ਕੁੱਤਿਆਂ ਦਾ ਵੱਗ,
ਦੂਜੀ ਭੀੜ ਲਾਈਲੱਗ..
ਮੈਂ ਚੁੰਨੀਆਂ ਤੋਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ ਇੱਥੇ ਲੀਰਾਂ ਦੇਖੀਆਂ..
ਮੈਂ ਮਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ,
ਬੱਸ ਵਿੱਚ ਬੇਵੱਸ,
ਮਰੀਆਂ ਉਹ ਅੱਖੀ ਸੀ ਜਮੀਰਾਂ ਦੇਖੀਆਂ..

ਪਹਿਲਾਂ ਕੁੱਖ ਚੋ ਬਚਾਕੇ,
ਫਿਰ ਜੱਗ ਤੋਂ ਬਚਾਕੇ..
ਮਾਂ ਕਿਥੇ ਕਿਥੇ ਮੈਨੂ ਤੂੰ ਨਾਲ ਰੱਖ ਲੈਦੀ.
ਮੇਰੀ ਚੁੰਨੀ ਤੇ ਤੂੰ ਦਾਗ,
ਮੇਰੇ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਤੇਜਾਬ,
ਮਾਂ ਕਿੱਥੇ ਕਿੱਥੇ ਮੇਰਾ ਤੂੰ ਖਿਆਲ ਰੱਖ ਲੈਦੀ.
ਮੇਰੇ ਫਿਕਰਾਂ ਚ ਮਾਏ,
ਤੇਰੇ ਮੱਥੇ ਉਤੇ ਪਈਆਂ ਮੈਂ ਉਹ ਲਕੀਰਾਂ ਦੇਖੀਆਂ..
ਮੈਂ ਮਰਨ ਤੋਂ....

ਮੇਰੀ ਉਮਰ ਨਿਆਣੀ,
ਤੇ 'ਤੂੰ ਉਮਰੋ ਸਿਆਣੀ..
ਅੰਨੇ ਹਵਸ ਦੇ ਭੁੱਖੇ ਉਹ ਭੈੜਾ ਤੱਕਦੇ ਰਹੇ.
ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਜੁਬਾਨ,
ਕਿਉ ਹੋਈ ਬੇਜੁਬਾਨ..
ਜਦ ਜਾਣ ਜਾਣ ਉਹ ਤਾਅਨੇ ਕੱਸਦੇ ਰਹੇ..
ਇੰਝ ਲੱਗਦਾ ਏ ਸਾਇਦ,
ਉਹਨਾਂ ਆਪਣੇ ਘਰਾਂ ਚ ਨਾ ਜਵਾਨ "ਹੀਰਾਂ" ਦੇਖੀਆਂ..
ਮੈ ਮਰਨ..

ਇੱਕ ਲੀਡਰੀ ਦੀ ਸੈਹ..
ਦੂਜਾ ਗੁੰਡਿਆਂ ਦਾ ਭੈਅ..
ਜਦ ਤੱਕ ਦੋਵੇਂ 'ਕੱਠੇ ਇਹਨਾਂ ਪੱਤ ਲੁੱਟਣੀ..
ਚਲ ਛੱਡ ,
ਲੋਕੀਂ ਰਹਿੰਦੇ ਜਿੱਥੇ ਰਹਿਣ,
ਇੰਝ ਆਖਕੇ ਕਦੇ ਨਾ ਇਹ ਬਾਤ ਮੁੱਕਣੀ.
ਉਹਤੋਂ ਰੱਖਣੀ ਕੀ 'ਮੀਦ
ਜੀਹਨੇ ਨੰਨੀ ਛਾਂ ਦੇ ਨਾਹਰੇ ਦੇਕੇ ਤਸਵੀਰਾਂ ਵੇਚੀਆਂ..
ਮੈ ਮਰਨ ਤੋ ਪਹਿਲਾਂ.....

bahut hi bhaavpuuran ate sachhi kavita is mandbhagi ghatna te........jeeo

22ਬੁਹਤ ਸੋਹਣਾ ਕਮਾਲ ਕੀਤਾ ਪਰ ਜੇਕਰ ਪੜਣ ਪਿੱਛੋ ਕਿਸੇ ਦਾ ਜਮੀਰ ਜਾਗੇ ਤਾਂ ਬੁਹਤ ਸੋਹਣਾ ਲਿਖੇਅਾ

Bhaot hi bhavnatam vishe te umda likhia sir ....raab rakha

Bahut Sohni kavita g....