Home > Communities > Punjabi Poetry > Forum > messages
ਤੇਰੇ ਨੂਰ ਇਲਾਹੀ ਤੇ
ਕਦੀ ਰੋਹ ਵੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਤੇਰੀ ਬੇਪਰਵਾਹੀ ਤੇ,
ਬੜਾ ਮੋਹ ਵੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ , ਤੇਰੇ ਨੂਰ ਇਲਾਹੀ ਤੇ,
ਕਿਤੇ ਦੁੱਧ ਵੀ ਡੁਲਦਾ ਹੈ, ਕਿਤੇ ਪਾਣੀ ਨਾ ਲੱਭਦਾ,
ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਕੌਣ ਕਹੇ , ਤੂੰ ਮਾਲਕ ਹੈਂ ਸਭ ਦਾ,
ਕੋਈ ਤੇਰੇ ਜਿਹਾ ਜ਼ੁਲਮੀ ਨ, ਨਾ ਤੇਰੇ ਜਿਹਾ ਦਾਤਾਰ ,
ਤੇਰੀ ਕੌਤਕ ਰਮਜਾਂ ਦਾ ,ਹੈ ਕੋਈ ਆਰ ਨਾ ਪਾਰ,
ਤੂੰ ਖੋਹ ਲਵੇਂ ਹੱਸ ਦੇ ਤੋਂ, ਤੇ ਰੋਂਦੇ ਨੂੰ ਦਿੰਨਾਂ ਹੈਂ
ਮਨ ਵਿਚ ਹੀ ਟੋਲਾਂ ਜੇ, ਤੂੰ ਨੇੜੇ ਕਿੰਨਾ ਹੈਂ
ਜੰਮਨ ਤੇ ਮਰਨੇ ਦੇ, ਕਿਸੇ ਗੇੜ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹਾਂ
ਜਾਂ ਤੇਰੇ ਦਿਲ ਪਰਚਾਵੇ ਦੀ ਖੇਡ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹਾਂ
ਇਹ ਜਾਣੇ ਤੂੰ ਹੀ ਬੱਸ ਨਾ ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਕੋਈ
ਹੋਣੀ ਅਨਹੋਣੀ ਵਿੱਚ ਹੈ ਤੇਰੀ ਰ੍ਮਜ ਕੋਈ..........ਕੋਮਲਦੀਪ
03 Jun 2015
Ohhh wow !,,,amazing. .. Awesome writing. ..well done. .. Jio. ..
05 Jun 2015
Nice
ਬਾਖੂਬ... ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਕੋਮਲ ਜੀ.... ਰਬ ਰਾਖਾ....
05 Jun 2015
ਵਾਹ ਜੀ ਵਾਹ !
ਕੋਮਲ ਜੀ, ਤੁਹਾਡੀ ਇਹ ਰਚਨਾ ਬਾ-ਕਮਾਲ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸਾਨੂ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੇ ਪੰਘੂੜੇ ਤੇ ਝੂਟੇ ਦੁਆਉਂਦੀ ਹੈ - ਕਦੇ ਮਾਲਕ ਦੇ ਵਾਰੇ-ਵਾਰੇ ਜਾਂਦੀ ਅਤੇ ਕਦੇ ਕੁਦਰਤ ਅਤੇ ਕਾਦਰ ਵਿਰੋਧੀ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨਾਲ ਸਾਡੀ ਇਨਸਾਨੀ ਫਿਤਰਤ ਅਤੇ ਸਾਡੀ ਬੌਣੀ ਸੋਚ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਵਾਉਂਦੀ ਹੈ |
ਗੱਲਾਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿਚ ਬੜੀ ਡੂੰਘੀ ਰਮਜ਼ ਦੀ ਫਲਸਫੇ ਭਰੀ ਗੱਲ ਇੰਜ ਕਹਿ ਗਏ ਓ, ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਸੁਚੱਜੀ ਸਵਾਣੀ ਸਹਿਜੇ ਈ ਆਪਣੀ ਰਸੋਈ ਚੋਂ ਹਲਦੀ ਲੈ, ਜ਼ਖਮ ਤੇ ਲਾ ਕੇ ਡਾਕਟਰ ਦੀ ਫਰਸਟਏਡ ਨੂੰ ਮਾਤ ਦੇ ਦੇਵੇ |
Wonderful attempt !!!
