ਘਰ
(1)
ਘਰ ‘ਚੋਂ ਸਵੇਰੇ
ਇੱਕ ਵਸਤੂ ਤਿਆਰ ਹੋ ਕੇ ਨਿਕਲਦੀ ਹੈ
ਦਫ਼ਤਰ ਜਾਂਦੀ
ਬਾਜ਼ਾਰ ਗਾਹ ਆਉਂਦੀ

ਘਰ ਵਿੱਚ ਦੂਸਰੀ
ਚੁੱਲ੍ਹਾ-ਚੌਕਾ ਕਰਦੀ
ਨਿੱਕੀਆਂ ਵਸਤੂਆਂ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਦੀ
ਟੁੱਟਦੀ-ਜੁੜਦੀ

ਰਾਤ ਨੂੰ ਪਹਿਲੀ ਵਸਤੂ ਘਰ ਆਉਂਦੀ
ਦੂਜੀ ਵਸਤੂ ਨਾਲ ਸੌਂ ਜਾਂਦੀ

ਬੁੱਢਾ ਹੋਇਆ ਘਰ
ਬੂਹੇ ‘ਤੇ ਖੜ੍ਹਾ
ਬੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਉਡੀਕਦਾ ਹੈ

(2)
ਪੈਂਤੀ ਸਾਲ ਦਾ ਮੁੜ੍ਹਕਾ
ਫੇਰ ਪੈਨਸ਼ਨ ਦੀ ਥਕਾਨ
ਉਮਰ ਦਾ ਕਣ-ਕਣ ਘਰ ‘ਚ ਰਮਿਆ
ਮਰੂ ‘ਚ ਬਰਸਾਤ ਵਾਂਗ

ਘਰ ਕਦੋਂ ਕਮਰਿਆਂ ‘ਚ ਵਟਿਆ
ਪਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਲੱਗਿਆ
ਕਮਰੇ ਸੰਭ ਗਏ
ਕਮਰਿਆਂ ‘ਚ ਟੀ.ਵੀ. ਨੱਚਦੇ
ਹਾਸੇ ਭੁੜਕਦੇ ਮੱਕੀ ਦੇ ਦਾਣਿਆਂ ਵਾਂਗ

ਕਮਰਿਆਂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਬੈਠਾ ਘਰ
ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਕੰਧਾਂ ਨਾਲ
ਆਪੇ ਨਾਲ
ਤਾਰਿਆਂ ਨਾਲ

ਘਰ ਨੂੰ ਹੁਕਮ ਨਹੀਂ
ਕਮਰਿਆਂ ‘ਚ ਜਾਣ ਦਾ

(3)
ਛੱਤ ਦੀ ਭਾਲ ‘ਚ
ਸਫ਼ਰ ਨੂੰ ਪੈਰੀਂ ਬੰਨ੍ਹਦਾ
ਕੰਧਾਂ ਚੁੱਕੀ ਫਿਰਦਾ ਹੈ ਮੋਢਿਆਂ ‘ਤੇ
ਪਰ ਘਰ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ
ਆਥਣੇ ਮਾਂ ਦੀ ਗੋਦੀ ‘ਚ
ਸਿਰ ਧਰ ਸੌਂ ਜਾਂਦਾ
ਮਾਂ ਹਰ ਲੈਂਦੀ ਸਾਰਾ ਥਕੇਵਾਂ

ਅਜਿਹਾ ਘਰ ਕਿੱਥੇ ਹੈ!

(4)
ਨੌਵਾਂ ਦਹਾਕਾ ਪਾਰ ਕਰ ਚੁੱਕਿਆ ਬੁੱਢਾ
ਘਰ ਦਾ ਕੁੰਡਾ ਖੜਕਾ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਆਵਾਜ਼ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ

”ਅੰਦਰ ਤਾਂ ਹੈਗੇ ਪਰ ਬੋਲਦੇ ਹੀ ਨਹੀਂ”
ਝੀਥਾਂ ਥਾਣੀ ਦੇਖ
ਬੁੱਢਾ ਬੁੜਬੁੜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ

”ਘਰ ਤਾਂ ਤੂੰ ਵੇਚ ਗਿਆ ਏਂ ਬਾਬਾ!”
ਗਲੀ ‘ਚ ਖੜ੍ਹੀਆਂ ਤੀਵੀਆਂ ਦਸਦੀਆਂ ਨੇ

ਘਰ ਵੇਚਿਆ ਹੈ, ਮੋਹ ਨਹੀਂ
ਇਹ ਘਰ ਨਹੀਂ
ਤੀਰਥ ਹੈ…

ਹੋ ਸਕਦੈ ਅੰਦਰਲਿਆਂ ਨੂੰ ਆਵਾਜ਼ ਨਾ ਸੁਣਦੀ ਹੋਵੇ
ਜਾਂ ਮੇਰੇ ਹੱਥਾਂ ‘ਚ ਤਾਕਤ ਨਾ ਰਹੀ ਹੋਵੇ
ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੜਕਾਉਣ ਦੀ
ਬੁੱਢਾ ਸੋਚਾਂ ਦੀ ਤਾਣੀ ਬੁਣਦਾ ਹੈ

ਕਿਹੋ ਜਿਹੇ ਲੋਕ ਨੇ
”ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਦਿਨੇ ਹੀ ਕੁੰਡਾ ਮਾਰ ਲੈਂਦੇ ਨੇ”

”ਮੈਂ ਫੇਰ ਆਵਾਂਗਾ”
ਜਿਵੇਂ ਬੁੱਢਾ ਘਰ ਨੂੰ
ਸਿੱਲ੍ਹੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਪਲੋਸਦਾ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ।

ਮੋਬਾਈਲ: 98159-76485

very very nycc...thnx...bittu ji...for sharing....ਕੁਝ ਸੋਚਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਦੇ ਇਹ ਸ਼ਬਦ...

ਕਾਬਿਲੇ ਤਾਰੀਫ਼!

THANKS FOR SHAIRING