ਹਵਾਵਾਂ ਨੇ ਮੋੜਿਆ ਚਾਹਿਆ ਸੀ ਦਰਿਆਵਾਂ ਦੇ ਵਹਿਣ  ਨੂੰ ,
ਦਰਿਆਵਾਂ ਦੀ ਹਿੱਕ ਵਿੱਚ ਜ਼ੋਰ ਸੀ ਤੋਰ ਆਪਣੀ ਉਹ ਤੁਰਦੇ ਰਹੇ..
ਸਮੁੰਦਰ 'ਚ ਰਚ ਜਾਣ ਦੇ ਹੌਂਸਲੇ ਬੁਲੰਦ ਸੀ ,
ਤਾਹੀਂਓ ਰਾਹ ਰੋਕਦੇ ਪੱਥਰ ਵੇ ਖੁਰਦੇ ਰਹੇ...
ਜੰਗਲ ਨੂੰ ਚੀਰਕੇ ਲੰਘ ਗਿਆ ਸ਼ੇਰਾਂ ਦਾ ਕਾਫਲਾ ,
ਗਿੱਦੜਾਂ ਦੇ ਪੁੱਤ ਖੁੱਡਾਂ 'ਚ ਬੈਠੇ ਹੀ ਝੁਰਦੇ ਰਹੇ...
ਛੱਡ ਪੁਰਖਿਆਂ ਦੇ ਰਾਗ ਨੂੰ ਕੌਮਾਂਤਰੀ ਜੋ ਬਣ ਗਏ ,
ਨਾ ਉਹ ਤਾਲ ਦੇ ਰਹੇ ਨਾ ਸੁਰ ਦੇ ਰਹੇ....
ਉਲੂੱਆਂ ਨੇ ਚਾਹਿਆ ਸੀ ਰਾਤ ਲੰਮੀ ਹੋ ਜਾਏ ,
ਪਰ ਧਰਤ ਨੂੰ ਰੁਸ਼ਨਾਉਣ ਲਈ ਸੂਰਜ ਨਿੱਤ ਮੁੜਦੇ ਰਹੇ...

written by ; pargat singh mastuana ..

vadiya lekhiya 22

ਬਾਈ ਜੀ ਕਮਾਲ ਦੀ ਸ਼ਾਈਰੀ ਏ ਜੀ.....ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਜੀ.

ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਜੀ .......share ਕਰਨ ਦਾ ਧੰਨਬਾਦ

ਲਾਜਵਾਬ ਬਾਈ.........