ਸਫ਼ਰ ........ਅੱਗੇ ਤੁਰਿਆ
ਸਫ਼ਰ 'ਚ ਇੱਕ ਹੋਰ ਵੇਖੀ ਮੈਂ ਖੁਦਾਈ ,
ਬਹੁਤੇ ਕਾਮੇ ਖੇਤਾਂ ਵਿਚ ਕਰਨ ਬਿਜਾਈ,
ਸਾਡੇ ਲੋਕ ਤਾਂ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਨੇ ਵਹਿਲੇ ਕਰਤੇ ,
ਬੀਜ਼ ਬੀਜ਼ ਫਸਲਾਂ ਨੇ ਖੇਤ ਭਰਤੇ ,
ਇਥੇ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗੇ ਸਮਾਂ ਹੌਲੀ ਦੌੜੀ ਦਾ,
ਵੇਖ ਲਓ ਨਜ਼ਾਰਾ ਬਲਦਾਂ ਦੀ ਜੋੜੀ ਦਾ,
ਕਿਰਸਾਨੀ ਹਾਲੇ ਵੀ ਏ ਬਹਿਕ ਪਾਲਦੀ,
ਹਮਕ ਪਸੀਨੇ ਦੀ ਵੀ ਮਹਿਕ ਖਿਲਾਰਦੀ,
ਪਿੰਡ ਵੇਖ ਲੋਚੇ ਮਨ ਐਥੇ ਖੜ ਜਾਹ ,
ਝੇੜਿਆਂ ਝਮੇਲਿਆਂ ਦੀ ਛਾੜ ਪ੍ਰਵਾਹ,
ਚੁਫੇਰੇ ਨਾਲ ਜਰਾ ਤੂੰ ਵੀ ਅਖ ਤਾਂ ਮਿਲਾ,
ਘੇਰੇ ਨਾਲ ਬੋਲ ਕੋਈ ਵਿਥਿਆ ਸੁਣਾ,
ਤੇਰਾ ਦਿਲ ਕੇਹ੍ਨੂੰ ਹੈ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ,
ਖੁੱਲੀ, ਤਾਜ਼ਾ ਹਵਾ ਜਾਂ ਧੁਆਂ ਤੇ ਗਰਦਾ,
ਵਾਹਣ ਵਾਹੁੰਦਾ ਵੇਖ ਬਾਪੂ ਯਾਦ ਆ ਗਿਆ,
ਲੱਗੇ ਜਿਵੇਂ ਕਹੇ ਪੁੱਤਾ ਪਿੰਡ ਤੂੰ ਭੁਲਾ ਗਿਆ,
ਖਾਲੇ-ਵੱਟਾਂ ਨਾਲ ਦਿਲ ਹਾਲੇ ਵੀ ਜੁੜਿਐ,
ਹੌਕਾ ਭਰ ਪੀੜ ਉ'ਤੇ ਕਾਬੂ ਕਰਿਐ ,
ਪਿੰਡ ਵਾਲਾ ਜਾਂਦਾ ਨਹੀਂ ਜ਼ਿਕਰ ਕਰਿਆ ,
ਸ਼ਲਕ ਨਾ ਜਾਵੇ ਨੈਣੀਂ ਨੀਰ ਭਰਿਆ ,
.....................................