ਤੇਰੇ ਨੂਰ ਇਲਾਹੀ ਤੇ
ਕਦੀ ਰੋਹ ਵੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਤੇਰੀ ਬੇਪਰਵਾਹੀ ਤੇ, (Oh, so very mundane and human)
ਬੜਾ ਮੋਹ ਵੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਤੇਰੇ ਨੂਰ ਇਲਾਹੀ ਤੇ | (Hmm ! Blow hot and cold in same breath ?)
ਕਿਤੇ ਦੁੱਧ ਵੀ ਡੁਲਦਾ (ਡੁਲ੍ਹਦਾ) ਹੈ, ਕਿਤੇ ਪਾਣੀ ਨਾ ਲੱਭਦਾ, (ਕਿਧਰੇ ਬੇਅੰਤ ਬਰਕਤਾਂ, ਕਿਤੇ ਸਖਤੀ ਵੀ...)
ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਕੌਣ ਕਹੇ, ਤੂੰ ਮਾਲਕ ਹੈਂ ਸਭ ਦਾ | (ਉਦ੍ਹੇ ਰੰਗ ਓਹੀ ਜਾਣੇ - ਮੇਰੀ ਮੱਤ ਥੋੜੀ ਰਾਮ !)
ਕੋਈ ਤੇਰੇ ਜਿਹਾ ਜ਼ੁਲਮੀ ਨ, ਨਾ ਤੇਰੇ ਜਿਹਾ ਦਾਤਾਰ, (Ha Ha, ਇਨਸਾਨੀ ਬੌਣੀ ਸੋਚ ਦੇ ਖੁਲ੍ਹੇ ਦੀਦਾਰੇ )
ਤੇਰੀਆਂ ਕੌਤਕ ਰਮਜਾਂ ਦਾ, ਹੈ ਕੋਈ ਆਰ ਨਾ ਪਾਰ | (And finally resignation....)
ਤੂੰ ਖੋਹ ਲਵੇਂ (ਲਏਂ) ਹੱਸਦੇ ਤੋਂ, ਤੇ ਰੋਂਦੇ ਨੂੰ ਦਿੰਨਾਂ ਹੈਂ,
ਮਨ ਵਿਚ ਹੀ ਟੋਲਾਂ ਜੇ, ਤੂੰ ਨੇੜੇ ਕਿੰਨਾ ਹੈਂ |
ਜੰਮਨ (ਜੰਮਣ) ਤੇ ਮਰਨੇ ਦੇ, ਕਿਸੇ ਗੇੜ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹਾਂ, (A mortal wonders...)
ਜਾਂ ਤੇਰੇ ਦਿਲ ਪਰਚਾਵੇ ਦੀ ਖੇਡ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹਾਂ | (Semblance of a glimpse of understanding)
ਇਹ ਜਾਣੇ ਤੂੰ ਹੀ ਬੱਸ, ਨਾ ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਕੋਈ,
ਹੋਣੀ ਅਨਹੋਣੀ ਵਿੱਚ ਹੈ ਤੇਰੀ ਗੁੱਝੀ ਰਮਜ਼ ਕੋਈ |
Ten O Ten !
God Bless !
ਵਾਹ ਜੀ ਵਾਹ !
ਕੋਮਲ ਜੀ, ਤੁਹਾਡੀ ਇਹ ਰਚਨਾ ਬਾ-ਕਮਾਲ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸਾਨੂ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੇ ਪੰਘੂੜੇ ਤੇ ਝੂਟੇ ਦੁਆਉਂਦੀ ਹੈ - ਕਦੇ ਮਾਲਕ ਦੇ ਵਾਰੇ-ਵਾਰੇ ਜਾਂਦੀ ਅਤੇ ਕਦੇ ਕੁਦਰਤ ਅਤੇ ਕਾਦਰ ਵਿਰੋਧੀ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨਾਲ ਸਾਡੀ ਇਨਸਾਨੀ ਫਿਤਰਤ ਅਤੇ ਸਾਡੀ ਬੌਣੀ ਸੋਚ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਵਾਉਂਦੀ ਹੈ |
ਗੱਲਾਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿਚ ਬੜੀ ਡੂੰਘੀ ਰਮਜ਼ ਦੀ ਫਲਸਫੇ ਭਰੀ ਗੱਲ ਇੰਜ ਕਹਿ ਗਏ ਓ, ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਸੁਚੱਜੀ ਸਵਾਣੀ ਸਹਿਜੇ ਈ ਆਪਣੀ ਰਸੋਈ ਚੋਂ ਹਲਦੀ ਲੈ, ਜ਼ਖਮ ਤੇ ਲਾ ਕੇ ਡਾਕਟਰ ਦੀ ਫਰਸਟਏਡ ਨੂੰ ਮਾਤ ਦੇ ਦੇਵੇ |
Wonderful attempt !!!
