ

ਇਸ ਵਿੱਚ ਆਸ਼ਿਕ ਨਾ ਕਦੇ ਸੁਖੀ ਰਹੇ

ਦੁੱਖਾਂ ਦੀ ਧੋੜੀ ਵਿੱਚ ਖੜ੍ਹੀਏ ਜਾਂ ਬਹੀਏ।