ਛੋਟੇ-ਛੋਟੇ ਖਿਤਿਆਂ 'ਚ ਬੀਜ਼ ਫਸਲਾਂ ,
ਕਰਦਿਆਂ ਰਹੀਆਂ ਨੇ ਕਮਾਈ ਨਸਲਾਂ,
ਪਹਾੜੀਆਂ ਦੇ ਵਾਂਗੂੰ ਉਚੇ ਨੀਵੇ ਖਿੱਤੇ ਨੇ,
'ਓਹਦਾ' ਸ਼ੁਕਰ ਮਨਾਉਂਦੇ ਜੀਹਨੇ ਦਿੱਤੇ ਨੇ,
ਛੋਟੇ ਸੋਹਣੇ ਘਰ ਵੇਖ ਮਨ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਬੜਾ,
ਕੀਤੇ ਕੀਤੇ ਪਾਣੀ ਧਰਤ ਲ੍ਕੋਈੰ ਸੀ ਖੜਾ,
ਇਹੀ ਹੈ ਸਚਾਈ ਜੱਟ ਦੀ ਕਮਾਈ ਦੀ,
ਪਾਰ ਕਿਥੋਂ ਪਾਈਏ ਰੱਬ ਦੀ ਖੁਦਾਈ ਦੀ,
ਸਫ਼ਰ 'ਚ ਇੱਕ ਹੋਰ ਵੇਖੀ ਮੈਂ ਖੁਦਾਈ ,
ਬਹੁਤੇ ਕਾਮੇ ਖੇਤਾਂ ਵਿਚ ਕਰਨ ਬਿਜਾਈ,
ਸਾਡੇ ਲੋਕ ਤਾਂ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਨੇ ਵਹਿਲੇ ਕਰਤੇ ,
ਬੀਜ਼ ਬੀਜ਼ ਫਸਲਾਂ ਨੇ ਖੇਤ ਭਰਤੇ ,
ਇਥੇ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗੇ ਸਮਾਂ ਹੌਲੀ ਦੌੜੀ ਦਾ,
ਵੇਖ ਲਓ ਨਜ਼ਾਰਾ ਬਲਦਾਂ ਦੀ ਜੋੜੀ ਦਾ,
ਕਿਰਸਾਨੀ ਹਾਲੇ ਵੀ ਏ ਬਹਿਕ ਪਾਲਦੀ,
ਹਮਕ ਪਸੀਨੇ ਦੀ ਵੀ ਮਹਿਕ ਖਿਲਾਰਦੀ,
ਪਿੰਡ ਵੇਖ ਲੋਚੇ ਮਨ ਐਥੇ ਖੜ ਜਾਹ ,
ਝੇੜਿਆਂ ਝਮੇਲਿਆਂ ਦੀ ਛਡ ਪ੍ਰਵਾਹ,
ਚੁਫੇਰੇ ਨਾਲ ਜਰਾ ਤੂੰ ਵੀ ਅਖ ਤਾਂ ਮਿਲਾ,
ਘੇਰੇ ਨਾਲ ਬੋਲ ਕੋਈ ਵਿਥਿਆ ਸੁਣਾ,
ਤੇਰਾ ਦਿਲ ਕੇਹ੍ਨੂੰ ਹੈ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ,
ਖੁੱਲੀ, ਤਾਜ਼ਾ ਹਵਾ ਜਾਂ ਧੁਆਂ ਤੇ ਗਰਦਾ,
ਵਾਹਣ ਵਾਹੁੰਦਾ ਵੇਖ ਬਾਪੂ ਯਾਦ ਆ ਗਿਆ,
ਲੱਗੇ ਜਿਵੇਂ ਕਹੇ ਪੁੱਤਾ ਪਿੰਡ ਤੂੰ ਭੁਲਾ ਗਿਆ,
ਖਾਲੇ-ਵੱਟਾਂ ਨਾਲ ਦਿਲ ਹਾਲੇ ਵੀ ਜੁੜਿਐ,
ਹੌਕਾ ਭਰ ਪੀੜ ਉ'ਤੇ ਕਾਬੂ ਕਰਿਐ ,
ਪਿੰਡ ਵਾਲਾ ਜਾਂਦਾ ਨਹੀਂ ਜ਼ਿਕਰ ਕਰਿਆ ,
ਸ਼ਲਕ ਨਾ ਜਾਵੇ ਨੈਣੀਂ ਨੀਰ ਭਰਿਆ ,
.....................................