ਤੇਰੇ ਨੂਰ ਇਲਾਹੀ ਤੇ
ਕਦੀ ਰੋਹ ਵੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਤੇਰੀ ਬੇਪਰਵਾਹੀ ਤੇ, (Oh, so very mundane and human)
ਬੜਾ ਮੋਹ ਵੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਤੇਰੇ ਨੂਰ ਇਲਾਹੀ ਤੇ | (Hmm ! Blow hot and cold in same breath ?)
ਕਿਤੇ ਦੁੱਧ ਵੀ ਡੁਲਦਾ (ਡੁਲ੍ਹਦਾ) ਹੈ, ਕਿਤੇ ਪਾਣੀ ਨਾ ਲੱਭਦਾ, (ਕਿਧਰੇ ਬੇਅੰਤ ਬਰਕਤਾਂ, ਕਿਤੇ ਸਖਤੀ ਵੀ...)
ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਕੌਣ ਕਹੇ, ਤੂੰ ਮਾਲਕ ਹੈਂ ਸਭ ਦਾ | (ਉਦ੍ਹੇ ਰੰਗ ਓਹੀ ਜਾਣੇ - ਮੇਰੀ ਮੱਤ ਥੋੜੀ ਰਾਮ !)
ਕੋਈ ਤੇਰੇ ਜਿਹਾ ਜ਼ੁਲਮੀ ਨ, ਨਾ ਤੇਰੇ ਜਿਹਾ ਦਾਤਾਰ, (Ha Ha, ਇਨਸਾਨੀ ਬੌਣੀ ਸੋਚ ਦੇ ਖੁਲ੍ਹੇ ਦੀਦਾਰੇ )
ਤੇਰੀਆਂ ਕੌਤਕ ਰਮਜਾਂ ਦਾ, ਹੈ ਕੋਈ ਆਰ ਨਾ ਪਾਰ | (And finally resignation....)
ਤੂੰ ਖੋਹ ਲਵੇਂ (ਲਏਂ) ਹੱਸਦੇ ਤੋਂ, ਤੇ ਰੋਂਦੇ ਨੂੰ ਦਿੰਨਾਂ ਹੈਂ,
ਮਨ ਵਿਚ ਹੀ ਟੋਲਾਂ ਜੇ, ਤੂੰ ਨੇੜੇ ਕਿੰਨਾ ਹੈਂ |
ਜੰਮਨ (ਜੰਮਣ) ਤੇ ਮਰਨੇ ਦੇ, ਕਿਸੇ ਗੇੜ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹਾਂ, (A mortal wonders...)
ਜਾਂ ਤੇਰੇ ਦਿਲ ਪਰਚਾਵੇ ਦੀ ਖੇਡ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹਾਂ | (Semblance of a glimpse of understanding)
ਇਹ ਜਾਣੇ ਤੂੰ ਹੀ ਬੱਸ, ਨਾ ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਕੋਈ,
ਹੋਣੀ ਅਨਹੋਣੀ ਵਿੱਚ ਹੈ ਤੇਰੀ ਗੁੱਝੀ ਰਮਜ਼ ਕੋਈ |
Ten O Ten !
God Bless !
ਵਾਹ ਜੀ ਵਾਹ !
ਕੋਮਲ ਜੀ, ਤੁਹਾਡੀ ਇਹ ਰਚਨਾ ਬਾ-ਕਮਾਲ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸਾਨੂ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੇ ਪੰਘੂੜੇ ਤੇ ਝੂਟੇ ਦੁਆਉਂਦੀ ਹੈ - ਕਦੇ ਮਾਲਕ ਦੇ ਵਾਰੇ-ਵਾਰੇ ਜਾਂਦੀ ਅਤੇ ਕਦੇ ਕੁਦਰਤ ਅਤੇ ਕਾਦਰ ਵਿਰੋਧੀ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨਾਲ ਸਾਡੀ ਇਨਸਾਨੀ ਫਿਤਰਤ ਅਤੇ ਸਾਡੀ ਬੌਣੀ ਸੋਚ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਵਾਉਂਦੀ ਹੈ |
ਗੱਲਾਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿਚ ਬੜੀ ਡੂੰਘੀ ਰਮਜ਼ ਦੀ ਫਲਸਫੇ ਭਰੀ ਗੱਲ ਇੰਜ ਕਹਿ ਗਏ ਓ, ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਸੁਚੱਜੀ ਸਵਾਣੀ ਸਹਿਜੇ ਈ ਆਪਣੀ ਰਸੋਈ ਚੋਂ ਹਲਦੀ ਲੈ, ਜ਼ਖਮ ਤੇ ਲਾ ਕੇ ਡਾਕਟਰ ਦੀ ਫਰਸਟਏਡ ਨੂੰ ਮਾਤ ਦੇ ਦੇਵੇ |
Wonderful attempt !!!
