|
|
 |
 |
 |
|
|
|
| Home > Communities > Punjabi Poetry > Forum > messages |
|
|
|
|
|
|
|
| ਇੰਤਜ਼ਾਰ |
|
ਹਰ ਗੁਜ਼ਰਦੇ ਪਲ ਨੂੰ ਰਹਿੰਦੈ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਤੇਰੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਦਾ,
ਚੰਨ ਤਾਰਿਆਂ ਨਾਲ ਸਿੰਗਾਰੀ ਹੋਈ ਵਸਲਾਂ ਦੀ ਰਾਤ ਦਾ
ਹੰਝੂ,ਪੀੜਾਂ, ਚੀਸਾਂ ਤੇ ਤਨਹਾਈਆਂ ਮੁੱਕੀਆਂ ਨਹੀਂ ਅਜੇ ਮਹਿਰਮਾ,
ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਹਿੱਸਾ ਬਾਕੀ ਏ ਅਜੇ ਸੱਜਣਾ ਤੇਰੀ ਖੈਰਾਤ ਦਾ
ਬੜੇ ਦਿਲ ਵਿਛਦੇ ਨੇ ਰਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਤੇਰਾ ਹੀ ਨਾ ਜਿੱਤ ਸਕੇ,
ਹੁਣ ਹਰ ਪਲ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਈਏ ਅਸੀਂ ਤੇਰੇ ਹੱਥੋਂ ਖਾਦੀ ਮਾਤ ਦਾ
ਖਵਰੇ ਬੰਜਰ ਦਿਲ ਤੇਰਾ ਕਦੀ ਖਿੜ ਜਾਵੇ ਕਿਸੇ ਫੁੱਲ ਵਾਂਗਰ,
ਖਵਰੇ ਕਦੋਂ ਰੁਖ ਬਦਲ ਜਾਵੇ ਇਸ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਬਿਸਾਤ ਦਾ
ਤੇਰੇ ਹੀ ਵਿਹੜੇ ਜਾ ਬਹਿੰਦੀ ਏ ਰੂਹ ਤੇ ਚੰਦਰੀ ਸੋਚ ਮੇਰੀ,
ਨਾ ਥਕਦਾ ਏ ਨਾ ਰੁਕਦਾ ਏ ਕਾਫਲਾ ਮੇਰੇ ਖਯਾਲਾਤ ਦਾ
ਮਹਿਕਦੀ ਸੀ ਏ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੇਰੇ ਹਾਸਿਆਂ ਦੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਸਦਕਾ,
ਬਨਣਾ ਸੀ ਤਾਂ ਖੁਸ਼ੀ ਬਣਦਾ ਕਿਉਂ ਬਣ ਗਿਆਂ ਦਰਦ ਹਯਾਤ ਦਾ
ਜੀਨੂੰ ਵੇਖਕੇ ਜੁਗਨੂੰ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਸੀ ਨੈਣ ਮੇਰੇ ਅਨਭੋਲ ਜਿਹੇ,
ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ ਉਨੇ ਸਬਬ ਬਨਣੈ ਨਾ ਮੁਕਦੀ ਇਸ ਬਰਸਾਤ ਦਾ
ਜਾਣਦੀ ਸਾਂ ਇਸ ਰੰਗ ਨੇ ਕਰ ਦੇਣੈ ਜੁਦਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ,
ਨਾ ਹੀ ਚਾ ਸੀ ਮਹਿੰਦੀ ਦਾ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਬਰਾਤ ਦਾ
ਪਹੁੰਚ ਜਾਣੈ ਪਰੀਤ ਦੀ ਖਾਕ ਨੇ ਉੱਡਕੇ ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਵਿਚ
ਤੇਰੀ ਛੋਹ ਪਾਕੇ ਮਹਿਕ ਜਾਣੈ ਕਿਣਕਾ-੨ ਉਸਦੀ ਜ਼ਾਤ ਦਾ
|
|
13 Feb 2009
|
|
|
|
| .. |
|
ਖਵਰੇ ਕਦੋਂ ਰੁਖ ਬਦਲ ਜਾਵੇ ਇਸ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਬਿਸਾਤ ਦਾ
too good janab... bahut wadhiya...
