ਇਸ ਦਰ ਤੋਂ ਵੀ ਠੁਕਰਾਵੀ ਨਾ
ਮੈਂ ਦਰ ਦਰ ਠੋਕਰਾਂ ਖਾ ਬੈਠਾਂ

 
ਮੇਰੀ ਝੋਲੀ ਸਖਣੀ ਖੈਰ ਬਿਨਾ
ਹਰ ਦਰ ਤੇ ਨਾਦ ਬਜਾ ਬੈਠਾਂ

ਜੋ ਤਾਨੇ ਮਿਹਣੇ ਦਾਨ ਹੋਇਆ

ਹਾਂ, ਓਹ ਵੀ ਮੈਂ ਗੁਆ ਬੈਠਾਂ

ਤੇਰੀ ਮਹਫ਼ਿਲ ਦੇ ਵਿਚ ਆ ਸਾਕੀ
ਇਕ ਜਾਮ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਲਾ ਬੈਠਾਂ

 
ਇਕ ਦਰਦ ਜਿਹਾ ਸ੍ਨਾਵਣ ਲਈ
ਕਈੰ ਹੋਰ ਵੀ ਦਰਦ ਜਗਾ ਬੈਠਾਂ

ਇਹ ਦਿਲ ਸੰਭਾਲੀ ਰਖੇਯਾ ਸੀ
ਜੋ ਆਖਰੀ ਦਾ ਤੇ ਲਾ ਬੈਠਾਂ

ਓਹ ਵਕਤ ਸਜਨੀ ਹਥ ਆਉਂਦਾ ਨਹੀਂ
ਜਦ ਗੀਤ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਗਾ ਬੈਠਾਂ

ਓ ਸਾਕੀ ਤੇਰੇ ਮੈਖਾਨੇ ਵਿਚ
ਰੰਗ ਆਪਣੀ ਰੂਹ ਦਾ ਪਾ ਬੈਠਾਂ