ਤੇਰੇ ਨੂਰ ਇਲਾਹੀ ਤੇ
ਕਦੀ ਰੋਹ ਵੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਤੇਰੀ ਬੇਪਰਵਾਹੀ ਤੇ, (Oh, so very mundane and human)
ਬੜਾ ਮੋਹ ਵੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਤੇਰੇ ਨੂਰ ਇਲਾਹੀ ਤੇ | (Hmm ! Blow hot and cold in same breath ?)
ਕਿਤੇ ਦੁੱਧ ਵੀ ਡੁਲਦਾ (ਡੁਲ੍ਹਦਾ) ਹੈ, ਕਿਤੇ ਪਾਣੀ ਨਾ ਲੱਭਦਾ, (ਕਿਧਰੇ ਬੇਅੰਤ ਬਰਕਤਾਂ, ਕਿਤੇ ਸਖਤੀ ਵੀ...)
ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਕੌਣ ਕਹੇ, ਤੂੰ ਮਾਲਕ ਹੈਂ ਸਭ ਦਾ | (ਉਦ੍ਹੇ ਰੰਗ ਓਹੀ ਜਾਣੇ - ਮੇਰੀ ਮੱਤ ਥੋੜੀ ਰਾਮ !)
ਕੋਈ ਤੇਰੇ ਜਿਹਾ ਜ਼ੁਲਮੀ ਨ, ਨਾ ਤੇਰੇ ਜਿਹਾ ਦਾਤਾਰ, (Ha Ha, ਇਨਸਾਨੀ ਬੌਣੀ ਸੋਚ ਦੇ ਖੁਲ੍ਹੇ ਦੀਦਾਰੇ )
ਤੇਰੀਆਂ ਕੌਤਕ ਰਮਜਾਂ ਦਾ, ਹੈ ਕੋਈ ਆਰ ਨਾ ਪਾਰ | (And finally resignation....)
ਤੂੰ ਖੋਹ ਲਵੇਂ (ਲਏਂ) ਹੱਸਦੇ ਤੋਂ, ਤੇ ਰੋਂਦੇ ਨੂੰ ਦਿੰਨਾਂ ਹੈਂ,
ਮਨ ਵਿਚ ਹੀ ਟੋਲਾਂ ਜੇ, ਤੂੰ ਨੇੜੇ ਕਿੰਨਾ ਹੈਂ |
ਜੰਮਨ (ਜੰਮਣ) ਤੇ ਮਰਨੇ ਦੇ, ਕਿਸੇ ਗੇੜ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹਾਂ, (A mortal wonders...)
ਜਾਂ ਤੇਰੇ ਦਿਲ ਪਰਚਾਵੇ ਦੀ ਖੇਡ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹਾਂ | (Semblance of a glimpse of understanding)
ਇਹ ਜਾਣੇ ਤੂੰ ਹੀ ਬੱਸ, ਨਾ ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਕੋਈ,
ਹੋਣੀ ਅਨਹੋਣੀ ਵਿੱਚ ਹੈ ਤੇਰੀ ਗੁੱਝੀ ਰਮਜ਼ ਕੋਈ |
Ten O Ten !
God Bless !
ਵਾਹ ਜੀ ਵਾਹ !
