ਨੈਣੀ ਚੜਿਆ ਖੁਮਾਰ
ਹਾਸਾ ਮੁਖ ਦਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ
ਵੇਖ਼ ਤੈਨੂ ਲਹਿੰਦੀ ਅਖੀਆਂ ਦੀ ਭੁਖ ਹਾਨਣੇ,
ਤੇਰਾ ਸਜਰੀ ਸਵੇਰ ਜਿਹਾ ਮੁਖ ਹਾਨਣੇ!
ਉਠਕੇ ਸਵੇਰੇ ਜਦੋਂ ਲੈਂਦੀ ਅੰਗੜਾਈ ਨੀ
ਤੂੰ ਤਾਂ ਫੁੱਲ ਪਤੀਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਮਾਤ ਪਾਈ ਨੀ
ਤੈਥੋਂ ਮੰਗਦੇ ਨੇ ਤਾਜ਼ਗੀ ਇਹ ਰੁਖ ਹਾਨਣੇ,
ਤੇਰਾ ਸਜਰੀ ਸਵੇਰ ਜਿਹਾ ਮੁਖ ਹਾਨਣੇ!
ਤਾਰਿਨ੍ਜਨਾ ਚ ਬ਼ਹ ਕੇ ਜਦ ਛੇੜੇ ਕੋਈ ਗੀਤ
ਪਤਿਆਂ ਦੀ ਖੜ ਖੜ ਨਾਲ ਦੇੰਦੀ ਏ ਸੰਗੀਤ
ਅਖਾਂ ਬੋਲਦੀਆਂ ਬੁੱਲ ਤੇਰੇ ਚੁਪ ਹਾਨਣੇ,
ਤੇਰਾ ਸਜਰੀ ਸਵੇਰ ਜਿਹਾ ਮੁਖ ਹਾਨਣੇ!
ਮੈਨੂ ਤਾਂ ਤੂੰ ਲਗਦੀ ਏ ਕੋਈ ਸੋਹਣਾ ਖਾਬ ਤੂੰ
ਇਸ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਬਾਗ ਵਿਚ ਮਹਿਕਦਾ ਗੁਲਾਬ ਤੂੰ
ਵੇਖ਼ ਤੈਨੂ ਭੁੱਲ ਜਾਣ ਸਾਰੇ ਦੁਖ ਹਾਨਣੇ,
ਤੇਰਾ ਸਜਰੀ ਸਵੇਰ ਜਿਹਾ ਮੁਖ ਹਾਨਣੇ!
ਗੁਰਿੰਦਰ ਦੀ ਅਖ੍ਹ ਤੈਨੂ ਤਕਦੀ ਨਾ ਥਕਦੀ
ਗੁਰਿੰਦਰ ਦੀ ਕਲਮ ਤੈਨੂ ਲਿਖਦੀ ਨਾ ਥਕਦੀ
ਓਹ ਤਾ ਰਿਹਾ ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਵਿਚ ਧੁਖ ਹਾਨਣੇ,
ਤੇਰਾ ਸਜਰੀ ਸਵੇਰ ਜਿਹਾ ਮੁਖ ਹਾਨਣੇ!
ਨੈਣੀ ਚੜਿਆ ਖੁਮਾਰ
ਹਾਸਾ ਮੁਖ ਦਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ
ਵੇਖ਼ ਤੈਨੂ ਲਹਿੰਦੀ ਅਖੀਆਂ ਦੀ ਭੁਖ ਹਾਨਣੇ,
ਤੇਰਾ ਸਜਰੀ ਸਵੇਰ ਜਿਹਾ ਮੁਖ ਹਾਨਣੇ!
ਉਠਕੇ ਸਵੇਰੇ ਜਦੋਂ ਲੈਂਦੀ ਅੰਗੜਾਈ ਨੀ
ਤੂੰ ਤਾਂ ਫੁੱਲ ਪਤੀਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਮਾਤ ਪਾਈ ਨੀ
ਤੈਥੋਂ ਮੰਗਦੇ ਨੇ ਤਾਜ਼ਗੀ ਇਹ ਰੁਖ ਹਾਨਣੇ,
ਤੇਰਾ ਸਜਰੀ ਸਵੇਰ ਜਿਹਾ ਮੁਖ ਹਾਨਣੇ!
ਤਾਰਿਨ੍ਜਨਾ ਚ ਬ਼ਹ ਕੇ ਜਦ ਛੇੜੇ ਕੋਈ ਗੀਤ
ਪਤਿਆਂ ਦੀ ਖੜ ਖੜ ਨਾਲ ਦੇੰਦੀ ਏ ਸੰਗੀਤ
ਅਖਾਂ ਬੋਲਦੀਆਂ ਬੁੱਲ ਤੇਰੇ ਚੁਪ ਹਾਨਣੇ,
ਤੇਰਾ ਸਜਰੀ ਸਵੇਰ ਜਿਹਾ ਮੁਖ ਹਾਨਣੇ!
ਮੈਨੂ ਤਾਂ ਤੂੰ ਲਗਦੀ ਏ ਕੋਈ ਸੋਹਣਾ ਖਾਬ ਤੂੰ
ਇਸ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਬਾਗ ਵਿਚ ਮਹਿਕਦਾ ਗੁਲਾਬ ਤੂੰ
ਵੇਖ਼ ਤੈਨੂ ਭੁੱਲ ਜਾਣ ਸਾਰੇ ਦੁਖ ਹਾਨਣੇ,
ਤੇਰਾ ਸਜਰੀ ਸਵੇਰ ਜਿਹਾ ਮੁਖ ਹਾਨਣੇ!
ਗੁਰਿੰਦਰ ਦੀ ਅਖ੍ਹ ਤੈਨੂ ਤਕਦੀ ਨਾ ਥਕਦੀ
ਗੁਰਿੰਦਰ ਦੀ ਕਲਮ ਤੈਨੂ ਲਿਖਦੀ ਨਾ ਥਕਦੀ
ਓਹ ਤਾ ਰਿਹਾ ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਵਿਚ ਧੁਖ ਹਾਨਣੇ,
ਤੇਰਾ ਸਜਰੀ ਸਵੇਰ ਜਿਹਾ ਮੁਖ ਹਾਨਣੇ!