|
|
|
|
|
|
Home > Communities > Punjabi Poetry > Forum > messages |
|
|
|
|
|
dukh |
ਕੱਲੀ ਬੈਠੀ ਕੋਲ ਬਨੇਰੇ ਅਖਿਓਂ ਸਾਵਨ ਵਸ ਜਾਂਦਾ, ਕਿੰਨੇ ਖ਼ਤ ਮੈਂ ਲਿਖਕੇ ਸਾੰਬਾ ਕੋਈ ਸਿਰਨਾਵਾ ਤਾਂ ਦਸ ਜਾਂਦਾ.
ਝੱਲੀ ਹੋਈ, ਸਾਰ ਨਾ ਕੋਈ ਕੋਈ ਖਬਰ ਨਾ ਦੁਨੀਆਦਾਰੀ ਦੀ, ਇੱਕੋ ਗੱਲ ਦਿਲ ਤੇ ਲਾ ਬੈਠੀ ਤੇਰੇ ਦਰ ਤੋਂ ਠੋਕਰ ਮਾਰੀ ਦੀ.
ਨਾ ਹੁਣ ਚਰਖਾ ਵਿਚ ਤ੍ਰਿਨ੍ਜ੍ਨ੍ਹਾ ਨਾ ਸਖੀਆਂ ਸੰਗ ਹਾਸੇ ਨੇ, ਲੁਕ ਲੁਕ ਰੋਣਾ ਪੈ ਗਿਆ ਝੋਲੀ ਤੂੰ ਜਦ ਤੋਂ ਵੱਟੇ ਪਾਸੇ ਨੇ.
ਕਦੇ ਬਹਾਨਾ ਕਰ ਧੁਏਂ ਦਾ ਚੁੱਲੇ ਮੁਹਰੇ ਰੋ ਲੈਂਦੀ, ਕਦੇ ਲੁਕਾਉਣ ਨੂ ਹੰਜੂ ਆਪਣੇ ਵੜ ਅੰਦਰ ਬੂਹਾ ਢੋ ਲੈਂਦੀ.
ਜਦ ਦਰਦ ਸੰਭਾਲਇਆ ਨਾ ਸੰਬ੍ਲੇ ਤੇ ਰੋਕੇਆਂ ਹੰਝੂ ਨਈ ਰੁਕਦੇ, ਤਾਂ ਹੀ ਦਿਲ ਉਠਦਾ ਦੁਨੀਆ ਤੋਂ ਉਂਝ ਰੰਗਲੇ ਮੇਲੇ ਨਈ ਛੁਟਦੇ......
|
|
10 Apr 2010
|
|
|
|
ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਸੋਡੀ....ਲਿਖਦੇ ਰਹੋ ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਤੇ ਸਾਂਝਾ ਕਰਦੇ ਰਹੋ...!!!
|
|
10 Apr 2010
|
|
|
|
bahut vadhia jnaab ........ keep writing
|
|
10 Apr 2010
|
|
|
|
|
|
|
Wadhiya hai 22 keep posting.
|
|
12 Apr 2010
|
|
|
|
|
thanx for ur time friends
|
|
13 Apr 2010
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Copyright © 2009 - punjabizm.com & kosey chanan sathh
|