ਕੋਮਲ ਜੀ, ਤੁਹਾਡੀ ਇਹ ਰਚਨਾ ਬਾ-ਕਮਾਲ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸਾਨੂ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੇ ਪੰਘੂੜੇ ਤੇ ਝੂਟੇ ਦੁਆਉਂਦੀ ਹੈ - ਕਦੇ ਮਾਲਕ ਦੇ ਵਾਰੇ-ਵਾਰੇ ਜਾਂਦੀ ਅਤੇ ਕਦੇ ਕੁਦਰਤ ਅਤੇ ਕਾਦਰ ਵਿਰੋਧੀ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨਾਲ ਸਾਡੀ ਇਨਸਾਨੀ ਫਿਤਰਤ ਅਤੇ ਸਾਡੀ ਬੌਣੀ ਸੋਚ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਵਾਉਂਦੀ ਹੈ |
ਗੱਲਾਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿਚ ਬੜੀ ਡੂੰਘੀ ਰਮਜ਼ ਦੀ ਫਲਸਫੇ ਭਰੀ ਗੱਲ ਇੰਜ ਕਹਿ ਗਏ ਓ, ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਸੁਚੱਜੀ ਸਵਾਣੀ ਸਹਿਜੇ ਈ ਆਪਣੀ ਰਸੋਈ ਚੋਂ ਹਲਦੀ ਲੈ, ਜ਼ਖਮ ਤੇ ਲਾ ਕੇ ਡਾਕਟਰ ਦੀ ਫਰਸਟਏਡ ਨੂੰ ਮਾਤ ਦੇ ਦੇਵੇ |
Wonderful attempt !!!
ਤੇਰੇ ਨੂਰ ਇਲਾਹੀ ਤੇ
ਕਦੀ ਰੋਹ ਵੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਤੇਰੀ ਬੇਪਰਵਾਹੀ ਤੇ, (Oh, so very mundane and human)
ਬੜਾ ਮੋਹ ਵੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਤੇਰੇ ਨੂਰ ਇਲਾਹੀ ਤੇ | (Hmm ! Blow hot and cold in same breath ?)
ਕਿਤੇ ਦੁੱਧ ਵੀ ਡੁਲਦਾ (ਡੁਲ੍ਹਦਾ) ਹੈ, ਕਿਤੇ ਪਾਣੀ ਨਾ ਲੱਭਦਾ, (ਕਿਧਰੇ ਬੇਅੰਤ ਬਰਕਤਾਂ, ਕਿਤੇ ਸਖਤੀ ਵੀ...)
ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਕੌਣ ਕਹੇ, ਤੂੰ ਮਾਲਕ ਹੈਂ ਸਭ ਦਾ | (ਉਦ੍ਹੇ ਰੰਗ ਓਹੀ ਜਾਣੇ - ਮੇਰੀ ਮੱਤ ਥੋੜੀ ਰਾਮ !)
ਕੋਈ ਤੇਰੇ ਜਿਹਾ ਜ਼ੁਲਮੀ ਨ, ਨਾ ਤੇਰੇ ਜਿਹਾ ਦਾਤਾਰ, (Ha Ha, ਇਨਸਾਨੀ ਬੌਣੀ ਸੋਚ ਦੇ ਖੁਲ੍ਹੇ ਦੀਦਾਰੇ )
ਤੇਰੀਆਂ ਕੌਤਕ ਰਮਜਾਂ ਦਾ, ਹੈ ਕੋਈ ਆਰ ਨਾ ਪਾਰ | (And finally resignation....)
ਤੂੰ ਖੋਹ ਲਵੇਂ (ਲਏਂ) ਹੱਸਦੇ ਤੋਂ, ਤੇ ਰੋਂਦੇ ਨੂੰ ਦਿੰਨਾਂ ਹੈਂ,
ਮਨ ਵਿਚ ਹੀ ਟੋਲਾਂ ਜੇ, ਤੂੰ ਨੇੜੇ ਕਿੰਨਾ ਹੈਂ |
ਜੰਮਨ (ਜੰਮਣ) ਤੇ ਮਰਨੇ ਦੇ, ਕਿਸੇ ਗੇੜ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹਾਂ, (A mortal wonders...)
ਜਾਂ ਤੇਰੇ ਦਿਲ ਪਰਚਾਵੇ ਦੀ ਖੇਡ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹਾਂ | (Semblance of a glimpse of understanding)
ਇਹ ਜਾਣੇ ਤੂੰ ਹੀ ਬੱਸ, ਨਾ ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਕੋਈ,
ਹੋਣੀ ਅਨਹੋਣੀ ਵਿੱਚ ਹੈ ਤੇਰੀ ਗੁੱਝੀ ਰਮਜ਼ ਕੋਈ |
Ten O Ten !
God Bless !
Yoy may enter 30000 more characters.
