ਮੁਹੱਬਤ ਵਿਚ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਕਿਸੇ ਦੀ ਖੋ ਗਿਆ ਸਾਰਾ ॥

ਉਹ ਟੁੱਕੜੇ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਖ਼ੁਦ ਚੋਂ ਮਨਫ਼ੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸਾਰਾ ॥

ਉਹ ਕੱਚੀ ਉਮਰ ਵਿਚ ਐਵੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦਿਲ ਸੀ ਦੇ ਬੈਠਾ ।

ਨਵਾਂ ਘਰ ਸੀ ਮਗਰ ਪਹਿਲੀ ਹੀ ਬਾਰਿਸ਼ ਚੋ ਗਿਆ ਸਾਰਾ॥

ਹਵਾ ਆਂਉਦੀ ਰਹੇ ਇਹ ਸੋਚ ਕੇ ਖ਼ੋਲੇ ਸੀ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ।

ਤੁਫ਼ਾਂ ਘਰ ਅੰਦਰੋਂ ਉੱਠਆ ਕੇ ਬੂਹਾ ਢੋ ਗਿਆ ਸਾਰਾ ॥

ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਅੱਖ਼ਾਂ ਚ ਵਸਦਾ ਸੀ ਉਨਾਂ ਅੱਖ਼ਾਂ ਚੋਂ ਰਿਸਦਾ ਸੀ ।

ਇਸੇ ਹੀ ਕਸ਼ਮਕਸ਼ ਅੰਦਰ ਉਹ ਖ਼ਾਰਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸਾਰਾ ॥

ਇਹ ਦੁਨੀਆਂ ਜਾਦੂਗਰਨੀ ਹੈ ਬਣਾਉਂਦੀ ਮੋਮ ਨੂੰ ਪੱਥਰ ।

ਬਲੀ ਹੁਦਾਂ ਹੈ ਕਿਸਮਤ ਦਾ ਉਹ ਬਚ ਕੇ ਜੋ ਗਿਆ ਸਾਰਾ ॥

actually i cnt write anything bt i love to read good writings......

i read this smwea i love to share with all of us...........

thanx