Keep Posting..!!
|
|
25 Feb 2009
|
|
|
|
|
|
ਹੰਝੂ,ਪੀੜਾਂ, ਚੀਸਾਂ ਤੇ ਤਨਹਾਈਆਂ ਮੁੱਕੀਆਂ ਨਹੀਂ ਅਜੇ ਮਹਿਰਮਾ,
ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਹਿੱਸਾ ਬਾਕੀ ਏ ਅਜੇ ਸੱਜਣਾ ਤੇਰੀ ਖੈਰਾਤ ਦਾ
ਬੜੇ ਦਿਲ ਵਿਛਦੇ ਨੇ ਰਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਤੇਰਾ ਹੀ ਨਾ ਜਿੱਤ ਸਕੇ,
ਹੁਣ ਹਰ ਪਲ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਈਏ ਅਸੀਂ ਤੇਰੇ ਹੱਥੋਂ ਖਾਦੀ ਮਾਤ ਦਾ
ਖਵਰੇ ਬੰਜਰ ਦਿਲ ਤੇਰਾ ਕਦੀ ਖਿੜ ਜਾਵੇ ਕਿਸੇ ਫੁੱਲ ਵਾਂਗਰ,
ਖਵਰੇ ਕਦੋਂ ਰੁਖ ਬਦਲ ਜਾਵੇ ਇਸ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਬਿਸਾਤ ਦਾ
bahut sohna likhya preet ji
|
|
01 Apr 2009
|
|
|
|
|
|
tusi ta hadd hi muka chaddi ji intzaar di......awesome composition....bless u
|
|
19 Apr 2009
|
|
|
|
|
ਮਹਿਕਦੀ ਸੀ ਏ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੇਰੇ ਹਾਸਿਆਂ ਦੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਸਦਕਾ,
ਬਨਣਾ ਸੀ ਤਾਂ ਖੁਸ਼ੀ ਬਣਦਾ ਕਿਉਂ ਬਣ ਗਿਆਂ ਦਰਦ ਹਯਾਤ ਦਾ
bhut jaida vdiya e ......eh intzaar...
|
|
13 Oct 2009
|
|
|
|
|
|
|
bhtttttttttttttt vadiaaa dii.....................
sohnaa likheaaaaa..................
khush rahooo
|
|
13 Oct 2009
|
|
|
|
|
Preet ji.....bohat vadiya likhya hai tussi.....te heth likhe saare hi paragraphs......behdad khoobsurat ne....inj hi likhde raho.......
ਤੇਰੇ ਹੀ ਵਿਹੜੇ ਜਾ ਬਹਿੰਦੀ ਏ ਰੂਹ ਤੇ ਚੰਦਰੀ ਸੋਚ ਮੇਰੀ,
ਨਾ ਥਕਦਾ ਏ ਨਾ ਰੁਕਦਾ ਏ ਕਾਫਲਾ ਮੇਰੇ ਖਯਾਲਾਤ ਦਾ
ਮਹਿਕਦੀ ਸੀ ਏ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੇਰੇ ਹਾਸਿਆਂ ਦੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਸਦਕਾ,
ਬਨਣਾ ਸੀ ਤਾਂ ਖੁਸ਼ੀ ਬਣਦਾ ਕਿਉਂ ਬਣ ਗਿਆਂ ਦਰਦ ਹਯਾਤ ਦਾ
ਜੀਨੂੰ ਵੇਖਕੇ ਜੁਗਨੂੰ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਸੀ ਨੈਣ ਮੇਰੇ ਅਨਭੋਲ ਜਿਹੇ,
ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ ਉਨੇ ਸਬਬ ਬਨਣੈ ਨਾ ਮੁਕਦੀ ਇਸ ਬਰਸਾਤ ਦਾ
ਜਾਣਦੀ ਸਾਂ ਇਸ ਰੰਗ ਨੇ ਕਰ ਦੇਣੈ ਜੁਦਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ,
ਨਾ ਹੀ ਚਾ ਸੀ ਮਹਿੰਦੀ ਦਾ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਬਰਾਤ ਦਾ
ਪਹੁੰਚ ਜਾਣੈ ਪਰੀਤ ਦੀ ਖਾਕ ਨੇ ਉੱਡਕੇ ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਵਿਚ
ਤੇਰੀ ਛੋਹ ਪਾਕੇ ਮਹਿਕ ਜਾਣੈ ਕਿਣਕਾ-੨ ਉਸਦੀ ਜ਼ਾਤ ਦਾ
|
|
22 Oct 2009
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
 |
|
|
|