ਛੋਟੇ-ਛੋਟੇ ਖਿਤਿਆਂ 'ਚ ਬੀਜ਼ ਫਸਲਾਂ ,
ਕਰਦੀਆਂ ਰਹੀਆਂ ਨੇ ਕਮਾਈ ਨਸਲਾਂ,
ਪਹਾੜੀਆਂ ਦੇ ਵਾਂਗੂੰ ਉਚੇ ਨੀਵੇ ਖਿੱਤੇ ਨੇ,
'ਓਹਦਾ' ਸ਼ੁਕਰ ਮਨਾਉਂਦੇ ਜੀਹਨੇ ਦਿੱਤੇ ਨੇ,
ਛੋਟੇ ਸੋਹਣੇ ਘਰ ਵੇਖ ਮਨ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਬੜਾ,
ਕੀਤੇ ਕੀਤੇ ਪਾਣੀ ਧਰਤ ਲ੍ਕੋਈੰ ਸੀ ਖੜਾ,
ਇਹੀ ਹੈ ਸਚਾਈ ਜੱਟ ਦੀ ਕਮਾਈ ਦੀ,
ਪਾਰ ਕਿਥੋਂ ਪਾਈਏ ਰੱਬ ਦੀ ਖੁਦਾਈ ਦੀ,
ਸਾਹਮਣੇ ਸੀ ਇੱਕ ਸਕ੍ਰੀਨ ਬਣ ਗਈ,
ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਸਤਰੰਗੀ ਪੀਂਘ ਬਣ ਗਈ,
ਪਹਾੜਾਂ ਵਿਚੋਂ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਲੰਘੇ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ,
'ਕਾਦਿਰ' ਦੀ ਰਚਨਾ ਨੇ ਦੰਗੇ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ,
ਅਸ਼ ਅਸ਼ ਕਰ ਉਠੀ ਰੂਹ ਤੱਕ ਕੇ,
ਹਰਿਆਲੀ ਭਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਾਲੀ ਜੂਹ ਤੱਕ ਕੇ,
ਬਾਰੀ ਵਿਚੋਂ ਜਦੋਂ ਸੀ ਮੈਂ ਥਲੇ ਵੇਖਿਆ,
ਨਦੀ ਕੰਡੇ ਸੋਹਣਾ ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰ ਵਸਿਆ,
ਪੁਲ ਪਾਰ ਕਰਦੇ ਮੈਂ ਸੁਣੀ ਸ਼ਾਂ ਸ਼ਾਂ,
ਟ੍ਰੇਨਿੰਗ 'ਚ ਕੈਡਿਟ ਕਰਦੇ ਸੀ ਠਾ ਠਾ,
ਉਚੇ ਜਿਹੇ ਪੁਲ ਤੋਂ ਨਜ਼ਾਰਾ ਤੱਕਿਆ,
ਸ਼ਹਿਰ 'ਕਾਲਾ ਸੰਧਿਆ' ਪਿਆਰਾ ਲੱਗਿਆ,
ਮੀਂਹ ਵਾਲੇ ਪਾਣੀ ਵੀ ਚੰਗੇ ਬੰਨੇ ਰੰਗ ਸੀ,
ਸੁਹੱਪਣ ਨੂੰ ਲਾ ਦਿੱਤੇ ਚਾਰ ਚੰਦ ਜੀ,
ਸਾਰਾ ਪਾਸਾ ਤਾਜ਼ਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਾਫ਼ ਦਿਸਦਾ ,
ਅੱਗੇ ਸੀਗਾ ਪਠਾਨਕੋਟ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਖਦਾ,
ਹਵਾਈ ਅੱਡਾ, ਸੈਨਾ ਸ਼ਾਉਣੀ, ਸਕੂਲ ਤੇ ਕਾਲਜ਼,
ਸੁਰਖਿਆ, ਤਸੱਲੀ, ਭਰੋਸਾ,ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਨਾਲ੍ਜ਼,
ਇੱਕ ਮਿੰਟ ਵਿਚ ਦਿਲ ਸਹਿਮ ਹੋ ਗਿਆ ,
ਖੌਰੈ ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਐਵੈਂ ਬਹਿਮ ਹੋ ਗਿਆ,
ਆ ਗਈ ਸੀ ਮੰਜਿਲ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆ ਰੁਕਣਾ,
ਸਫਰ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਕਦੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਮੁਕਣਾ,
ਮਨ ਲੋਚਦਾ ਸੀ ਧਰਤ ਸਵਰਗ ਵੇਖਣਾ ,
ਨਾਲੇ ਸ਼ਹਿਰ ਜੰਮੂ-ਕਸ਼ਮੀਰ ਦੇਖਣਾ,
ਨਾਲੇ ਸ਼ਹਿਰ ਜੰਮੂ-ਕਸ਼ਮੀਰ ਦੇਖਣਾ |
