ਨੋਟ : ਪਾਠਕ, ਮਾਵੀ ਜੀ ਦੀ ਇਸ ਸੁੰਦਰ ਰਚਨਾ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਸਹਿਜ ਹੀ ਜਾਣ ਸਕਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ (ਪਾਠਕਾਂ ਦੀ) ਹੈਸੀਅਤ ਕਿੰਨੀ ਊਚੀ ਹੈ; ਲੇਖਕ ਲਈ ਅਤੇ ਚੰਗੇ ਸਾਹਿਤ ਦੀ ਰਚਨਾ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕੀ ਮਹੱਤਵ ਹੈ |
ਪਾਠਕ
ਪਾਠਕ, ਕਵਿਤਾ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ...........
ਜਿਵੇਂ ਗਲੀ ‘ਚ ਖੇਡ ਕੇ ਆਏ ਬਾਲ ਦਾ
ਮਾਂ ਮੂੰਹ ਮੱਥਾ ਸੁਆਰਦੀ ਹੈ ,
ਵਗਦੀ ਨਲੀ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਛਟੱਕ ਦਿੰਦੀ ਹੈ,
ਡਿਗਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਕੱਛੇ ਨੂੰ ਨੇਫ਼ੇ ‘ਚ ਅੜੰਗ ਦਿੰਦੀ ਹੈ,
ਖਿੰਡੇ ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਪਲੋਸ ਕੇ ਰੁਮਾਲ ਥੱਲੇ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ।
ਮੱਥੇ ਦੇ ਪਸੀਨੇ ਨੂੰ ਚੁੰਨੀ ਨਾਲ ਲਿੱਪ ਜੇ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ।
ਤੇ ਬਾਲ ਤਰੋ-ਤਾਜ਼ਾ ਹੋ ਕੇ ਦੁਬਾਰਾ ਖੇਡਣ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।
ਮੈਂ ਤਾਂ ਹੁਣ ਵੱਡਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹਾਂ,
ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਮੱਥਾ ਆਪ ਸੁਆਰ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ,
ਆਪਣੀ ਨਲੀ ਵੀ ਆਪੇ ਪੋਚ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ,
ਆਪਣੇ ਕੱਛੇ ਨੂੰ ਨੇਫ਼ੇ ‘ਚ ਅੜੰਗ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ,
ਮੱਥੇ ਦੇ ਪਸੀਨੇ ਨੂੰ ਉਂਗਲ ਨਾਲ ਛੰਡ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ,
ਖਿੰਡੇ ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਰੁਮਾਲ ਥੱਲੇ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ ।
ਪਰ ਮੇਰੀ ਹੁਣੇ ਜੰਮੀ ਕਵਿਤਾ ਇਹ ਸਭ ਆਪ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ,
ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਨਵੀਂ ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਬੋਟ,
ਆਪਣੇ ਉਂਜਲ ‘ਚ ਰੱਖ ਕੇ ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ ਕਰਦਾ ਹਾਂ,
ਤੇ ਤੂੰ ਉਸ ਦੇ ਨਵੇਂ ਨਵੇਂ ਪਰ ਪਲੋਸ ਦਿੰਦੀ ਹੋ,
ਉਸਦੀਆਂ ਕੱਛਾਂ ‘ਚ ਫੂਕ ਮਾਰ ਦਿੰਦੀ ਹੋ,
ਉਸਦੀ ਚੁੰਝ ਤੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਠੋਲਾ ਮਾਰਦੀ ਹੋ,
ਉਸ ਦੇ ਪੈਰ ਤੇ ਆਲੀਉ ਪਾਲੀਉ ਕਰਦੀ ਹੋ,
ਤੇ ਬੋਟ ਉੜਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।
‘ਤੇ ਇਹ ਉੜਦੀ ਹੋਈ ਕਵਿਤਾ ਸਭ ਦਾ ਮਨ ਮੋਹ ਲੈਂਦੀ ਹੈ ।
ਮਾਵੀ
ਨੋਟ : ਮਾਵੀ ਜੀ ਦੀ ਇਸ ਸੁੰਦਰ ਰਚਨਾ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਪਾਠਕ ਸਹਿਜ ਹੀ ਜਾਣ ਸਕਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ (ਪਾਠਕਾਂ ਦੀ) ਹੈਸੀਅਤ ਕਿੰਨੀ ਊਚੀ ਹੈ; ਲੇਖਕ ਲਈ ਅਤੇ ਚੰਗੇ ਸਾਹਿਤ ਦੀ ਰਚਨਾ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕੀ ਮਹੱਤਵ ਹੈ |
ਪਾਠਕ
ਪਾਠਕ, ਕਵਿਤਾ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ...........