05 Jun 2015
Thaaaanx Jagjit sir,had vaar di tarah Kavita nalo vadia us da vishleshan!!!!!!!!eh vi sikhna paina...Bahut dhanvaad...meri personal favourite kavita hai eh ....is ch Tusi 10/10 ditte.....thaaanx sir
06 Jun 2015
ਕੋਮਲਦੀਪ ਮੈਮ ਬਹੁਤ ਖੂਬ ਰਚਨਾ ਪੇਸ ਕੀਤੀ ਏ ਤੁਸੀ,
"ਏਕ ਨੂਰ ਨੇ ਸਭ ਜਗ ਉਪਜਿਆ.." ਉਸ ਨੂਰ ਲਈ ਤੁਹਾਡਾ ਰੋਹ, ਮੋਹ, ਉਸ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਸਭ ਸੰਸੇ, ਸਭ ਕੁਝ ਤੁਸੀ ਬਹੁਤ ਹੀ ਕਮਾਲ ਢੰਗ ਨਾਲ ਬਿਆਂ ਕੀਤਾ ਏ ਤੁਸੀ,ੲਿਕ ਸ਼ੇਅਰ ਯਾਦ ਆ ਗਿਆ ਪੜ੍ਹ ਕੇ,
' ਮੇਰੇ ਮੌਲਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੰਗਤਿਆਂ ਨੂੰ ਜੋ ਕੁਝ ਦਿੱਤਾ ਵੱਖੋ ਵੱਖ ਦਿੱਤਾ
ਉਦ੍ਹੀ ਵੰਡ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਬੜਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਕਿਤੇ ਲੱਖਾ ਦਿੱਤਾ ਕਿਤੇ ਕੱਖ ਦਿੱਤਾ
ਭਰਿਆ ਦਿਲ ਸੀ ਦਿੱਤਾ ਮੁਹੱਬਤਾਂ ਦਾ ਮੈਨੂੰ ਲੱਖ ਦਾ ਵੀ ਸਵਾ ਲੱਖ ਦਿੱਤਾ '
-: ਉਸਤਾਦ ਦਾਮਨ
ਸ਼ੇਅਰ ਕਰਨ ਲਈ ਸ਼ੁਕਰੀਆ ਮੈਮ ।
ਕੋਮਲਦੀਪ ਮੈਮ ਬਹੁਤ ਖੂਬ ਰਚਨਾ ਪੇਸ ਕੀਤੀ ਏ ਤੁਸੀ,
"ਏਕ ਨੂਰ ਨੇ ਸਭ ਜਗ ਉਪਜਿਆ.." ਉਸ ਨੂਰ ਲਈ ਤੁਹਾਡਾ ਰੋਹ, ਮੋਹ, ਉਸ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਸਭ ਸੰਸੇ, ਸਭ ਕੁਝ ਤੁਸੀ ਬਹੁਤ ਹੀ ਕਮਾਲ ਢੰਗ ਨਾਲ ਬਿਆਂ ਕੀਤਾ ਏ ਤੁਸੀ,ੲਿਕ ਸ਼ੇਅਰ ਯਾਦ ਆ ਗਿਆ ਪੜ੍ਹ ਕੇ,
' ਮੇਰੇ ਮੌਲਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੰਗਤਿਆਂ ਨੂੰ ਜੋ ਕੁਝ ਦਿੱਤਾ ਵੱਖੋ ਵੱਖ ਦਿੱਤਾ
ਉਦ੍ਹੀ ਵੰਡ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਬੜਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਕਿਤੇ ਲੱਖਾ ਦਿੱਤਾ ਕਿਤੇ ਕੱਖ ਦਿੱਤਾ
ਭਰਿਆ ਦਿਲ ਸੀ ਦਿੱਤਾ ਮੁਹੱਬਤਾਂ ਦਾ ਮੈਨੂੰ ਲੱਖ ਦਾ ਵੀ ਸਵਾ ਲੱਖ ਦਿੱਤਾ '
-: ਉਸਤਾਦ ਦਾਮਨ
ਸ਼ੇਅਰ ਕਰਨ ਲਈ ਸ਼ੁਕਰੀਆ ਮੈਮ ।
Yoy may enter 30000 more characters.
15 Jun 2015
ਸਭ ਤੋਂ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੁੰਦਾ ਕਵਿਤਾ ਲਿਖਣਾ ਤੇ ਓਸਤੋੰ ਵੀ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੁੰਦਾ ਰੂਹਾਨੀ ਕਵਿਤਾ ਨੂੰ ਲਿਖਣਾ ,................ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਲਿਖਿਆ ਆਪ ਜੀ ਨੇ ,.................written so well ,..................God Grace...............great
28 Jun 2015