ਜਿਵੇਂ ਗਲੀ ‘ਚ ਖੇਡ ਕੇ ਆਏ ਬਾਲ ਦਾ
ਮਾਂ ਮੂੰਹ ਮੱਥਾ ਸੁਆਰਦੀ ਹੈ,
ਵਗਦੀ ਨਲੀ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਛਟੱਕ ਦਿੰਦੀ ਹੈ,
ਡਿਗਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਕੱਛੇ ਨੂੰ ਨੇਫ਼ੇ ‘ਚ ਅੜੰਗ ਦਿੰਦੀ ਹੈ,
ਖਿੰਡੇ ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਪਲੋਸ ਕੇ ਰੁਮਾਲ ਥੱਲੇ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ।
ਮੱਥੇ ਦੇ ਪਸੀਨੇ ਨੂੰ ਚੁੰਨੀ ਨਾਲ ਲਿੱਪ ਜੇ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ।
ਤੇ ਬਾਲ ਤਰੋ-ਤਾਜ਼ਾ ਹੋ ਕੇ ਦੁਬਾਰਾ ਖੇਡਣ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।
ਮੈਂ ਤਾਂ ਹੁਣ ਵੱਡਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹਾਂ,
ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਮੱਥਾ ਆਪ ਸੁਆਰ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ,
ਆਪਣੀ ਨਲੀ ਵੀ ਆਪੇ ਪੋਚ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ,
ਆਪਣੇ ਕੱਛੇ ਨੂੰ ਨੇਫ਼ੇ ‘ਚ ਅੜੰਗ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ,
ਮੱਥੇ ਦੇ ਪਸੀਨੇ ਨੂੰ ਉਂਗਲ ਨਾਲ ਛੰਡ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ,
ਖਿੰਡੇ ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਰੁਮਾਲ ਥੱਲੇ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ ।
ਪਰ ਮੇਰੀ ਹੁਣੇ ਜੰਮੀ ਕਵਿਤਾ ਇਹ ਸਭ ਆਪ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ,
ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਨਵੀਂ ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਬੋਟ,
ਆਪਣੇ ਉਂਜਲ ‘ਚ ਰੱਖ ਕੇ ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ ਕਰਦਾ ਹਾਂ,
ਤੇ ਤੂੰ ਉਸ ਦੇ ਨਵੇਂ ਨਵੇਂ ਪਰ ਪਲੋਸ ਦਿੰਦੀ ਹੋ,
ਉਸਦੀਆਂ ਕੱਛਾਂ ‘ਚ ਫੂਕ ਮਾਰ ਦਿੰਦੀ ਹੋ,
ਉਸਦੀ ਚੁੰਝ ਤੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਠੋਲਾ ਮਾਰਦੀ ਹੋ,
ਉਸ ਦੇ ਪੈਰ ਤੇ ਆਲੀਉ ਪਾਲੀਉ ਕਰਦੀ ਹੋ,
ਤੇ ਬੋਟ ਉੜਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।
‘ਤੇ ਇਹ ਉੜਦੀ ਹੋਈ ਕਵਿਤਾ ਸਭ ਦਾ ਮਨ ਮੋਹ ਲੈਂਦੀ ਹੈ ।
ਮਾਵੀ
